All Chapters of Auksrytia: The Lost Key and The Gems of Pure Heart: Chapter 21 - Chapter 30

Chapter 22: Forest of Dreams.--I was creeped out by how eerie the place is as I watch it from afar. Sa tanang buhay ko ngayon pa lang ako nakakita ng ganitong klaseng lugar. Sa aming pagtungtong sa kalupaan ay dahan-dahan akong bumama at lumapit sa lugar na 'yon. Bigla kong niyakap ang aking sarili, mas nakakakilabot pa pala ito sa malapitan.The trees around the place are all dead, I can see nothing in those shadows as a thick fog covering it prevents us to further make any conclusions. Para ngang gabi dito dahil medyo madilim ang paligid, wala halos kaming maaninag pero sapat na ito upang hindi kami madapa. There's something in this place that makes you feel uneasy even when you only see dead trees, as if something's watching you."Ito na ba ang Forest of Dreams?" Wala sa sariling tanong ko sa kanila."Apparently yes, would you like to lead?" Umiling a

 Chapter 24: Dream.--"How naive, do you really think that I won't notice you? Napapaligiran ang lugar na 'to ng kahoy, wala kang kawala. You're in my domain." The guy wearing a cloak said, I could feel the smile on his face.Paano niya nalaman? Ginawa ko ang lahat upang hindi makagawa ng kahit anong ingay. Ipinapamukha niya sa akin na walang silbi ang pag-eensayong ginawa ko kasama si Trevor."Look at the wood that's strangling your body." Napatingin ako dito't nagpumiglas sa kagustohang makalaya but it was useless, the wood was as hard as metal. Hindi alam ang gagawin sa sitwasyong ito, wala akong kawala sa kanya."Sa unang tapak mo palang sa mansyong ito alam ko na nandito ka. Every piece of wood here is connected to me therefore no one can hide from me!" Parang baliw siyang tumawa sa aking harapan. "Napakaswerte

Chapter 26: Mufo Tribe.--"Hhmm... Ano ba natutulog ako." Saway ko sa kung sino mang sumusundot sa aking pisngi.Kahit sinabihan ko na ito ay patuloy pa din ito sa pagsundot sa aking pisngi, napamulat na lamang ako dahil sa inis. Bumungad sa akin ang isang batang babae, wala itong suot na pang-itaas. Tanging ang mahabang buhok nito ang tumatakip sa kanyang dibdib. Napatakip ako sa aking bibig ng makitang wala din siyang suot pang-ibaba, tanging dahon lamang ang nakatakip sa kanyang masilang parte.Kahit na medyo madungis ang mukha ng batang babae masasabi kong maganda ito. Matangos ang kanyang ilong, maganda ang tingnan kanyang labi at makapal ang kanyang kilay at pilik-mata. Medyo maitim ang balat nito, ika nga nila black beauty. Napatigil na lamang ito sa kanyang ginagawa dahil sa tinging ibinigay ko sa kanya.

Chapter 28: Her Story.--"Rim, okay lang ba si Maica?" Tanong ko kay Rim na kasalukuyang tinitingnan ang lagay ni Maica."Oo, nawalan lang siya ng malay dahil naubos lahat ng enerhiya niya." Nakahinga naman ako ng maluwag, mabuti't nasa maayos na kalagayan si Maica."Hindi ko ini-expect na magiging ganito pala kalakas si Maica.""Syempre!" Rim proudly said as he carried Maica towards the dome bridal style.Ang sweet naman ni Rim kay Maica, perfect couple talaga! Kailan kaya ako magkakaroon ng taong aalagaan at pro-protektahan ako na parang dyamante?"Trixia!" Napabalik ako sa realidad dahil sa tawag ni Rim.Nagmadali ako naglakad patungo sa kanya, natapilok pa talaga ako kahit hindi naman ako nakatakong. Pashneyang hangin 'to!As we continued to walk pansin kong nahihirap

Chapter 30: Wind Magic.--Trixia's Point of view. Napahinto ako sa pagtakbo at napasandal sa pader ng templo, nakakahingal! Ang bilis nilang tumakbo, 'yan tuloy naiwan ako. Well, sanay naman akong iniiwan! Kainis, isa talaga ang pagtakbo sa mga kahinaan ko.Huminga ako ng malalim bago pumasok sa loob ng templo. Halatang matagal na panahon na itong itinayo dahil sa mga halamang tumutubo sa pader nito pero kahit na gano'on hindi matatawaran ang gandang naibibigay nito sa manunuod. Kakaiba at nakakamangha ang densinyo ng templo pero may mga pagkakatulad din ito sa mga lumang templo sa Earth.Darkness was the only thing visible as I walked down the hallway of the ancient temple. Takot man ay nagpatuloy pa din ako dahil alam kong malapit na ako. Ang kinakatakot ko ay ang maaring maapakan ng a