Author's Note: Although the setting of this story is in Cagayan de Oro City and Opol, Misamis Oriental, please be reminded that Toyang's location and residence is entirely fictitious. However, its description matches my coastal town in Negros Oriental. Enjoy!Prologue"Wazzup, mga tutubi! Welcome to another episode of my simple life, and for today's vlog, I will be surprising my family with good news. Katatapos lang po ng deliberation namin ng mga nominees for Latin Honors at gagraduate po ako bilang

Guys, send niyo na 'yong reflection niyo. Iyon na lang ang kulang.Deadline na ngayon.I waited for my remaining group mates to send me their reflections but none came. I glanced at the wall clock.Isang at kalahating oras na lang.I heaved a frustrated sigh and worked on their reflections. Kailangan ko nang masubmit 'to ngayon. Bahala na si Batman.Pagkatapos kong gawin ang mga reflection nila at ang buong portfolio namin sa NSTP ay naghanda na agad akong pumasok kasi ipapa-print ko pa ang mga iyon saka ipapasa bago ang deadline."Magkano po lahat, ma'am?" tanong ko sa nag-aayos ng mga printed copies

____________________________________DJ Toyang🐨 @AntonniaYullieneVillaToyangTalks: Didn't know there are sweeter words than, "I love you". xoxo___________________________________NAPAHILOT AKO SA sentido ko habang kausap sa cellphone si Don."Nang, pasensya ka na talaga. Kailangan ako ni Sasha sa pageant niya ngayon."Hindi niya ako masusundo sa trabaho at ala-sais na ng gabi nang tumawag siya para ipaalam sa akin iyon.Sa halip na magalit ay napabuntong-hininga na lamang ako."Oh, sige. Basta umuwi ka agad pagkatapos mo r'yan, Don. Huwag kang magpapagabi kasi may pasok ka pa bukas."

"TOYANG, GISING!" Naalimpungatan ako sa malakas at walang humpay na yugyog sa akin ni mama. "May baha! Diyos ko, bumangon ka na!" paghihisterikal ni mama habang natatarantang ipinapasok sa loob ng orocan drum ang ilang mga damit namin. Tumayo ako sa kama ko at iniligpit iyon. May tagas na naman ba 'yong hose namin kaya bumaha na naman? Kahit ba naman dito sa apartment na bago may gano'n din? "Donna! Donna! Nasaan na ang mga bata?!" sigaw ni papa sa labas ng kwarto namin bago pumasok at tinulungan si mama sa pagliligpit. "Nasa kabila sina Don at Lucho. Kukunin ko muna sila," ani mama. "Hindi ko na makuha iyong multicab. Patay na 'yong makina. Naabot na no'ng baha," si Papa. Nagmamadaling lumabas si mama ng kwarto. Kumunot ang noo ko. Hindi ko sila makuha. Para silang mga aligaga na natatakot na hindi ko maintindihan...

PAGKATAPOS KONG IBALIK sa natural na kulay niya ang buhok ko ay nagbihis na agad ako ng simpleng puting tee shirt na tinuck in ko sa bulaklakin kong midi skirt. Linggo ngayon at hapon na nang matapos ako sa pagkukulay ng buhok kaya magsisimba na ako. I had to return my black-colored hair because I am a teacher. Bawal ang colored hair sa institution namin so I had to set myself as an example to my students. Dapat ay maging law-abiding ako para sundan at maging magandang ehemplo nila. Kinuha ko iyong malaki kong pitaka at inilagay doon ang cellphone ko saka nagdala na rin ng payong. Paglabas ko sa tindahan slash karinderya namin ay nandoon sina mama at papa. Due to his health issues, papa decided to close the Bamboo Villa. Nandito na siya sa bahay tumutulong kay mama para rin matutukan ang kondisyon niya. Iyong perang mula sa pagbebenta naman namin ng pwesto namin ay nilaan ni papa sa pagpapaayos ng tinda