Its been two weeks since Zafy left my house and yes I'm still thinking and missing her. There are things that I done such as working nonstop, meet my friends at Club-V except Janrick which is happily married. I also drink and date a lot. Pero isa lang ang hinahanap hanap at hindi maalis sa sistema ko. Ang mulala kong yaya. Halos araw-araw ko ring binabasa ang sulat na binigay ni Pauline. At ngayon nga'y malaya ko nang masasabi na nakamove on na ako. Hindi ko rin alam kung paano, at naging napakabilis ng pang yayari. But I'm still looking forward to meet her for a formal closure. We can still be friend's if she want's. Kahit naman ayaw niya, mananatili siyang ispesyal para sa akin. Ngayon maluwag na maluwag na ang pakiramdam ko, at napakalaki na ng space sa puso ko, isa na lang ang hinihintay ko. Ang nag-iisa at namumukod tangi kong yaya! Kung nasabi ko

"Zafy, inside my office now!" Rinig kong sabi ni Justine sa intercom. Ano na naman bang kailangan ng boss kong 'to? Kanina niya pa ako pinapabalik-balik sa opisina niya. Tapos wala namang ipapagawa o sasabihing maganda mang aasar lang bwisit!  "Ano na namang kailangan mo?" Mataray na tanong ko sa kaniya ng buksan ko ang pinto ng opisina niya. Mukha siyang stress at pagod na pagod. Anyare? Parang apat na oras palang naman siyang nakaupo sa upuan niya at nag kukuyakoy, pero na laspag na siya. "Zafy lahat ng papeles na kailangan ng perma ko, hindi mo man lang nireview! Tapos ito pa, kailan pa ako naging married? Sa pagkakaalam ko 'yong pakakasalan ko, hindi ko pa na uumpisahang ligawan! Sana naman dino-double check mo muna 'yong mga papel, bago mo sagutan ng kung ano-ano. At higit sa lahat, sa dinami rami ng gagawin ko ni hindi mo m

Ganoon ba talaga ka inosente si Zafy kung kayat bigla na lang siyang nawalan ng malay, nang sabihan ko siya ng 'I love you'? Iyon nga ba ang dahilan? Hindi ko alam kung anong gagawin ko kanina, ng bigla na lang siyang nawalan ng malay. Mabuti na lang at nakaupo kami.  "Ano bang ginawa mo sa gagang 'yon bakit hinimatay?" Tanong sa akin ni Lenny na kulang na lang ay dukutin ang mata ko sa katuturo niya sa mukha ko.  Kaagad kong tinawagan ang pinsan kong si Blue, ng himatayin si Zafy. Habang si Blue naman ay tinawagan si Lenny, bago itong si Lenny naman ay tinawagan si Nico. At ngayon nga'y kompleto na kami dito sa unit nila, pati na rin si Ayesha na halos apat na buwan palang nang nanganak. Lahat sila ay nag-alala sa nangyari kay Zafy. Kahit naman ako'y hindi rin mapakali kung bakit nga ba siya hinimatay.  "Nag g

Normal pa rin na lumipas ang araw, ngunit para sa tulad kong sawi sa pag-ibig, daig ko pa ang nagluluksa. Ilang beses na rin akong nakatanggap ng salita kay Lenny. Hindi naman kasi siya sanay na mukha akong matamlay araw araw. Tulad ngayon, heto na naman ako't nakaupo lang sa kama at nakatitig sa lapag. Bakit naman kasi binasa ko pa ang sulat na iyon. Hindi ko na tuloy alam kung ano ba ang dapat kong gawin. "Zafy ano ba? Paiinitin mo na lang ba talaga yang kama? Aba daig mo pa ang naglilimlim na manok ah!" Agad na bungad sa akin ni Lenny ng pumasok siya sa kwarto ko. Hindi ko rin naman gusto na ganito na lang ang mangyari sa akin araw araw. Pero hindi ko rin mautusan ang sarili ko na magpakasaya kahit na sa loob ko'y nasasaktan ako. Oo, nasasaktan ako! Nakakahiya mang aminin pero iyon talaga ang nararamdaman ko. "Lenny," bahagya

Halos dalawang linggo na ang lumipas, ngunit hindi ko pa rin alam kung nasaan si Zafy. Ni hindi niya rin ako binigyan ng abiso, na hindi siya papasok sa kumpanya sa loob ng halos dalawang linggo simula ng mawala siya.  Alam kong may kinalaman 'yong sulat na galing kay Pauline kaya bigla na lang siyang hindi pumasok. Ilang beses ko na rin siyang tinawagan pero laging cannot be reach o kaya naman ay nakapatay ang phone niya. I also ask Lenny about Zafy, but she's too busy. Tinanong ko na rin si Blue kung alam niya ba kung nasaan si Zafy, ngunit pare-pareho lang sila ng sagot sa akin. Wala at hindi ko alam, iyon lagi ang sinasabi nila. Mababaliw na ako kaiisip kung ano bang nangyari at kung nasaan ba si Zafy. Kahit si Nico ay walang alam, samantalang katabing unit niya lang naman. Ngayon nga'y narito ulit ako at naghihintay kay Lenny. Halos ilang oras na rin akong nakaupo dito sa tabi ng pinto ng uni