“คุณพยายามจะทำอะไร?” สีหน้าของฟิลิปเปลี่ยนเป็นเย็นชาและเขาเริ่มกังวลขึ้นมาเขารู้แนวทางของเกียด้าดี ผู้หญิงคนนี้ไม่ลังเลที่จะกำจัดคู่แข่งของเธอให้พ้นทางรวมถึงลูกชายในไส้ของเธอเองเมื่อตอนที่เขาอายุแปดขวบ เธอสั่งให้ใครบางคนขับรถชนเขาจนตายเหตุผลมีเพียงแค่อย่างเดียวเท่านั้น นั่นก็คือเธอเกรงว่าเขาจะเป็นอุปสรรคขัดขวางการครอบครองตระกูลคลาร์คเสือนั้นดุร้ายแต่มันก็ยังไม่กินลูกของมันแต่ในสายตาของเกียด้าแล้ว อำนาจเป็นสิ่งสำคัญเพียงอย่างเดียวสำหรับเธอ เมื่อเกียด้าพูดถึงการแต่งงานของฟิลิปและลูกสาวของเขา เขาเริ่มกระวนกระวายใจนี่เป็นเหตุผลหลักที่ว่าทำไมฟิลิปจึงไม่เปิดเผยตัวตนที่แท้จริงของเขา“ไม่ต้องกังวลไป พวกเขาเป็นลูกสะใภ้และเชื้อสายของตระกูลคลาร์ค ถ้านายอ้อนวอนฉัน ฉันจะปล่อยพวกเขาไป” รอยยิ้มของเกียด้านสามารถทำให้ทุกคนรู้สึกเย็นเข้าไปถึงกระดูกดำเลย มันเป็นรอยยิ้มที่น่าสะอิดสะเอียน“ผมขอเตือนคุณไว้ก่อนนะ อย่ามาแตะต้องวินน์และมิล่าไม่อย่างนั้นแล้วผมจะทำให้คุณต้องเสียใจ” ฟิลิปกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาเกียด้าหัวเราะออกมาแต่ยังคงท่าทีสงบนิ่ง เธอหยิบกล่องปักผ้าออกมาจากใต้โต๊ะกาแฟ มันเป็นก

ซาแมนธาช่างหลงตัวเองนักเมื่อเห็นวินน์ทำหน้าเศร้า เธอยิ่งรู้สึกภูมิใจมากขึ้น “วินนี่ เธอปล่อยให้ฟิลิปซื้อของแบบนี้ให้คุณตาได้ยังไง? ถ้าเธอไม่มีเงินเธอบอกฉันได้นะ เพราะถึงยังไงฉันก็เป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอ”พูดเช่นนั้นแล้วซาแมนธาก็หยิบกระเป๋าเงินหลุยส์ของเธอออกมาจากกระเป๋าถือกุชชี่ หยิบบัตรออกมาและยื่นให้วินน์ “นี่ คิดซะว่าเป็นน้ำใจจากฉัน น่าจะมีประมาณ 10,000 ดอลลาร์ในบัตรนี้ มันเหลือจากที่แฟรงค์ซื้อกระเป๋าให้กับฉัน รับไปซะแล้วไปซื้ออะไรดี ๆ ให้คุณตา นี่มันก็แค่เศษเงินเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉัน” สีหน้าของซาแมนธาในตอนนี้เต็มไปด้วนความหยิ่งยโสในสายตาเธอ วินน์ก็แค่ตัวตลก“ขอบใจนะ ซาแมนธา” ก่อนที่วินน์จะได้พูดอะไร ฟิลิปก็ยื่นมือไปรับบัตรมาจากซาแมนธาขณะที่ยิ้มกว้างซาแมนธาขำพรืดและส่ายหน้าอย่างเอือมระอา ‘ทำไมถึงหน้าไม่อายได้ขนาดนี้’วินน์จ้องเขม็งไปที่ฟิลิป เธอกำลังจะพูดแต่ฟิลิปก็กุมมือเธอไว้และพูดขึ้น “ซาแมนธาอุตส่าห์มีน้ำใจเราก็ควรรับไว้ ผมจะคืนเงินซาแมนธาทีหลังเอง” ฟิลิปไม่อยากให้มีเรื่องอึดอัดใจระหว่างวินน์และซาแมนธาวินน์ปิดปากเงียบไปและยอมรับฟังแต่ใบหน้าของเธอนั้นร้อนผ่าวเธอไม่เ

ทุกคนตกตะลึงพูดไม่ออกไปเมื่อได้ยินในสิ่งที่ฟิลิปพูด! ไอ้คนไร้ค่าฟิลิปกล้าที่จะต่อปากต่อคำกับเอริคงั้นเหรอ?นั่นมันเหนือความคาดหมาย! ไอ้คนไม่เอาถ่านมันสู้กลับ! พวกเขายืนอยู่ที่เยทส์ คอร์ทยาร์ด ที่ปกครองโดยคนตระกูลเยทส์!เขาไม่ได้คิดถึงผลที่จะตามมาจากการกระทำนี้เลยงั้นเหรอ? เอริคหน้าเสีย ท่าทีของเขาหยิ่งจองหองและพูดขึ้นอย่างโกรธจัด “ฟิลิปนี่แกกล้าด่าฉันแบบนั้นงั้นเหรอ? แกคิดว่าแกเป็นใครถึงมาพูดกับฉันแบบนี้? แกเป็นใครถึงได้มางานวันเกิดครอบ 70 ปีของคุณปู่? ฉันจะไม่ปล่อยให้แกผ่านประตูไปได้แน่วันนี้! ไอ้ขยะเอ๊ย! แกคิดว่าแกเป็นใครวะ?” เอริครู้สึกรำคาญใจ เขาไม่คาดคิดว่าคนไม่เอาถ่านอย่างฟิลิปจะมาด่าเขาแบบนี้มันเป็นคำสบประมาทต่อตัวเขาและต่อตระกูลเยทส์อีกด้วยแอรอนรีบตอบรับเห็นด้วยกับเอริค เขาชี้หน้าฟิลิปด้วยท่าทีหยิ่งยโสและร้องลั่น “รีบขอโทษเอริคซะ ไม่อย่างนั้นแกจะไม่ได้รับการต้อนรับที่เยทส์ คอร์ดยาร์ดในวันนี้ ได้ยินรึเปล่า ไอ้คนไร้ค่า?!”ที่ประตูทางเข้าคอร์ทยาร์ด เหล่าสมาชิกตระกูลเยทส์และเครือญาติต่างพากันชะเง้อมอง เมื่อพวกเขาเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต่างพากันชี้ไปที่ฟิปและวินน์พ

ฟิลิปนั่งถัดจากวินน์และแน่นอนว่าเขาสังเกตเห็นเอริคกับอารอนกำลังเดินไปมา พวกเขามีรอยยิ้มที่ไม่จริงใจบนใบหน้า“ฟิลิป ทำไมนายถึงมานั่งอยู่ที่ลานด้านนอกใกล้ประตูล่ะ? ตรงนี้คือที่ที่ฉันเคยให้อาหารหมาของฉันนะ”เอริคมองฟิลิปและยิ้มอย่างเย็นชา เผยแววตาของการเยาะเย้ยในดวงตาของเขาวินน์หน้าแดงด้วยความโกรธ เธออยากจะลุกขึ้นแต่มือใหญ่หยุดเธอไว้ฟิลิปยิ้มอย่างใจเย็น “ลานด้านนอกและห้องโถงก็เหมือนกัน ขึ้นอยู่กับว่าใครจะนั่งกินตรงไหน แถมห้องโถงยังเป็นของครอบครัวเยทส์อีกด้วย ฉันไม่สนใจมันหรอก”ฟิลิปอดทนมานานแล้ว เขาไม่รังเกียจที่จะทำตัวอวดดีสักหน่อยที่สำคัญที่สุด เอริคแสดงออกถึงความเกลียดชังมากเกินไป เขาทำบางสิ่งที่เล็กน้อยให้เป็นเรื่องใหญ่“ฮิฮิ นายนี่มันไม่ธรรมดาจริง ๆ นายรู้วิธีที่จะคุยโม้ นายก็แค่เศษขยะ เรากำลังทำบุญโดยให้นายกินอาหารบนโต๊ะในบ้านร่วมกับครอบครัวเยทส์คนอื่น ๆ เข้าใจไหม ไอ้คนไร้ค่า?!” เอริคเย้ยหยันเจสขมวดคิ้ว ในตอนแรกนั้นเจสสามารถเข้าไปนั่งในห้องโถงได้ แต่เพื่อดูแลวินน์ เธอจึงตัดสินใจนั่งที่ลานด้านนอก“พอแล้วเอริค นายหุบปากไม่ได้เหรอ? จำเป็นต้องทะเลาะกับฟิลิปขนาดนั้นเลยใช่ไห

บัฟเฟอร์งั้นเหรอ?เจสมองฟิลิปอย่างไม่เข้าใจ ไม่มีร่องรอยของสิ่งที่ไร้สาระบนใบหน้าของเขาเขาหมายถึงอะไร?เขารู้หรือไม่ว่าบัฟเฟอร์คือใคร?เขาเป็นเทพเจ้าแห่งการลงทุน!เขามีทรัพย์สินหลายแสนล้านเหรียญและเป็นหนึ่งในมหาเศรษฐีอันดับต้น ๆ ในโลก ของนิตยสารฟอบส์!คนอย่างเขาเป็นที่นับถือโดยผู้คนมากมาย เธอจะได้เจอเขาอย่างนั้นเหรอ?“ฟิลิป นายเคยชินกับการพูดโม้แล้วใช่ไหม ฮะ?”ดังนั้น เจสจึงคิดว่าฟิลิปล้อเล่น เธอกลอกตามองเขาและไม่สนใจเขาถ้าฟิลิปรู้ว่าเจสคิดอะไรอยู่ตอนนี้ เขาก็คงจะหัวเราะออกมาอย่างหนักบัฟฟี่เยี่ยมมากงั้นเหรอ?เขามีทรัพย์สินจำนวนนั้นเพียงเพราะฟิลิปขอให้บัฟเฟอร์เก็บไว้ให้เขาเขาส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้และหัวเราะออกมาอย่างขมขื่น จากนั้นฟิลิปก็เดินออกจากลานบ้านและมายังที่ที่สงบกว่า เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาและค้นหาหมายเลขโทรศัพท์ของบัฟเฟอร์หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็โทรหาบัฟเฟอร์ในชั่วพริบตา เสียงที่น่าเคารพและตื่นเต้นก็ดังขึ้นจากปลายสายอีกด้านของโทรศัพท์ เสียงของเขาแหบเพราะอายุมาก และเขาพูดด้วยภาษาอังกฤษที่ไม่ค่อยจะถูกต้องว่า “นายน้อยฟิลิปที่รัก นั่นคุณเหรอ? ผมรอคุณโทรมาหามานานแล้ว ผ