“HAPPY birthday, Caren!” malakas at sabay sabay na bati  kay Caren ng mga kaklase niya pagpasok niya sa classroom. Kitang-kita ko kung paano siya napapikit sa gulat nang bagsakan siya ng confetti na galing sa kisame. Her whole face was in shock. Inikot ko ang mga mata sa buong silid. May nakasabit na banner sa board ng classroom habang sa isang bahagi ng silid ay may long table kung saan nakahilera ang mga pagkain. Nakita ko si Lenos na nakatayo sa gitna ng mga kaklase ni Caren. Katabi niya si Leah na may hawak na cake at nagsimulang maglakad papunta kay Caren. "Happy birthday, Ate Caren," malaki ang ngiting bati ni Leah kay Caren. Ibinalik ko ang atensyon kay Caren. Hanggang nga

“ABSENT si Sir Lenos kanina."Bumaling ako kay Caren na iniluwa ng bumukas na pinto ng kwarto. Hindi ako sumama sa kanya sa school. I can’t see Lenos…Hindi ko kayang makita siya. "Kumusta ka?" tanong ko sa kanya. Nagkibit-balikat siya. "Ang daming final project," reklamo niya. "Pero alam mo ba, naka-perfect ako sa quiz kanina." Ngumisi siya. "That's good." Ngumiti ako sa kanya. Simula ng mawala ang Jake na iyon sa buhay niya, malaki ang nakita kong pagbabago kay Caren. Dapat kahit paano ay makaramdam ako ng saya ngayon, dahil malaki ang tsansa ko na makapunta sa langit. Pero kabaligtaran iyon ng nararamdaman ko ngayon. “So, an

"CAREN and I went here the other day," wika ko kay Lenos. Pagkatapos naming manood ng sine ay naglakad-lakad kami hanggang sa makarating kami sa seaside sa labas ng mall. Bumaling ako kay Lenos na nakaupo sa tabi ko. I missed him so much. And I can't believe we're together right now. Kung pwede ko lang ibalik ang nakaraan, babalikan ko ang lahat ng panahon na magkasama kaming dalawa. "Napansin ko na mas nag-aaral siya ngayon.""She's a good kid. Kulang lang siya sa guidance." Mapait akong ngumiti. "Maagang naghiwalay ang mga magulang niya. Iniwan sila ng nanay niya. At iyong tatay niya, nagpunta sa ibang bansa para magtrabaho. Yaya lang niya ang nag-aalaga sa kanya. She basically grew up alone." Tumingin ako kay Lenos. "We're alike in many ways.""Is that why

“SIGURADO mapapanganga niyan si Marcus,” nakangising wika ko kay Caren. JS Promenade nila ngayong gabi. Pinasadahan ko siya ng tingin. She was wearing a blue ball gown with a sweetheart neckline paired with a silver stilettos. She looked amazing with that gown I chose for her. She made a face. “Stop it. Wala ngang gusto sakin ang nerd na iyon.”Ibinaba ko ang tingin sa kuwintas na suot niya. Iyon ang kuwintas na regalo sa kanya ni Marcus noong birthday niya. It was a silver necklace with a flower pendant. "Eh, bakit ka binigyan ng kuwintas?" nang-iintrigang tanong ko. "Alam mo ang malisyosa mo. Nagbigay lang ng regalo iyong tao, may gusto na agad?" Natawa ako. “Fine&hellip

"GRABE, ang dami mo palang gamit!" baling sa akin ni Caren habang nakatingin sa garage sale na in-organize ni Lenos sa St. Claire. Nandoon ang lahat ng mga damit, sapatos, bag, at ilan pang gamit na naiwan ko sa condo. Humingi ako ng tulong kay Caren at Lenos para maibenta ang lahat ng mga gamit na pag-aari ko. "Cresia, are you sure you want to do these?" tanong sa akin ni Lenos habang kinukuha niya ang mga nakahanger na damit sa closet ko. "I couldn't bring them to afterlife so might as well let other people have them, right?" I smiled at him. "Kaysa naman mabulok lang sila dito."Habang pinagmamasdan ang mga gamit sa harap namin ay lalo kong napatunayan kung gaano ako naging materialistic sa nakalipas na sampung taon. Materyal na bag