Ilang minuto na umiiyak ang mga ito habang yakap parin ni Kent si Atasha. Kitang kita nila ang sakit sa mata ni Kent lalo na sa bawat butil ng luha na tumutulo sa kaniyang mga mata. Walang nagsasalita sa kanila dahil sa sakit na nararamdaman nila na alam ng mga ito na ikahahantong sa kalungkutan nilang lahat lalo na napamahal na si Atasha sa kanila.  Parang kailan lang ang saya saya nila tapos eto sila ngayon kaharap ang walang buhay ng katawan ni Atasha.  Maya maya pa ay humiwalay si Kent sa yakap mula kay Atasha. Tahimik lamang sila na nakamasid sa susunod na gagawin ng binata. Hindi narin nila mapigilan ang mga luhang tumulo dahil sa pighating nararamdaman. Tinitigan ni Kent si Atasha hindi parin siya makapaniwala sa mga nangyayari. Hindi niya matanggap na nasa harapan niya ang bangkay na katawan nang taong mahal niya. Pinahiran nit

1 hour later “Patay kana ba Atasha?”  Napadilat si Atasha dahil sa nagsalitang iyon. Isang oras niya ding hindi ito narinig at sa lumipas na oras ay ginugol niya lang sa paghahanap ng daan palabas pero kahit na anong gawin niya ay wala siyang makitang daan palabas.  Nakaupo si Atasha sa isang sulok yakap yakap ang sarili dahil sa sobrang lamig. Bilib na siya sa sarili niya dahil nagawa niyang makatagal ng isang oras sa sobrang lamig na iyon.  Parang nasa -2 degree na ang lamig sa paligid dahil kahit hininga niya ay nakikita na niya ang usok doon.  “A-a-ang sama mo.”  Naiiyak na sabi ni Atasha na nanginginig na talaga pero kahit ang luha niya ay nagyeyelo narin. 

  NANG makarating sila ay agad silang pumunta sa stock room ng company nila Atasha.  “Bukasan niyo na Lucas.” sinipa ng dalawa ang pintuan nito. Ang kinalalagyan ng stock room na iyon ay malayo sa mga taong naroroon at hindi mo talaga maiisip na mayroon palang tao na itinatago doon. Pagbukas ay agad na sumalubong sa kanila ang isang babae na nakayuko na agad na nagangat ng tingin ng bumukas ang pinto. “S-sir Kent? Sir Kent!”  Masayang sabi ni Alizha na ikinangiti lang ni Kent. “Don't worry Alizha your safe now.”  Sa sinabi ni Kent ay doon na napaiyak si Alizha.  Ng araw na b

NAGWAWALA parin si Atasha kahit na yakap yakap siya ni Kent pilit siya nitong pinapalo pero hindi nagpatalo si Kent at yakap niya parin ito.   “W-wife please ako to.”  Sabi ni Kent dito na narinig ni Atasha na ikinatigil niya sa pagpalo dito at agad siyang inamoy para masigurado na siya nga si Kent. “K-keiron?”  Gulat na sabi ni Atasha na ikinatigin ni Kent sa kaniya at sunod sunod na tumango. “Y-yes! Yes it's me! Keiron!”  Naiiyak na sabi ni Kent at agad siyang niyakap ni Atasha at muling humagulgol sa bising niya. “H-hubby! Ikaw nga! Huhu hubby andito kana!”  Iyak na sabi ni Atasha at h

 MATAPOS nilang mag usap ay pumasok sila sa loob ng kwarto at lumapit siya sa hinihigaan ni Atasha. Hinawakan niya ang kamay nito.  “Wife… Please sabihin mo na saakin ang nangyari para malaman ko ang gagawin ko. Hindi ko kayang makita kang nilalamon ng takot at hindi mo kami maalala.”  Sabi ni Kent dito. Totoo na kapag inaatake si Atasha ng pagka trauma nito ay nakakalimutan niya kung sino nga ba ang nasa paligid niya kungdi ang naiisip niya ay masasama ang lahat ng nakikita niya.  Nagpa order lang silang lahat ng makakain dahil umaga na din hanggang sa magtanghali na at hindi parin gising si Atasha kaya sila ay andodoon lang sa sala at nanonood ng TV.  Habang sila ay nanonood ay sinabihan ni Kent na lumabas sila Eldrith , L