جميع فصول : الفصل -الفصل 50

 “Hon?”Tinignan ko si Blue nang tawagin ako. “Won't you ask me anything?”“About what?”Ano ang itatanong ko sa kanya? Mayroon ba ako dapat itanong kay Blue? Mayroon ba ako nakalimutan na itanong kay sa kanya? Umiling si Blue.  “Wala.” Sagot ni Blue at tinanggal ang coat saka ipinatong sa sandalan ng swivel chair niya.   Pag-upo ko ay bigla na lamang pumasok sa isipan ko si Reed at Gaira. Ang sabi ni Gaira ay pumunta raw siya rito sa kumpanya para ayain si Reed na mag-lunch date mamaya.    Pinipilit ko kalimutan ang bawat detalye tungkol kay Reed pero, sa tuwing ginagawa ko iyon ay para bang mas lalo lumalalim ang nararamdaman ko para sa kanya. I can’t understand why I'm like this. Why I can’t forget how I feel for Reed, when I don’t know him that well or, I haven’t been with him in a long time. &ld

“Reed?! Reed?! Reed?! Nariyan ka ba?! Reed?!”Halos masira ko na ang doorbell at halos mag-sugat na ang kamay ko ka-kakatok sa pintuan ng condo pinag-dalhan sa akin ni Reed.Naisipan ko nandito si Reed sa condo niya dahil nang dalhin niya ako rito napansin ko mukha bago pa ito at naisip ko baka wala may alam na mayroon condo siya rito. “Reed?! Reed?! Reed?! Reed?! Reed! Reed!”Wala ba siya rito? Kung wala saan?! “D*MN! REED CARIAGA?! Where the hell are you?!”  Malakas na sigaw sa sobra pagkainis. Itinigil ko na ang pagkatok at pag-doorbell. Mukha wala nga rito si Reed. Nag-sayang lamang ako ng oras. Where are you Reed? You are still sick and weak. Have you eaten? Have you taken any medicine? Have you ever changed clothes? D*mn! My tears came down my eyes again.I just cried because I was so annoyed with Reed because I was so worried about him.“Dana?&

 “I just now realize.... that I want to marry you, Dana.”“Reed...”I don’t know what to say.Reed,wants to marry me? Does that mean he wants to be with me for life? Because, I am. I want that to happen too. I want to marry Reed. I want him to be with us so we don’t hide from others. I want to be with him for life. But, it is not possible. Hindi pwede.  I am married to his half brother. Hindi kakayanin ng konsensya kong saktan ng lubusan si Blue. But... After hearing that from Reed. I want to burst into tears. Because of the happiness and at the same time anger at myself. “Uhmm... Ano order mo? Ako gusto ko ng fast foods, like burger nila, oh? Look at this mukha masarap ang pasta nila and fried chicken. Ikaw ba? Mayroon na napili?” Pag-iiba ko ng topic. I'm sorry Reed. Mahal kita, gusto din kita pakasalan, ngunit hindi ata kakayanin ng konsensya

As I waited at the bus stop, I couldn’t erase the smile from my lips.  I’m waiting for Reed here now. We will meet today.I am so excited to see Reed now. Even though we work for the same company it’s like we don’t see each other every day. I told him that when the two of us meet or bump into each other in the company we should not pay attention or treat each other as mere air so that we are not repeated that we are almost seen by others. We need to be double careful.Si Blue naman ay mayroon ulit na meeting ngayong sabado kaya, pwede ako mawala sa bahay ng kahit buong araw na ito. Tumayo ako ng maayos at naging alerto nang mayroon isa sasakyang hindi pamilyar sa akin ang huminto sa harapan ko. Bumukas ang pintuan ng driver seat at pagbaba at bumaba ang nagmamaneho nito. “Reed?”Umikot si Reed sa kabilang pintuan at pinag-buksan ako ng pintuan sa front seat.“Let's go?”

 I said then that I would forget what had happened in my past and make new memories but, I did not expect destiny to play tricks on me. I play with my own feelings. I made new memories but not to my husband, Blue. But, to his half brother, Reed.Nag-tagal ang relasyon namin ni Reed. Kahit hindi kami araw-araw nag-uusap at nagkikita, sa tuwing sabado naman ang araw namin dalawa. Isang beses sa isang linggo lamang ang oras naming dalawa ni Reed, pero sa tuwing kasama ko siya ay wala sisidlan ang kasiyahang nararamdaman ko. Sa bawat oras, minuto o segundo kasama ko si Reed ay ti-ne-treasure ko iyon. Kahit maikli lamang ang oras namin ay hindi iyon hadlang sa aming dalawa. Ang importante ay pareho kami masaya dalawa ni Reed. Subalit... sa bawat pagkakamali ay mayroon kapalit, ngunit ang kapalit ng pagkakamali namin ni Reed ay hindi ko inaasahan na ganoon ang magiging kapalit. Pero, matatawag ko nga bang pagkakamali