All Chapters of คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!: Chapter 601 - Chapter 610

[ฉันไม่เข้าใจเลย นิโคลานอนกับเดเมียนก่อน แล้วทำไมต่อมาเธอถึงเรียกร้องจะแต่งงานกับโจเอลล่ะ? เพื่อทำลายชีวิตเขาหรือไง?][ฉันไม่แน่ใจนะ แต่เดเมียนพิการ แล้วเขาก็ไม่ค่อยมีส่วนในการสืบทอดกิจการของครอบครัวเท่าไร แถมโจเอลก็เป็นประธานของยูล คอร์ปอเรชั่นมาโดยตลอด ก่อนที่นิโคลาจะแต่งงานกับโจเอลตระกูลวิคส์เองก็ไม่ได้เป็นที่รู้จักในแคนเบอร์รา แต่ทุกวันนี้พวกเขาได้เป็นหนึ่งในตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในเมือง][ฉันได้ยินมาว่าโจเอลอยู่ในอาการโคม่าหลังจากที่ประสบอุบัติเหตุเมื่อสามปีที่แล้ว อีกทั้งเขายังเกือบเสียชีวิต ฉันพนันได้เลยว่านิโคลาและเดเมียนต้องอยู่เบื้องหลังเรื่องนั้นด้วยเหมือนกัน][ฉันพูดถึงเรื่องนี้เมื่อสามปีก่อนว่านิโคลาเป็นคนบงการอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ แต่ไม่มีใครเชื่อฉัน]“...”“กรี๊ดด แคทเธอรีน สารเลว!” นิโคลาตะโกนออกมาอย่างคลุ้มคลั่งไร้ซึ่งการสงวนท่าทีชาร์ลีเองก็ขบกรามแน่นไม่ต่างกัน ดูเหมือนว่าแคทเธอรีนได้เตรียมการเรื่องนี้เอาไว้ล่วงหน้าเรียบร้อยแล้วพูดด้วยความสัตย์จริงแล้ว ชาร์ลีคงจะไม่แต่งงานกับเมลานี่ถ้าเขารู้ว่าเธอเป็นลูกสาวของเดเมียน เขาคิดว่าเขาจะค่อย ๆ เข้าไปฮุบยูล คอร์ปอเร

ฌอนยังคงยืนอยู่ตรงหน้ารถแคทเธอรีนยื่นศีรษะออกมาจากหน้าต่าง “ประธานฮิลล์ หลบหน่อยได้ไหมคะ?” เขามองเธอราวกับไม่เคยเห็น แว่นตากันแดดของผู้หญิงคนนั้นที่วางอยู่บนจมูกสวยของเธอ เขาเลื่อนสายตาลงมามองที่ริมฝีปากรั้นทว่าบอบบางของเธอราวกับว่าผู้หญิงคนนี้ได้เปลี่ยนไปแล้วอย่างสิ้นเชิงเธอทำให้เขารู้สึกไม่คุ้นเคย ทว่าเขาก็ไม่อาจฝืนตัวเองให้ละสายตาไปจากเธอได้ฌอนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะเขาไม่ใช่ผู้ชายที่จะถูกยั่วยวนด้วยความสวยของผู้หญิงได้ง่าย ๆภายในเวลาไม่กี่วินาทีต่อมา ในที่สุดเขาก็ก้าวหลบไปรถสปอร์ตคันสีขาวจึงขับผ่านเขาไปเฮดลีย์กลับมาหาเขา “คุณชายฮิลล์คนโตครับ ได้เวลากลับแล้วครับ”“ไปสืบมาว่าเธอแกล้งตายและออกจากประเทศไปได้ยังไง ฉันอยากรู้ว่าใครให้ความช่วยเหลือเธอ” ฌอนหันไปมองผู้ช่วยในทันทีเฮดลีย์สะดุ้งอย่างไม่รู้ตัวพลางพยักหน้ารับอย่างรวดเร็วฌอนอ่านโพสต์ในเฟซบุ๊กของแคทเธอรีนหลังจากที่ขึ้นไปบนรถผู้หญิงคนนี้… โจมตีก่อนได้อย่างน่าทึ่งและได้เปรียบมุมปากของฌอนยกยิ้มขึ้น เขาชะงักไปเมื่อรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นให้ตายเถอะ! เขาควรโกรธที่ถูกเธอหลอกมาตลอดสามปีที่ผ่านมา แต่เขากลับยังยิ้ม

หลังจากวางสายแล้ว ซาร่าจึงแต่งตัวแล้วเดินลงบันไดไป ฌอนยืนอยู่หน้าหน้าต่างสไตล์ฝรั่งเศส นิ้วเรียวสวยของเขากำรวบแก้วไวน์แดง หน้าต่างสะท้อนใบหน้าหล่อเหลาอย่างชัดเจน ชายหนุ่มที่มีหน้าตาไร้ที่ติอย่างเขาจะทำให้ผู้หญิงคนใดอยากทำเรื่องไม่ดีกับเขาในค่ำคืนแบบนี้ความไม่พอใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของซาร่าฌอนเป็นผู้ชายที่เจ้าเสน่ห์ที่สุดเท่าที่เธอเคยเห็น แต่เขามีปัญหาที่ส่วนนั้น“คุณจะออกไปข้างนอกเหรอ?” เขามองที่กระเป๋าของเธอ“ค่ะ ฉันจะออกไปเจอเพื่อนน่ะค่ะ ฉันเหนื่อยกับเรื่องพวกนี้แล้ว” เธอทัดผมไว้ที่หลังหูเผยให้เห็นสีหน้าเศร้าใจใบหน้าของฌอนเผยให้เห็นถึงความอับอาย “ขอโทษ ผมสัญญาว่า… ผมจะไปหาหมอ”“อืม… ค่ะ” เธอมัวแต่ครุ่นคิดถึงวิธีจัดการกับลูซิเฟอร์จนเธอแค่พึมพำตอบและรีบออกจากวิลล่าภายในห้องเงียบสงัดฌอนก้มลงดื่มไว้จนหมดภายในอึกเดียว เจ้าแมวอ้วนเข้ามาใกล้เท้าของเขาและเริ่มร้องเหมียว ๆขึ้นเขาก้มลงลูบหัวของเจ้าฟัดจ์ “ฉันควรจะทำยังไงต่อไปล่ะ ถ้าฉันยังคว้าน้ำเหลวอีก?” ฌอนพูดเบา ๆ...วิลล่าของตระกูลยูลโทรศัพท์ของแคทเธอรีนดังขึ้น เธอเดินไปที่สวนก่อนจะรับโทรศัพท์ เสียงของอีกคนดังขึ้นที่ปลายสาย

หลังจากแยกกับโจเอลแล้ว แคทเธอรีนได้รับโทรศัพท์อีกครั้ง“ซาร่าออกไปแล้ว”แคทเธอรีนดูเวลาในช่วงเวลาที่อ่านคือ 22:00 น. “หึ ดึกแล้วนี่ เธอค่อนข้างเก่งเลยใช่ไหม?”“พอตัวเลยล่ะ” คนที่อยู่ปลายสายหัวเราะพลางพูดขึ้น “สงสัยจังว่าปกติฌอนทำให้เธอพอใจได้ไหม”เมื่อแคทเธอรีนกำลังจะตอบ จู่ ๆ ลิฟต์ก็มาหยุดที่ชั้นสาม ฌอนที่มีร่างกายกำยำเดินออกมาพร้อมกับเฮดลีย์ เขาให้ความรู้สึกที่ยากจะต้านทานด้วยความเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบเมื่อพวกเขาทั้งสามคนต่างมองกันและกัน ฌอนก็นิ่งไปใบหน้าสวยหวานของแคทเธอรีนดูแปลกไปหลังจากที่เธอมองป้ายที่ติดอยู่ข้างหลังเขาที่อ่านว่า ‘แผนกบุรุษเวชวิทยา’“เขาคงทำให้เธอพอใจไม่ได้หรอก ตอนนี้ฉันมีบางอย่างต้องไปจัดการ แค่นี้แหละ”เธอกดปุ่ม ‘วางสาย’ ทันทีที่ฌอนได้ยินคำว่า ‘พอใจ’ ใบหน้าหล่อเหลาของเขาก็หม่นลงโดยไม่รู้ตัว “เธอมองอะไร? ฉันแค่พาเฮดลีย์มาหาหมอที่นี่...”หลังจากถูกโยนให้เป็นแพะรับบาป เฮดลีย์ก็ถึงกับพูดไม่ออกเขารู้สึกเหมือนน้ำตาจะไหลเขาไม่สนใจที่จะเป็นแพะรับบาปสำหรับเรื่องอื่น แต่เรื่องนี้น่ะเหรอ? เขาปฏิเสธได้ไหม?เมื่อเฮดลีย์ได้รับการส่งสัญญาณทางสายตาจากฌอน เขาจ

ซาร่าเอาตัวเองเปรียบเทียบกับแคทเธอรีนโดยไม่รู้ตัว ไม่ว่าเธอจะพยายามดูแลผิวของเธอมากแค่ไหน แต่ริ้วรอยเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็เกิดขึ้นที่ใต้ขอบตาของเธอเสียแล้ว เมื่อคิดถึงว่าเธอกำลังจะอายุครบ 30 ปี ในไม่ช้านี้เธอก็เข้าใจในที่สุดว่าทำไมเมื่อก่อนฌอนถึงตกหลุมรักแคทเธอรีนเธอสงสัยเรื่องที่อยู่ของแคทเธอรีนไปเมื่อสองสามวันก่อน แล้วเธอก็ต้องตกใจเมื่อได้พบว่าใบหน้าของแคทเธอรีนได้รับการรักษาอย่างไรก็ตาม จะมีประโยชน์อะไรล่ะ? ตอนนี้ควบคุมฌอนเอาไว้ได้สำเร็จแล้ว แคทเธอรีนจึงถือว่าไม่ได้สำคัญอะไรเลยเมื่อคิดถึงเรื่องนี้แล้ว ซาร่าจึงคลี่ริมฝีปากเป็นรอยยิ้มสบายใจเธอแสร้งทำเป็นไม่เห็นแคทเธอรีน และเดินตรงไปที่ลิฟต์ทันที“เธอจะไปไหนซาร่า? นี่มันออฟฟิศฉันไม่ใช่เหรอ?” แคทเธอรีนจิกผมยาวของซาร่าทันทีน่าแปลกใจที่แคทเธอรีนลากซาร่าลงไปกับพื้นโดยไม่ได้เป็นห่วงภาพลักษณ์ของเธอเลย ด้วยเหตุนั้นซาร่าจึงร้องตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวด“เธอทำอะไรของเธอ?” ผู้หญิงในชุดดำเคลื่อนตัวอย่างว่องไวและจู่โจมเข้าใส่แคทเธอรีนทันที“อุ้ย! เป็นอุบัติเหตุน่ะ ฉันคิดไม่ถึงเลยนะเนี่ยว่าจะจิกผมเธอออกมาได้ง่ายขนาดนี้” แคทเธอรีนถอยออกมาพล