Cassy's Point of ViewNGUMISI ako bago prenting umupo sa sofa. Isa-isa ko silang tiningnan at mapang-asar na nginitian. Kitang-kita ko ang gigil sa mata ng tatlo. Napailing na lang ako. Mga matatanda talaga, kaiikli ng pasensya."Bakit n'yo pa gustong marinig mismo sa akin ang tunay kong pagkatao, e, halata naman na alam n'yo na?""Mas maganda kasing marinig sa bibig mo mismo," saad ni Hioner.I sighed. They are really complicated. Marahan akong tumayo. "I still have a class." Akmang tatalikod na sana ako nang makaramdam ako ng kakaibang init sa likuran ko. Paglingon ko ay kaagad na sumalubong sa akin ang sumasayaw na likidong apoy na mula sa staff ni Hioner. "Bad move," sambit ko bago ito kinontra gamit ang itim kong kidlat.Nahagip ng mga mata ko ang paggalaw ni Piora. "Protection!" sigaw niya bago mabilis na binalot ng gintong liwanag ang buong silid. At nang magresulta ng isang malakas

Cassy's Point of ViewHINDI ako nakakibo nang marinig ko ang sinabi ng hari. Is it really true that Colossus will be awakened? But who will do it? Who will break the seal that the Circle of Mages made? Or, is there really someone who can break it?"Tell me more about this awakening stuff, your highness," I demanded. "Enlighten me."Tumango siya bago umupo. Pinagsikop niya ang kaniyang palad at itinapat ito sa kaniyang baba. "Normalis and mages who believe in Colossus are on their move in breaking the seal. Ito ang inaasikaso ng knights, but we keep it as quiet as we can. We can't risk the peace and order of this kingdom.""Believers of Colossus?" Raven asked."More like worshippers. They believe that when they will break the seal that caged Colossus and set him free, he, Colossus, will rise and purify the world. They are called Colossals," the king explained. "But, I will not tolerate such acts," naiiling nitong sambit. "They were killing innocent

Sapphire's Point of ViewILANG araw na lang at evaluation na. Unlike before, hindi na ako kinakabahan dahil alam kong may ibubuga na ako. I think you they will be surprised kapag nakita nila kami ni Evagne na ginagamit ang aming mana. Who you silang lahat sa akin, sa amin!"Hoy, halika na at pumunta na tayo sa cafeteria!" singhal sa akin ni Evagne at hinampas pa ang desk ko. "Iniwan na tayo ng tatlo."Masama ko siyang tiningnan. "Saglit lang, kotongan kita diyan, e!""Aba't ang sungit mo ngayon, a, bakit ganda ka?"Nagtagpo ang kilay ko sa sinabi niya. Mabilis na nagliyab ang kamay ko at itinapat ko iyon sa kaniya. "Bakit, guwapo ka ba?""May dalaw ka 'ata, e," naiiling niyang komento. "Tara na nga sa cafeteria. Libre ko."Nagningning ang mga mata ko sa sinabi niya. "The magic word has been said. Tara!"Pagkarating namin sa cafeteria ay na

Sapphire's Point of ViewNGAYON na ang simula ng evaluation, ang huling evaluation na pagdadaanan namin bago kami tuluyang gr-um-aduate sa academy. Kung noon ay excited ako, ngayon ay hindi na. Papaano pa ako ma-e-excite kung ang partner in crime ko ay nasa malubhang kalagayan? Hindi ko rin siya maaaring iwan dahil walang sinuman ang magbabantay sa kaniya dahil ulila na siyang lubos. Evagne may appear a happy-go-lucky person, but deep inside, alam kong hindi pa rin nawawala ang sakit na nararamdaman niya. Ako lang ang nakakaintindi sa kaniya dahil ako lang din ang nakakita ng lahat ng kahinaan niya. He made me realize that I am still lucky kahit na maraming problema na ang dumaan sa buhay ko. Walang-wala ito sa pinagdaanan niya.Isa rin siya sa mga naging inspirasyon ko para magpatuloy sa kabila ng mga pambu-bully at panlalait na natatanggap ko mula sa ibang estudyante. Isa siya sa mga rason kung bakit ako araw-araw na pumapasok. Hindi puwedeng hindi ko makita ang mala

Sapphire's Point of ViewNGAYON na ang simula ng evaluation, ang huling evaluation na pagdadaanan namin bago kami tuluyang gr-um-aduate sa academy. Kung noon ay excited ako, ngayon ay hindi na. Papaano pa ako ma-e-excite kung ang partner in crime ko ay nasa malubhang kalagayan? Hindi ko rin siya maaaring iwan dahil walang sinuman ang magbabantay sa kaniya dahil ulila na siyang lubos. Evagne may appear a happy-go-lucky person, but deep inside, alam kong hindi pa rin nawawala ang sakit na nararamdaman niya. Ako lang ang nakakaintindi sa kaniya dahil ako lang din ang nakakita ng lahat ng kahinaan niya. He made me realize that I am still lucky kahit na maraming problema na ang dumaan sa buhay ko. Walang-wala ito sa pinagdaanan niya.Isa rin siya sa mga naging inspirasyon ko para magpatuloy sa kabila ng mga pambu-bully at panlalait na natatanggap ko mula sa ibang estudyante. Isa siya sa mga rason kung bakit ako araw-araw na pumapasok. Hindi puwedeng hindi ko makita ang mala