Nagmadali akong binuksan ang pinto at lumabas roon. Hindi ko inaasahang naroon na pala si Xyrene sa labas at kumakain ng lunch.“C-Captain Sandra. Nariyan po pala kayo,” aniya at napatayo. I smiled at her before I answered.“Paalis na rin,” sambit ko.“Ayos ka lang ba, Captain?” aligagang tanong niya at inabutan ako ng tissue.I smiled and took the tissue she's offering. “I'm okay, thanks,” I said.“Gusto niyo po bang tawagin ko si President?” tanong niya. Umiling ako at ngumiti sa kaniya.“No need. Aalis na ako. Thank you,” pamamaalam ko.“B-Baka tanungin po ako ni President kung nasaan kayo, eh. S-Saan po kayo pupunta?” tanong niya sa akin.“Ah, sa condo ko lang. Alam niya na kung saan ‘yon,” I told her even if I know that River won't go after me. Uuwi rin naman ako at doon na lang kami mag-uusap sa condo.Ngumiti na l

“Darling,” Sandra called.“Alright Xy. I’ll hang up. Kay Dad mo na ideretso lahat,” I told Xyrene and ended the call before looking at Sandra. “My Darling needs me?” mapang-asar na tanong ko.Sandra pursed her lips cutely and stared at the chicken nuggets she asked me to cook earlier. Nakailan na siya noon subalit ayaw niya namang kumain ng kanin. Cravings, eh?“Ikuha mo ako ng buko,” nakangusong sambit niya at ibinaba ang nuggets. Napatigil ako sa pag-nguya ng kinuha kong nuggets at napatitig sa kaniya.Buko? Where would I buy that? Buko juice ba ang gusto niya?“Buko juice? I can buy from the grocery store,” I said, akmang tatayo na.

“Is there something wrong?” tanong ko kay River matapos niyang sagutin ang tawag mula sa kaniyang ama.He sighed and shook his head. Nilingon niya ako at nginitian habang tinutulungan na punasan ang kaniyang buhok. He had a shower because he was sweaty, kaya't narito kami ngayon sa kwarto at sinasamahan siyang magbihis.By the look he has and the sigh he heaved, alam kong may problema siya“Come on, tell me. Anong sabi ng Papa mo? Pinagalitan ka?” kunwaring pagbibiro ko pa. Umiling siya at hinawakan ang aking kamay para pigilan sa pagpupunas ng kaniyang buhok at saka ako iniharap sa kaniya.I can tell that his eyes are frustrated, but I don't know the exact reason why. Ang tanging sigurado lang ako ay dahil iyon sa tawag na sinagot niya mula sa ka

It's true that Sandra is cute. Lalo na noong nagtatakbo siya papalayo na parang isang batang pinansin ng crush niya.“Damien! Alam mo bang bali-balitang crush ka noong anak ni Einstein?” biro sa akin ni Paulo. Ngumisi ako at nagkibit-balikat sa sinabi niya dahil marami naman talagang nagkakagusto sa akin.Pero sino iyon?“Sinong anak ni Einstein?” tanong ko.“Si Triple A ng ABM. Si Sandra!” aniya. Tumango-tango naman ako. Maganda naman, ah? Maganda talaga.“Boring naman siya. Paniguradong hindi magkakagusto sa kaniya si Damien. Hindi ba, Dame?” Humawak sa akin si Ria. Lumabi ako at inosente siyang tiningnan dahil sa sinabi niya.

“D-Damien nga… I-I'm sorry,” nahihiyang sabi ni Sandra.I smiled and nodded, forgiving her.A few more days had passed until I got to ask her the question I've been wanting to ask her for a very long time.“Ang saya ng basketball! You were cheering for our department! Your classmates are probably mad at you,” she said and laughed when we got out of the gymnasium.Bahagya rin akong tumawa at inilagay ang ilang takas na hibla ng buhok niya sa likod ng kaniyang tainga. Her eyes widened a bit especially when I caressed her cheeks.“They'll understand,” nakangiting sambit ko.Napaawang