Ilang araw na ang nakalipas pagkatapos namin magkita ni Gaira ngunit hindi pa rin maialis sa isipan ko ang sinabi niya tungkol sa lalaki mahal niya.  Hindi naman talaga magiging kabit si Gaira, dahil patay na raw ang ka asawa ng lalaki minamahal, ang kanyang kaibigan. Hindi naman daw niya masabi sa kaibigan niyang si Jhiezhl ang balak gawin sa lalaki mahal at iyon ang bawiin ang lalaki mahal niya.  Ang hirap siguro ng sitwasyon ni Gaira. Pero kung iisipin ay, wala mali sa gagawin ni Gaira. Patay na ang asawa ng lalaking mahal niya, automatic ay wala na siya asawa. Kaya hindi matatawag na kabit si Gaira. “Hon? Napatingin ako kay Blue nang yakapin niya ako mula sa likuran ko. Nasa harapan kasi ako ng salamin, nagsusuklay lamang bago matulog.  “Ang lalim ata ng iniisip mo?”  Tanong ni Blue ng naka ngiti.  “Hindi naman.” Sagot ko at humarap sa kanya tapos ay binigyan ako ng halik. 

  “Dana, please?” “What?! No!” Mabilis ko sagot kay Scarlet.  “Pero, Dana. Please, pumayag ka na.” Pagmamakaawa ni Scarlet sa akin.  “Ayoko. A-yo-ko. Period.” “Dana, nagmamakaawa ako sayo.” Nag-puppy eye pa si Scarlet.  “Sorry, Scarlet. Hindi magbabago ang sagot ko at iyon ay hindi.”  Mariin ko sagot.  “Pero, bakit? Mayroon ka naman na mapagkakatiwalaan sa coffee shop mo.” “Sorry, Scarlet. Ayoko talaga.”   Tumayo ako at nag-paalam kay Scarlet. Pag-hawak ko ng door knob ay napatingin ako kay Scarlet nang bigla siyang kumapit sa aking kaliwa braso.  Pinapunta ako ni Scarlet sa opisina niya dahil mayroon daw siya sobra importanteng sasabihin sa akin. Nang makarating ako dito ay agad niya sinabi sa akin na gusto niya ako maging secretary for the mean time.  “Why don’t you want to be my secretary? Just a moment until, I find a new secretary, Dana.

    Fortunately Blue suddenly had an operation yesterday and he didn’t pick me up at the coffee shop, or else he would find out that I was working for his sister, Scarlet, as her secretary. And, one more thing, I don’t know how to explain to him that I am with a man he doesn’t know. After last night’s meeting with Mr. Kaizer Scott and, to his girlfriend's name Jhiezhl, Sir Reed insisted on taking me to the coffee shop because it was already late. I admired Sir Reed last night. Even though he knew the Scott company, was a big loss to their company, Sir Reed preferred to not work with them, because he did not want to hurt or, even make Scarlet cry again for the same reason  Ngayon ay break time namin dalawa ni Scarlet kaya naisipan kong ikwento sa kanya ang sitwasyon ko tungkol sa pagiging secretary niya.  “Ang sinasabi mo hindi alam ni Blue na sekretarya kita ngayon?”  Tanong ni Scarlet habang umiinom ng kape da

    “Sir Reed is the man you are referring to? Sir Reed, is the man you love who married your friend? And, Sir Reed is the one you want to win his heart?! It's really Sir Reed?!” Hindi makaniwala ko tanong kay Gaira.  Hindi pumapasok sa isipan ko ang nalaman kong ito.  Pag-punta ko kanina sa opisina ni Sir Reed at naabutan roon si Gaira ay pareho kami nagulat nang makita ang isa't-isa.  Pag-bigay ni Gaira kay Sir Reed ng dala niyang pagkain at, pag-bigay ko ng brown envelope kay Sir Reed ay inaya ako ni Gaira kumain sa isang restaurant malapit sa Cariaga company  Tumango si Gaira. “Oo. Si Reed nga ang tinutukoy ko.” Malapad na ngiti ni Gaira. “Hindi ako makapaniwala.”  Tangi kong nasambit.  Wow! Tadhana. May iba ako nararamdaman sa lalaking may asawa na at, ngayon naman ay malalaman kong mahal siya ng isa sa mga kaibigan ko. Wow, tadhana. Iba ka mag-laro. Nakaka-gago. 

    Hanggang ngayon ay tumatakbo pa rin sa aking isipan ang mga pinagsasabi ko kay Reed. Nadala ako ng emosyon at sobra pag-selos kaya ko na sigaw sa mukha ni Reed ang nararamdaman ko. Ang totoo kong nararamdaman para sa kanya.  Paano ko mababawi ang bawat binitiwan ko salita kanina kay Reed? Ayoko saktan ang nararamdaman ni Blue. Mas lalong hindi ko hahayaang masaktan si Blue nang dahil lamang akin.  “Ma’am.” Napatingin ako sa driver ng taxi na sinasakyan ko ngayon ng tawagin ako.  “Nandito na po tayo sa tapat ng coffee shop na sinbi ninyo. Tinignan ko ang labas. Nandito na nga ako sa tapat ng café ko. Sana ay wala pa si Blue rito.  Pag-bayad ko sa taxi driver ay bumaba agad ako. Pag-baba ko ay mabilis na umalis na ang taxi sinakyan ko.  Saka ko lamang nakita si Blue sa tapat ng