BINUKSAN ni Lenos ang pinto ng passenger seat para sa akin. Napatigil ako. Wala pa rin siyang pinagbago. Gentleman pa rin siya. “You don’t need to do this,” pagsusuplada ko sa kanya. “I can easily pass through things, you know. Invisible kaya ako."Ngumiti lang siya sa akin. Damn. That freaking smile. Ang sarap burahin ng ngiting iyon sa mukha niya. “But I want to.” Natigilan ako pagpasok ko sa loob ng sasakyan niya. His car smelled familiar. It smelled of him…Aventus Creed. Bakit hanggang ngayon, hindi pa rin siya nagpapalit ng pabango? Kainis! At bakit ba may sense of smell pa ang mga kaluluwa? “Si Caren, anong nangyari sa kanya? Did she ran way?” tanong niya habang palabas kami ng parking ng ospi

“SEE? This is nothing."Hindi ko namalayan na tapos nang linisin ni Lenos ang sugat niya sa kamao. Nag-iwas ako ng tingin. Napatingin ako sa wall clock. It was already midnight. “Matulog ka na,” nasabi ko sa kanya. “Ikaw?”Pagak akong natawa. “I don’t sleep. Hindi natutulog ang mga kaluluwa, Lenos."“Then I’ll stay. Let's talk some more,” tila nakikiusap na wika niya. “I want to hear your voice. I miss hearing your voice."Nagsisi ako na ibinalik ko ang tingin sa mga mata niya. There was a somber look in his eyes and I don't want to see it. Hinding-hindi na ako magpapadala sa mga tingin niya! Ganoon din

“HINDI mo ako pipiliting pumasok?” tila nagtatakang tanong sa akin ni Caren. “Nah. Let’s just watch movies or something. Whatever you like to do today.” Dalawang araw na ang nakalipas mula noong managap ang birthday ni Jake at matauhan siya sa lalaki. Simula noong umuwi kami galing sa bahay ni Lenos ay hindi pa niya ako tinatarayan. Napansin ko rin na nagbago ang pakitungo niya kay Yaya Feling. Iyon ba ang epekto ng pagka heartbroken niya?“Caren, san ka galing?” nag-aalalang tanong ni Yaya Feling kay Caren nang makita siya ng matanda. Hinatid kami ni Lenos gamit ang kotse nito sa tapat ng gate ng bahay nila Caren. "Bakit namumugto ang mga mata mo? Akala ko ba gumawa ka ng project?" Pinasadahan nito ang damit ni Caren. Bago umalis kanina ay pinahiram siya ni Lenos ng mga lumang damit ni Lena.

“TSS, ang lampa talaga ng Marcus na iyan,” komento ni Caren nang makita namin ang kaklase niyang nerd na matumba nang mabunggo ito ng isang estudyante habang naglalakad sa hallway. Nalaglag ang salamin nito sa sahig.“Akala ko ba magpapakabait ka na?” sita ko sa kay Caren. “I just can’t help but hate him. Ang weak niya. Kaya lagi siyang nabu-bully eh.” Pumalatak siya at nilapitan ang lalaki. Kinuha niya ang salamin nitong nahulog sa sahig at inabot sa lalaki. I even saw her offered her hand to the poor boy. “Get up. Oh, ano, tiningnan mo na lang ang kamay ko?” nakaangat ang kilay na sambit ni Caren nang tingnan lang iyon ng lalaki.Tila natatarantang inayos ng nerd ang nahulog nitong salamin bago inabot ang kamay ni Caren. It was the first time I saw him wi

“BAKIT pa ako magdo-doorbell eh, puwede naman akong pumasok sa loob. I’ll just waste my energy,” wika ko sa sarili habang nakatingin sa harap ng pinto ni Lenos. Nandito ako sa harap ng bahay niya para huminga ng tulong. I just learned that tomorrow is Caren’s eighteenth birthday and I wanted to surprise her.I said I’ll help her move on from that jerk of her ex-boyfriend. Besides, I learned that she never celebrated birthday before."Anak, birthday mo na bukas. Anong gusto mo? Gusto mo bang maghanda tayo at imbitahin ang mga kaklase mo?" tanong ni Yaya Feling kay Caren nang tumayo si Caren mula sa hapag-kainan. "Hindi na, Yaya. May klase kami rin kami bukas. Madami akong gagawin sa school.""Pero nagpadala ang dad