Sapphire's Point of ViewNGAYON na ang simula ng evaluation, ang huling evaluation na pagdadaanan namin bago kami tuluyang gr-um-aduate sa academy. Kung noon ay excited ako, ngayon ay hindi na. Papaano pa ako ma-e-excite kung ang partner in crime ko ay nasa malubhang kalagayan? Hindi ko rin siya maaaring iwan dahil walang sinuman ang magbabantay sa kaniya dahil ulila na siyang lubos. Evagne may appear a happy-go-lucky person, but deep inside, alam kong hindi pa rin nawawala ang sakit na nararamdaman niya. Ako lang ang nakakaintindi sa kaniya dahil ako lang din ang nakakita ng lahat ng kahinaan niya. He made me realize that I am still lucky kahit na maraming problema na ang dumaan sa buhay ko. Walang-wala ito sa pinagdaanan niya.Isa rin siya sa mga naging inspirasyon ko para magpatuloy sa kabila ng mga pambu-bully at panlalait na natatanggap ko mula sa ibang estudyante. Isa siya sa mga rason kung bakit ako araw-araw na pumapasok. Hindi puwedeng hindi ko makita ang mala

Hioner's Point of ViewHINDI ko maiwasang maikuyom ang aking kamao habang pinagmamasdan ang mga halimaw at Colossals na sinusubukang sirain ang barrier ng academy. Kahit na dumating na ang knights ay hindi pa rin ito sapat para pigilan sila. Ang ilang knights kasi ay nasa Oakland para paslangin ang mga halimaw na sumalakay roon. Ang iba pang knights ay nadestino rin sa ibang lugar ng Phantasm dahil may mga pag-atakeng nangyayari din doon, at ang iba ay nanatili sa palasyo.Nilingon ko si Piora na ngayon ay pawis na pawis na habang nakapikit at hawak ang kaniyang setro. Kanina pa niya pinapatibay ang barrier, at kahit na malakas siya ay hindi niya pa rin maiwasang mapagod, lalo na at may edad na siya. Ang kambal na sina Rasier at Rasiel naman ay nagpunta sa palasyo upang protektahan ang hari at reyna, dahil may banta rin ng pagsalakay doon.Hindi ko lubos maisip kung paano nila napagplanuhan ang bagay na ito. Paano nila napakawalan ang

Cassy's Point of ViewNAIKUYOM ko ang kamay ko sa panggigigil. Nangangati ang kamay ko na alisin ang ngisi sa labi ng babaeng nasa harap ko. My guts never failed me. Matagal ko nang iniisip na maaaring isa sa mga kalaban si Lovelace. Magmula noong inatake ako habang pabalik ako galing sa training namin nila Sapphire. Sobrang pamilyar ng apoy na ginamit ng estranghero nang atakihin niya ako. At mas tumibay pa ang hinala ko nang makaharap ko siya sa Weapon Handling. Hindi coincidence ang pagpili ko sa kaniya, sinadya ko iyon para makumpirma ang mga hinala ko."What's with the face? Ganiyan mo ba talaga ako kagustong patayin?" dinilaan nitong muli ang kaniyang ibabang labi. Mas lumaki ang ngisi niya hanggang sa tuluyan na siyang humalakhak. "Huwag kang mag-alala, ganoon din naman ako. Nangangati na ang kamay kong patayin ka!"Nilingon ko si Hioner na ngayon ay tahimik na umiiyak habang nakatingin sa mga palad niya na hawak-hawak kanina ang

Raven's Point of ViewPAGKALAPAG na pagkalapag ko sa lupa ay bumungad sa akin ang paligid na nababalot ng alikabok. I can't see and feel anything, and this kind of feeling is somewhat not good. It feels like the enemy is just watching me from afar, trying to find a chance to attack and devour me. I hate to admit it, but I somehow appear to be the prey. But too bad, I am a prey that fights until his last breath to defend himself from his predator; a prey that can turn to a predator. One wrong move and I can turn the table on the other side.I was taken aback when a strong blow of wind passed through me. I was about to make a move, but I found myself lying on the ground with an immeasurable pain on my waist. And as I took a look, I saw a big deep wound. Just when did this happen?I followed the direction of the wind and saw the dragon queen-smaller than its latter size. I can't help but to be amazed by its ability to shrink and expand its size. So that's the reaso

Cassy's Point of View"Cassy, anong ginagawa natin dito?" tanong ni Alleyn habang sinusundan ako papasok sa loob ng kagubatan."Oo nga, ano nga ba?"' segunda naman ni Cristof."Bakit kaming dalawa lang ang sinama mo? How about Sapphire and Evagne?" tanong ulit ni Alleyn."Just quit asking, okay? I know, may alam kayo kung bakit ko kayo dinala rito," naiirita kong sagot. "I need to confirm my speculations, okay?"Nakahinga ako nang maluwag nang hindi na sila nagtanong pa. Sinundan lang nila ako hanggang sa tuluyan naming narating ang loob ng gubat. Hinarap ko sila at pinameywangan. Kitang-kita ko ang pagtataka sa kanilang mga mata, ngunit naroon din ang curiosity."Alleyn, come here," aya ko sa kaniya. At nang makalapit siya ay bigla kong hinawakan ang magkabila niyang pisngi. "Show your true form, Nixus," bulon