Lahat ng Kabanata ng Once Again : Kabanata 11 - Kabanata 20

“GET up.” Inangat ko ang comforter na nakabalot kay Caren. Kanina ko pa siya tinatawag. Hindi siya bumabangon kaya nilapitan ko na siya. "Male-late ka na sa school. Anong oras na oh—"  “Ano ba!?”  Natigilan ako nang makita ang hitsura niya. She looked sick. Maputla ang mukha at bahagyang namumula ang mata. Akala ko nag-iinarte na lang siya nang sabihin niyang masama ang pakiramdam niya. Mukhang may sakit pala talaga siya.  Bumukas ang pinto ng kuwarto at iniluwa si Manang. “Anak, kainin mo itong sopas at uminom ka ng gamot.” Inilapag ni Yaya ang tray sa sidetable. “Gusto mong magpatawag ako ng doktor?” Umiling lang si Caren. “Sige na, Yaya,” pagtataboy niya sa matanda. "Tatatawagin ko na lang kayo kapag may kailangan ako." 

INAGAW ko kay Caren ang bulaklak at mabilis na itinapon sa basurahan."Bakit mo itinapon?" nagtatakang tanong ni Caren. "Ang pangit." Sinulyapan ko ang bulaklak sa basurahan. Fuck! I shouldn't have wasted my energy on these stupid things.Caren was smirking at me. “Talaga naman, o. May hindi maka move-on. Ano kayang nakita sayo ni Sir Lenos, no? Grabe, after all those years…"Binigyan ko siya ng matalim na tingin. “Or baka naman advance pa-flowers niya iyan para sa burol mo? Alam ba niya na mamamatay ka na?”"Shut up."Bakit ko naman sasabihin kay Lenos na sa kamatayan na ang punta ko? Sino ba siya

“I ALSO paid for this seat,” mataray na sagot ni Caren sa kaklase na akmang uupo sa tabi niya. Umagang-umaga ay nadito kami sa bus para bumiyahe. May camping sina Caren. As usual, wala naman akong choice kundi sumama sa kung saang lupalop na pupuntahan nila. “So, this seat is reserved for me?” tanong ko kay Caren.“Of course not. Ayoko lang may makarinig kapag kinausap kita,” defensive na sagot niya. “I didn’t do it for you. Ayoko talaga ng may katabi.” Sumimangot siya habang nakatingin sa labas ng bintana. “This whole camping idea is so boring.” “You’re right.” Bumaling siya sakin. Nagulat yata siya. It’s the first time I agree with her. “Kalokohan lang nama

"CAREN, anong ginagawa mo?" Napahinto si Caren sa pagmamarakulyo nang tawagin siya isa mga teacher na kasama nila sa camp. If I remember correctly, teacher niya sa English ang babae. Nakasalubong ang kilay nito habang nakatingin kay Caren. Lumapit ito kay Caren. "Tumulong ka sa mga classmate ko," panenermon nito sa babae. "Sumama ka sa kanila."Napatingin ako sa mga kaklase niya. Lahat sila ay abala sa ginagawa. Nahagip ng tingin ko ang kaklase niyang si Marcus. Katulad ng mga kaklase ay tumutulong din ito sa pagtatayo ng tent. Matalim na umirap si Caren nang makalayo ang teacher na sumuway sa kanya. "Ugh, buwisit talaga yang si Miss Cardona. Akala mo kung sino. Eh, siya ba, may ginagawa?" dire-diretso

"HEY, baby. Are you sure you're okay?" Nakasimangot ako nang salubungin ni Lenos sa labas ng Business Ad building. "Is it Miss Carlos again?" ang tinutukoy niya ay ang terror professor na madalas akong tinatawag sa recitation. Umiling ako. Absent si Miss Carlos sa klase. "Kanina pa masakit ang puson ko." It was my time of the month and dysmenorrhea was fucking killing me. "Hindi ako nakapagdala ng gamot." Bago naman kasi ako umalis ng apartment ay hindi sumasakit iyon. Bahagyang sumulyap si Lenos sa bandang puson ko at agad na nakuha ang ibig kong sabihin. "Let's go to the clinic," masuyong sambit niya sa akin. “Life is really fucking unfair,