เสียงนี้รู้สึกไม่น่าฟังเอาเสียเลยหลี่โม่เลิกคิ้วและเห็นฉวีเทียนไห่ในชุดที่หรูหรา เอามือล้วงกระเป๋ากางเกงเดินเข้ามาหาเขา พร้อมกับทำหน้าเยาะเย้ยตามเคยเขาเดินมาด้านหน้าและมองหลี่โม่จากหัวจรดเท้าด้วยสายตาที่ดูถูก จากนั้นก็ดึงที่คอเสื้อของเขาและเยาะเย้ย “น่าประทับใจดีนี่ หลี่โม่ ธุรกิจร้านสปาของแกขยายมาถึงที่นี่แล้วอย่างนั้นเหรอ น่าประทับใจจริง ๆ”ขณะพูด เขายังยกนิ้วให้ แต่นั่นกลับฟังดูประชดประชันสุด ๆคิ้วของหลี่โม่ขมวด ใบหน้าของเขาไม่พอใจเล็กน้อย‘ฉันจะทำอะไร แล้วเกี่ยวอะไรกับแก?’‘จะว่าไป เราสนิทกันเหรอ?’หลี่โม่ส่ายหัวและไม่ได้ให้ความสนใจอีกฝ่ายเท่าไหร่ เขาจึงหันหลังเดินจากไปทว่า เมื่อฉวีเทียนไห่เห็นแบบนี้ ก็ทำให้เขาไม่พอใจอย่างมาก!ไอ้บ้านี่!‘ลูกเขยไร้ประโยชน์ของตระกูลกู้ ใคร ๆ ก็ว่ามันเป็นไอ้ขยะ กล้าดียังไงมาเมินใส่ฉัน’ฉวีเทียนไห่ไม่ได้ตั้งใจจะปล่อยหลี่โม่ไป เขาจึงไปประจันหน้าและขวางทางหลี่โม่ทันที พร้อมพูดประชดประชันว่า “โอ้ อวดดีจริง ๆ นะแก แถมยังกล้าเมินฉันอีก ทำไมล่ะ คิดว่าตัวเองไปถึงฮั่นพาเลซ แล้วจะมาเป็นแขกที่นี่ได้หรือไง หยุดฝันเถอะ แกไม่มีปัญญาจ่ายหรอก"หลี่โม

ทุกคนถอนหายใจ!เหมือนกันอย่างกับแกะ!แต่มันเป็นไปได้อย่างไร?ทำไมหลี่โม่ถึงได้ขึ้นไปบนรถโรลส์-รอยซ์นั่น แถมเฟิงเหวินเตี่ยนยังปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพอีกทุกคนหยุดพูด สีหน้าของเขาดูมืดมนมากทีเดียว“อย่าพูดไร้สาระน่า! เขามันก็แค่ไอ้ขยะ มันจะเป็นนายน้อยหลี่ได้ยังไง!”ฉวีเทียนไห่ดื่มน้ำในมือด้วยความโกรธจัด เขาขมวดคิ้ว และในใจก็รู้สึกสงสัยอย่างมากไม่ใช่หลี่โม่หรอก...เป็นไปไม่ได้“ช่างเถอะ กลับได้แล้ว” ฉวีเทียนไห่กล่าวพร้อมนำกลุ่มคนออกไป แต่หลังจากเดินไปสองก้าว เขาก็อดไม่ได้ที่จะหันกลับไปมองอีกครั้งจนกระทั่งโรลส์-รอยซ์วิ่งออกจากลานจอดรถไป เขาก็ถอนหายใจเหมือนจะโล่งอก ทว่าความสงสัยของเขากลับเพิ่มขึ้นอีกทางด้านของกู้ซิ่งเหว่ย เขาได้รีบกลับไปที่ห้องประชุมของบริษัทหยุนเซิงเภสัชกรรมในห้องประชุมเวลานี้ ญาติ ๆ ของตระกูลกู้ล้วนอยู่ที่นั่นหมด อย่างไรเสีย หากมีข้อผิดพลาดใด ในความร่วมมือที่สำคัญเช่นนี้ กำไรทั้งปีนี้ก็จะหายไปอย่างแน่นอนคุณท่านกู้นั่งเป็นกรรมการอย่างสบาย ๆ เขาเหล่มองและเห็นว่า กู้ซิ่งเหว่ยกลับมาด้วยใบหน้าหงอย ๆ จึงเลิกคิ้วและถามว่า “เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”“คุณปู่ครับ” กู

ไม้เท้ากระทบน่องของกู้หยุนหลานอย่างแรง ทำให้เธอร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด และเข่าอ่อนลงกับพื้นทันทีอย่างไรก็ตาม เธอยอมรับมันไม่ได้ เธอเชิดคางใส ๆ ขึ้น ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา ใบหน้าของหันไปจ้องมองที่กู้ซิงเหว่ยที่กำลังเพ่งมองเธออย่างยินดี จากนั้นจึงมองที่คุณท่านกู้ พร้อมถามว่า “คุณปู่คะ ให้ฉันคุกเข่าทำไม ฉันทำอะไรผิดเหรอ?!”ด้วยความคับข้องใจ กู้หยุนหลานเช็ดน้ำตาของเธอด้วยความเจ็บใจคุณท่านกู้ยังไม่ทันพูด กู้ซิ่งเหว่ยก็โผล่ออกมาและเดินไปรอบ ๆ กู้หยุนหลานครั้งสองครั้ง พร้อมเอามือไขว้คลัง และแสดงท่าทีเยาะเย้ย เขากล่าวว่า “กู้หยุนหลาน กู้หยุนหลาน ถึงเวลาแล้วล่ะ เธอก็ยังไม่ยอมพูดความจริงอีกเหรอ จะยอมรับผิดก็ต่อเมื่อต้องใช้กฎหมายมาจัดการใช่ไหม?!”ตอนนี้กู้ซิ่งเหว่ยได้ใจมากทีเดียวโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เวลาเห็นกู้หยุนหลานคุกเข่าต่อหน้าผู้คนมากมาย เขารู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก‘กู้หยุนหลาน เธอภาคภูมิใจและมีศักดิ์ศรีนักไม่ใช่เหรอ สุดท้ายแล้วเธอก็ต้องคุกเข่าต่อหน้าฉัน’“แล้วฉันทำอะไรผิดกันเล่า!” กู้หยุนหลานจ้องไปที่กู้ซิงเหว่ยด้วยความโกรธจัดคุณท่านกู้ลูบเคราและจ้องมอง พร้อมยกมือขึ้นและชี้ไปที

ท่าทางเย่อหยิ่งของกู้ซิ่งเหว่ยในตอนนี้ ช่างน่ารังเกียจเสียจริง!มือของเขากำลังจะแตะไปที่ไหล่ของหลี่โม่ทันใดนั้นเองภายในห้องประชุม คำพูดที่ดุดันราวกับเสียงคำรามของสัตว์ร้าย ก็ทำให้อุณหภูมิห้องลดลงถึงจุดเยือกแข็ง“พวกคุณไม่ควรทุบตีกู้หยุนหลาน”หลี่โม่ทำหน้าถมึงทึง ดวงตาของเขาโกรธมาก เขาก้มมองไปที่กู้หยุนหลานที่แทบจะไม่รู้สึกตัวในอ้อมแขนของเขา ด้วยความทุกข์ใจ ผู้หญิงของนายน้อยแดนมังกร ทำไมถึงได้ถูกรังแกนัก!จากนั้นหลี่โม่ก็แสดงรอยยิ้มแฝงความแค้นที่มุมปากของเขา ทันใดนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองกู้ซิ่งเหว่ย พร้อมกวาดสายตาไปยังผู้คนในห้องประชุมและพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “ฉันต้องการให้แก แกและแก ขอโทษเธอเดียวนี้!”ในขณะนั้น ร่างกายของหลี่โม่ก็เต็มไปด้วยความเลือดเย็นอย่างไม่รู้จบ ซึ่งความเลือดเย็นนั้น ได้ฟุ้งกระจายไปทั่วทั้งห้องประชุม ทำให้ทุกคนรู้สึกเหมือนเป็นภาพลวงตา ณ เวลานี้ คนที่เผชิญหน้าอยู่ไม่ใช่คนไร้ประโยชน์ที่เหลวแหลกคนนั้นอีกแล้ว แต่เป็นสภาวะการจนตรอก!เกิดอะไรขึ้น?หลี่โม่มีแววตาและพลังล้นเหลือเช่นนี้ได้อย่างไร!น่ากลัวทีเดียวเมื่อกู้ซิ่งเหว่ยได้ยินคำพูดดังกล่าว เขาก็หัวเราะขึ้

คำถามนี้ ออกไปพร้อมกับการโต้กลับของหลี่โม่ ทำให้บรรดาญาติ ๆ ของตระกูลกู้ตกตะลึงทันที!คุณท่านกู้โกรธและพูดอย่างโกรธเคือง “มันจะมากเกินไปแล้วนะ! แก ไอ้ขยะ กล้าดียังไงมาถามฉัน แถมยังกล้าตอบโต้ฉันอีก?”ในขณะนี้คุณท่านกู้ เต็มไปด้วยอารมณ์บูดบึ้งกู้ซิ่งเหว่ยและกู้เจี้ยนกั๋วพูดถูก ไอ้หลี่โม่นี่มันกบฏไม่รู้จักกฎเกณฑ์ หากครบรอบร้อยปีแล้วเขาส่งบริษัทหยุนเชิบเภสัชกรรมให้กู้หยุนหลาน ไอ้ขยะนี่มันจะต้องเข้าควบคุมแน่ไม่ ไม่ได้เด็ดขาด!เมื่อกู้ซิ่งเหว่ยที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เห็นที่หลี่โม้กล้าตอบโต้ ในใจก็รู้สึกยินดีขึ้นมาทันที เขาแสดงสีหน้าร้ายกาจขณะที่เขาพูดอย่างโกรธเคืองว่า “หลี่โม่ แกยังสติดีอยู่ไหม! แกจะทำอะไร? แกจะทำอะไรคุณปู่?”หลังจากพูดแบบนั้น เขาก็หันหน้ามาทันทีและพูดกับชายชราว่า “คุณปู่ครับ ตระกูลกู้รับผู้ชายคนนี้ไม่ได้จริง ๆ ดูสิ เขาไม่แม้แต่จะเคารพคุณปู่ด้วยซ้ำ ถ้าในอนาคตไม่มีคุณปู่แล้ว หลี่โม่คงก่อความวุ่นวายอีกแน่!”ประโยคนี้ ทำให้เจ็บใจทีเดียว!จริง ๆ แล้ว คุณท่านกู้กำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้พอดี แต่ตอนนี้ พอกู้ซิงเหว่ยพูดถึงเรื่องนี้ ทำให้จุดชนวนความโกรธและความกังวลในใจของเขาทันท