NAGISING ang dalaga kinabukasan dahil sa malakas na sinag ng araw, kaya napilitan itong buksan ang kanyang mga mata. She rolled on the right side of her bed and picked up her phone. “What’s new today?” she said while scrolling through her feed. Kahit papaano ay wala na s’yang natatanggap na mga threats from the fandom kaya naman magaan ang pakiramdam nitong buksan muli ang kanyang account. She then realized something. “Hala! It’s Jazy’s birthday today!” Taon-taon nitong binabati ang kaibigan at binibigyan ng isang surprise birthday party. She immediately got up and went to her friend’s room. Ngunit nagtaka siya dahil wala ito sa kanyang kwarto. ‘Huh? Asan yun? Bukas pa naman alis nya a...’ She tried calling her but didn’t get an answer. Pagkatapos maligo ay mabilis na nagbihis ito para pumunta sa bakeshop. She wanted to buy a strawberry cake for her friend since it’s her favorite. Masaya siyang naglakad palabas sa kanilang tinutuluyan nang pansinin siya ng isang binata. “Smil

THAT same day was Jazy’s last day at the villa. Emosyonal na nag-uusapang magkaibigan. “Aalis ka na ba talaga? Hindi ba pwedeng ipagpabukas nalang?” Malungkot na sabi ni Regina sa kaibigan habang pinagmamasdan niya itong nagtutupi ng mga damit. “I need to be there and face the consequences. I’ll be okay. Ikaw ang mag iingat dito ha? Kung pwede nga e patirahin mo nalang muna dito si Jace para may kasama ka.” Alam niyang matatakutin ito kaya hindi pwedeng wala s’yang kasama. “Mandidistorbo pa ako. Mas okay sana kung makauwi na din ako,” saad n’ya. “Ano ka ba, I know you like him and I think he likes you too. Kaya kung isang araw magtapat ‘yun sayo, tell him how you feel. You deserve to be happy, too.” Hindi naman siya nagkakamali dahil alam n’ya sa sarili n’yang nagugustuhan na niya din ang binata. Yun nga lang ay parang malabo na magkagusto din ito sa kanya, sa dami ba naman ng magagandang nakapaligid sa industriyang kinatatayuan ng binata ay ano ang laban niya? Nakasimango

MONTHS have passed and their relationship has been smooth. Wala silang problema kaya lalong kinakabahan ang dalawa. They both know that this is just the beginning of their relationship at hindi laging masaya but they just enjoy every moment. Kailangan nilang mag doble-ingat dahil kapag lumabas ang relasyon ng mga ito ay paniguradong malaking problema ang kahaharapin nila lalo na sa career ni Jace. Si Regina naman ay nakapag-adjust na sa lugar. She had received a call from her supervisor four months ago na pwede na s’yang bumalik sa trabaho, but she chose to stay in Seoul for a few more months before going back to work. Plano nito ay tapusin muna ang birthday ng nobyo. "Reg, are you sure? I mean, bakit di mo pa sabihin agad sa kanya? Baka mamaya mabigla yung tao." Sabi ni Jazzy sa kaibigan habang magkausap ang mga ito sa telepono. She's right, baka nga talaga mabigla si Jace. Pero hindi niya pa nababanggit ang pag-alis nito due to their busy schedules. Nakahanap din kasi ang d

"JACE?" she whispered as her face slowly brightened up. Alam niyang darating ang binata, alam niyang hindi siya nito hahayaang umalis ng hindi sila nakakapag-usap. With excitement, she hurriedly ran towards him. Nakangiti ito habang sinisigaw ang pangalan ng binata. Wala siyang pakialam kahit magulo na ang buhok nito dahil sa hangin na sumasalubong sakanya. Paglapit ay agad niyang yinakap patalikod ang binata. She was the happiest girl at that moment, ang dami nitong gustong sabihin pero biglang hindi siya makapagsalita. Naramdaman niyang humarap sa kanya ang binata ngunit wala itong narinig na salita kaya hindi ito bumitaw sa pagkakayakap. "I'm sorry, I'm sorry if I wasn't able to tell you earlier. I promise, we will work it out. Let's make things work out together." Alam niyang hindi magiging madali ang lahat pero kakayanin nila. "Excuse me miss?" Naudlot ang pagdradrama sa isipan ng dalaga ng marinig ang boses ng kanyang kaharap. Never in her life has she heard this husky

PAGKALAPAG sa NAIA airport ay lumingon-lingon ang binata habang naglalakad. Baka kasi mamaya ay bigla siyang paligiran ng mga tao pero laking pasasalamat naman nito at hindi iyon nangyari. He didn’t wear something in disguise. Nakasuot lang ito ng simpleng jeans, gray shirt at black leather jacket with his black face mask. Malaya itong nakalabas ng lugar at sumakay sa sasakyan na nagsundo rito. “Wait for me,” sambit ng binata sa kanyang isipan habang iniisip ang dalaga. Nagpasalamat ito at nakakuha siya ng tiempo upang makapag-bakasyon ng limang araw. Yes, he only got five days to fix everything before he goes back to Seoul. Linabas nito ang isang envelope na ang laman ay tungkol kay Regina. He hired a private investigator to locate her girlfriend kaya heto s’ya ngayon, nasa pilipinas upang hanapin ang dalaga. “So, you live in Makati,” Sabi nito habang binabasa ang mga inpormasyong nakalap ng imbestigador. Hindi na ito nagsayang pa ng oras at pinadiretso n’ya ang driver sa tin