Hindi ko alam kung anong oras na ako nakatulog kagabi dahil sa hindi ko maiwan ang pagbantay kay Erie. Wala sa wisyong napapikit na ako, at ngayon ay nararamdaman ko na parang may humihimas ng aking pilik mata pababa sa ilong ko. Mahina akong napaigik dahil nakikiliti ako, dagdag pa na nasisilaw ako sa liwanag. Dahan kong idinilat ang mata ko at gano'n na lang ang pagkunot ng noo ko dahil sa natunghayan ko. Nakahiga si Erie at nakaharap sa 'kin, nakakapagtakha dahil mariin siyang nakapikit at napakahigpit ng hawak niya sa kumot. Gising na ba siya? Akma ko siyang kakalabitin pero naiwan sa ere ang kamay ko dahil dahan niyang idinilat ang kanang mata niya. Mahina akong natawa nang makita niyang nakatitig ako sa kaniya. Mas umalingawngaw ang tawa ko dahil bigla siyang nagtalukbong na parang bata. "Kanina ka pa ba gising?" Nakangiti kong tanong. Hindi ko narinig ang boses niya bagkus ay dahan niya akon

    Sa pangalawang pagkakataon ay muli kong pinigilan si Erie. "Seryoso kang dito tayo magtatago?" Nakarating kami sa isang eskinita at may path walk doon na ang liit ng espasyong daraanan. Napakadilim din rito, paniguradong walang maglalakas loob na dumaan dito puwera na lang siguro sa magnanakaw na tumatakas sa mga mata ng pulis. "Oo!" Hagikgik ni Erie. Muli niya rin akong hinila pero hindi ako nagpatianod. "Bumalik na tayo sa court. Mayroon naman sigurong mapagtataguan na matino ro'n... Kumpara rito." "Mahuhuli tayo kaagad ni Kayle kapag bumalik pa tayo. Keri na 'to, halika na!" Hindi ko nagawang makapiglas dahil hinigpitan niya ng husto ang hawak sa kamay ko. Nilusong namin ang madilim na pasilyo ng walang gamit na kahit anong ilaw. Tumigil kami sa paglalakad dahil pansin namin na dead end na, kung gano'n hindi pala ito short cut? "Okay na rito. For sure hindi tayo makikita ni Kayle rito. Maarte ang merlat

Hindi ko binigyan ng buong pansin ang mga salita ni Wendy. Ayoko pilitin ang sarili kong makipagmabutihan, lalo na kung hindi maganda ang bungad sa 'kin ng first impression at naramdaman ko sa isang tao the first time I encounter them. At ganoon ang nangyari noong unang beses kong makita ang dating kaibigan nila Erie. She's sending me a negative energy at ayoko mahawaan ng ganoong bagay. Tatlong beses pa naulit ang paglalaro namin ng Bang-sak kasama ang mga bata, ngunit hindi na ganoon naglalapit si Erie at Wendy sa lumipas na oras. Miski sa 'kin ay dama ko ang pag-iwas ni Wendy. It's alright with me, gumaan pa nga ang pakiramdam ko. Hindi ko man gustuhin na maging masamang tao rito pero mas mabuti na ring umiwas siya sa 'kin. Hindi ko na problema kung napaka-reserved kong tao sa pananaw niya dahil sa umpisa pa lang ay hindi ko naman siya pinahintulutan na maging malapit sa 'kin. It's just like she's pushing herself to enter my world without knowing f

Hinihintay ko ang magiging response ni Erie ngunit lumipas ang ilang segundo ay tahimik pa rin ang nagingibabaw sa pagitan namin. Napako lang din sa 'kin ang mata niyang puno ng gulat at pinaghalong pagtataka. Nakaramdam ako ng nostalgic feeling. Ang scene na ito ay parang tulad ng dati sa tuwing may mababanggit akong maganda tungkol sa kaniya pero ang ending ay tatawanan niya ang papuri ko, na siya naman ang pumilit na sabihin ko iyon. Nagsisimulang gumapang ang pagkabalisa ko, hindi ko mahulaan kung ano ang naglalaro sa isipan niya ngayon. Siguro ay iniisip niyang nambobola lang ako. Baka inaakala niyang nagbibiro lang ako tulad ng lagi niyang sinasabi na, char! sa tuwing binibilog niya ang ulo ko noon. Parang nagsisisi tuloy ako na sinabi ko pa ang totoong tumatakbo sa isip at puso ko. Deserve niya malaman kung bakit abnormal ang attitude na nakikita niya sa 'kin ngayon, pero sangkatutak na

  "You guys can landi naman kasi in private, right? Hindi 'yong ipapamukha niyo pa sa 'kin na miserable ang love life ko!"Hindi mapigilan ang hagikgikan namin ni Erie dahil hindi matigil sa kakaikot ng 360 degrees ang mata ni Kayle. Iritang-irita na ang mata niyang kanina pa nakikita ang sweet moments namin ng binibini ko."Ang hilig mo kasi mang-busted, sino inggit ngayon?"Pinandilatan ako ng mata ni Kayle sabay bato sa 'kin ng fries na sana ay kakainin niya. "How dare you?! I'm not envious of your pabebe love affair, duh?"Tapos na ang paglilinis namin sa buong campus, kumakain na kami ng lunch sa bagong bukas na café hindi kalayuan sa Eastwest. Café de l'âme colorée (Colorful Soul Café) ang pangalan nito, coffee drinks ang main product nila pero mayroon din silang menu for lunch. Dagsaan lagi ang pagdating ng mga tao rito