บททั้งหมดของ Rewind: บทที่ 11 - บทที่ 20

Maingat binuksan ni Luna ang pinto ng kanyang kuwarto. Nakaabang naman si Chase sa bawat galaw niya. Nang tuluyang mabuksan ay pumasok agad ang binata sa loob. Napailing na lang si Luna sa inakto ng kasama. "Akala mo kung sino, hindi naman niya kuwarto 'to.." bulong niya sa sarili.Kaunti lang ang gamit sa loob ng dorm ni Luna. Isang maliit na sofa, kama, monobloc chair, maliit na table, at maliit na sink lang ang makikita sa loob. May maleta rin na naglalaman ng mga damit ng dalaga. Ang mga sapatos nama'y nakalagay sa gilid ng pintuan. May isang pinto lang sa loob para sa CR.Umupo si Chase sa sofa. Kung hihiga siya rito'y lagpas na ang kanyang paa dahil sa liit. Sa tingin niya'y dalawang tao lang ang kakasyang umupo roon."Cha

"So, totoo na natulog ka sa dorm ni Luna kagabi?" tanong ni Cody habang tinitingnan ang dashboard sa bagong sasakyan ni Chase.Nakaupo siya sa driver's seat at kanina pa namamangha sa ganda ng sasakyan ng kaibigan. Si Chase na nga ang umupo sa passenger seat sa tabi niya dahil ayaw nitong tantanan ang pagkalikot sa loob ng kotse."Yes. But I told you, walang nangyari. Ni hindi nga kami nagdikit kagabi," depensa ni Chase."How can you explain the viral photo?" tanong naman ni Bryan na nakahilig ang ulo habang nakatingin sa repleksyon ni Cody sa rear view mirror. Kanina pa siya hindi mapakali sa kinikilos ni Cody dahil mukha itong bata na ngayon lang nakakita ng sasakyan."I also told you earlier, it's edited! Someone who's expert in Ph

Ang sabi nila, kailanma'y hindi mananaig ang kasamaan laban sa kabutihan. Palaging nasa panig ng Diyos ang tama. Maaaring makatikim ng panalo ang kaaway ngunit ito'y panandalian lamang. Darating ang panahon na matutuldukan ang kasamaan at magwawagi ang kabutihan. Huminto sa paglalakad sina Chase, Cody, at Bryan sa tapat ng isang pinto kung saan lahat ng estudyanteng napapadpad dito ay nakararamdam ng matinding kaba. Huminga nang malalim si Chase habang sina Bryan at Cody nama'y hindi mapakali. Ngayon na lang ulit nila naramdaman ang mabilis na kabog ng dibdib. "D*mn! Bakit ba tayo kinakabahan? Magsusumbong lang naman tayo, 'di ba?" tinig ni Cody na nakatitig sa pintong nasa harap niya. "The last time we went here, they filed a 3 weeks suspension for us and our parents were very furi

Be with her for as long as you can. Save her no matter what happens.Simula nang magising si Chase na iba na ang takbo ng oras, ang mga salitang 'yon ang itinatak niya sa kanyang isipan. Wala siyang ibang dapat tutukan sa mga oras na 'to kundi si Luna dahil maigsi lang ang panahong ibinigay sa kanya.1 Month. Isang buwan lang ang ibinigay sa kanyang panahon upang iligtas ang dalaga hanggang sa magbalik ang lahat sa normal.9 Memories. Siyam na lang ang natitirang clue na magsisilbing gabay ni Chase sa kanyang paglalakbay. Dahil sa mga alaalang nakikita, nagkaroon siya ng pagkakataong maliwanagan sa mga nangyayari sa kanyang misyon.Kailangan tipirin ni Chase ang oras at ang kapangyarihang ibinigay sa kanya.

"My decision is final, Luna. Hindi ka na titira sa dorm mo. You are going to stay with me."Umawang ang bibig ni Luna sa narinig. Kumurap ang mapupungay niyang mata bago nagsalita, "Are you out of your mind?"Tumitig si Chase sa dalaga. Seryoso ang mga mata niya upang ipabatid na seryoso siya sa kanyang desisyon.Walang pagpipilian si Chase. Gustuhin man niya o hindi, kailangan niyang humantong sa gano'ng desisyon upang protektahan si Luna. Iyon ang pangunahing dahilan kung bakit niya gustong umalis ito sa dorm na tinutuluyan."Nagbibiro ka, Chase." Tumawa nang mapakla si Luna. "Hindi puwede 'yang sinasabi mo.""Sa tingin mo hindi ako seryoso rito?"