(Sabrina's POV)Mabilis ang mga hakbang na ginawa ko papaalis sa conference room na iyon habang ang mga luha sa mata ko ay patuloy pa din sa pagtulo dahil sa eksena kanina. Agad ko naman itong pinahiran ng sa hindi kalayuan sa akin ay natatanaw ko na paparating si Cole kasama sina Freed at Ken. Ayokong makita ni Cole na umiiyak ako pero huli na ang lahat dahil na sa akin lang siya nakatingin. "Hey, why are you crying?" He asked worriedly at umiling lang ako. Kinabig ako ni Cole na siyang kinagulat ko. Niyakap niya ako nang mahigpit kaya napaiyak na naman ako. "Sabrina, please..." Napatigil naman ako ng marinig ko ang boses ni Damien sa likod. Umalis ako sa pagkakayakap kay Cole para harapin siya. "Hayop ka! Anong ginagawa mo dito!?" Nagulat na lang ako ng biglang sugurin ni Cole si Damien ng suntok. Hindi nakapalag si Damien kaya naman ay nasul

                      (Sabrina's POV)Bigla ko namang iminulat ang mata ko bigla. Paggising ko ay nalaman kong na sa isang kuwarto na ako at hindi ko alam kung na saan ako. Pinakiramdaman ko naman ang paligid at tila may tunog akong naririnig na sobrang pamilyar sa akin. Kaya naman ay nagdesisyon akong bumangon sa kama at akmang lalapit na sa may pinto ng bigla itong bumukas at iniluwa si Damien. Nagtataka ko siyang tinignan dahil hindi ko matandaan kung paano ako nakarating dito at bakit kami magkasama hanggang sa napatigil ako. Ngayon ay naalala ko na ang huling nangyari kung bakit ako nandito. Na sa kotse kaming dalawa habang papaalis kami kung na saan ang business party ay nangyari at kung saan nagkaroon ng gulo. Nawalan ako ng ulirat matapos may mainom ako mula sa binigay ni Damien kaya naman ay pagkatapos no'n nakaramdam ako ng pagkahilo. "Anong ginawa mo sa

                    (Sabrina's POV)Kay dali matapos ng araw. Ngayon ay gabi na at bukas ay ang huling araw namin dito sa Yacht. Na sa kuwarto ako sa mga oras na ito at nakaupo sa kama. Nagdesisyon akong manatili dito sa kuwarto matapos akong halikan ni Damien. Nasampal ko pa nga siya dahil sa ginawa niya. Hindi dahil sa hindi ko nagustuhan ang paghalik niya, kung hindi ay dahil nagulat ako. At dahil sa halik na 'yon hanggang ngayon ay hindi pa din ako maka-get over. Damien is making me confused now. Galit ako sa kaniya dahil sa nangyari sa amin noong nakaraan pero tila ba distracted na ako sa kaniya pagkatapos ng halik na iyon. "Damn you, Damien!" Dahil sa inis ay ginulo ko na lang ang buhok ko saka nagdesisyon na pumasok sa banyo. Hindi ko alam kung ano ang ginagawa niya sa labas ngayon at wala akong pakialam kung ano man ang kaniyang ginagawa. Hindi ko na din binalak pa na lumaba

                   (Sabrina's POV)Pababa na kami ni Damien sa sinasakyang Yacht ngayon at walang humpay sa pagkabog ang puso ko sa mga oras na ito lalo na at nakaabang ang mga kabigan ko, sina Cole saka ang mga tauhan ni Damien. Kinakabahan ako na baka ano ang isipin nila sa akin. Baka aakalain nila na kami na ulit ni Damien. "Sabrina, I would like to say thank you dahil hinayaan mo ako na makasama ka kahit sa kaonting oras lang." Damien said habang dahan-dahan kaming bumababa. Hindi na lang ako kumibo dahil gusto kong pigilan ang sarili na makapagbitaw ng salita na ikakapahamak ko. Hindi ko din maintindihan kung bakit tila mas gusto ko pang kasama si Damien. Alam kong hindi ito tama pero naguguluhan talaga ako. "Damn you, Cullen!" Pagkababa na pagkababa namin ay inambahan kaagad ni Cole ng suntok si Damien kaya naman ay naalarma kaming lahat. Galit na galit si Cole sa

                     (Sabrina's POV)Papunta na kami ngayon sa Mansion. Nagpadesisyonan ko na isama si Damien sa bahay dahil hiningi niya din sa akin kanina na gusto niyang makita si Elijah. Hindi naman ako maka-hindi sa kaniya dahil una sa lahat, na-realize ko na karapatan ni Damien na makita ang anak ko at ngayon hindi na ako makapaghintay pa na ipakilala ang anak namin sa kaniya. Sigurado ako na matutuwa si Elijah nito na makikita niya na ang kaniyang ama. "Thank you for this, Sabrina. Sobrang saya ko na ngayon dahil sa wakas ay mayayakap ko na siya." Natutuwang sabi ni Damien at tinitigan ko lang siya. Hindi na lang ako kumibo hanggang sa nakarating na nga kami kung saan nando'n ang bahay ni dad. Sa labas pa lang ng gate ay madami na ang nagbabantay. Pinapasok naman kami kaagad dahil siyempre nandito ako. Tuluyan na nga kaming nakababa sa kotse at naglakad na papasok s