“Darling? What's wrong?” I asked with so much frustration.“I-I dropped my p-phone in the bowl and it's b-broken. I'm sorry, hindi ko nasagot ang mga tawag,” she said and sobbed more.Napahawak ako sa aking dibdib. I sighed in relief that she's not harmed or something. Akala ko ay aatakihin na ako sa puso at aalis ng event na ito para lang makauwi.I smiled when I heard her cute but heartbreaking sobs. “Don't worry, it's fine. I'm glad you still managed to call me.”“Wala kasi akong mahiraman ng phone kanina. Gladly, Xyrene came to visit me.”“Alright. Stop crying. Our baby might get sad too,” paalala ko sa kaniya dahil alam kong iyon ang magpapatigil sa kaniyang pag

“Is there something wrong? Bakit tayo nagmamadali?" tanong ko matapos bumili ng cellphone.“Pasensya na, Captain, ah? Pero kasama kasi sa paalala ni President na… umalis agad sa mall kapag nakita si Engineer Salvador,” Xyrene said.Napaawang ang aking bibig at saka ako dahan-dahang tumango. Ngayon ay naiintindihan ko na… Damien is probably at the mall too.Hindi ako sigurado kung alam niya ba talagang naroon ako o nagkataon lang.I sighed when I realized how it sucks. I want to tell him to stop, but I'm still afraid to face him… especially now that I am pregnant.Bumuntonghininga na lang ako at saka tumango. I think it’s better to avoid him in this state rather than risking my emot

Lumipas ang gabing iyon na puro iyak lang ang ginawa ko. Matapos akong kumain ay hinayaan kong matulog si Mama.Hindi ko maalala kung paano ako nakatulog noon. It was hard to sleep that time.Nagising na lang ako na nag-uusap si Mama at ang doktora. The doctor smiled at me before leaving.“Pwede ka nang umuwi ngayon, at huwag ka raw masyadong magpapaka-stress at masama iyon ngayong buntis ka,” sambit ni Mama.Tumango lang ako at muling bumuntonghininga.Nang tumingin ako sa orasan ay napansin kong pasado alas nueve na ng umaga. I looked at the side table and saw a bouquet of roses.“Galing kay River iyan. Nasa baba siya ngayon at inaayos ang bill mo.”

It wasn't easy to forgive and forget. But for the last time, I want to give him a chance to say sorry. Hindi man madaling kalimutan ang nagawa niya sa akin, gusto ko pa rin siyang patawarin.Tinitigan ko si River na nasa labas ng kwarto.May parte sakin na naiiinis pa rin dahil kahit papaano, the video was real, and he still had a night with Estelle. Pero kahit ganoon, ang mahalaga ay hindi niya ako niloko.“I'll get going. He might kill me,” Damien said. Tumalikod siya at saka naglakad paalis.Hindi siya nilingon ni River na nakatingin lang sa akin. Damien talked to Mama, si River naman ay nag-iwas ng tingin sa akin at bumuntonghininga.River went inside and closed the door. He smiled sadly, then sat beside me.

I sighed and held her back while accompanying her to walk.Kung gusto niya lang namang lumabas ay pwede namang sumakay na lang kami sa kotse at mag-ikot hanggang magsawa siya.We'll tour the world once she gets better together with our son! Just not this time...“River—!” Nagulat ako nang bigla siyang tumigil at napahawak sa akin. She was holding her belly like it was aching.“What? What's wrong?” Nanginig kaagad ang aking kamay at hinawakan siya nang mahigpit. Sinenyasan ko si David na lumapit sa amin upang tulungan ako sa pagbuhat kay Sandra. Karamihan sa kanila ay kanina pang naka stand by at maging ang sasakyan ay ipinahanda ko na.“Oh my gosh, River!” Bahagya pa siyang nawalan ng