Unang araw na nilang mag asawa. Natural na sa mansion na rin nakatira si Sandy. Ang kanyang silid ay katabi nang silid nang lalaki at napaka ganda niyon. Tila sya prinsesa kapag naroon sya. Kakagising nya pa lamang at agad nyang pinagsawa ang mata sa buong silid.    Binigyan rin sya nang sariling credit card nang mama ni Aled na mama nya na rin. Nais nya sanang tumanggi ngunit magtatampo raw ito kapag hindi nya ito tinanggap. Para raw sa panggastos nya iyon.    Napangiwi lang sya nang makita ang closet nya. Puro iyon girly dresses at karamihan ay palda pa. Inayos nya kinabukasan ang mga gamit nya sa closet na iyon at paulit ulit na inilibot ang mata sa kanyang silid.    Gabi na kasi nang unang beses na pumasok sya roon at pagod na pagod pa sya pagkatapos nang kasal nila ni Aled kaya bulagta sya. Ngayon nya lang napapagsawa ang mga mata sa magandang ayos nang kwarto nya. Bagamat alam nyang da

“Are you sick?”    Sa tanong na iyon ni Aled muling bumalik ang pag-iisip ni Sandy sa kasalukuyan. Tiningnan nya ang lalaki. Bakas sa gwapong mukha nito ang pag-aalala.  Kasalukuyan silang lulan nang kotse nang umagang iyon. Papasok pa lamang sila sa eskwelahan.    Umiling sya. “No, I am not.” Matipid syang ngumiti.    “Why are you like that?” Pagtataka naman ang nasa mukha nito.    “Like what?”    “Like..that. Cold all of a sudden.” Mahinang sabi nito.    Linakihan nya ang ngiti. “No, may iniisip lang ako. Okay lang ako, ano ka ba.” Pinalo nya pa ito sa hita nito.    Nagkibit balikat na lamang ang lalaki at hindi namuling nagtanong.    Mula nang malaman ni Sandy

Aled won that night. They went home right away at alam ni Sandy na kung hindi man ito galit ay hindi ito natuwa sa ginawa nyang biglang pagsulpot sa lugar na iyon.    Wala silang imikan sa kotse. Ipinasya ni Sandy na ipikit na lamang ang mga mata upang makapag relax at isinandal ang likod sa upuan. Ayaw nyang sya ang unang magsalita between them.    Hanggang sa marating na nila ang mansion ay hindi pa rin ito nagsasalita. Natatakot na talaga si Sandy. Baka mas malala ang magiging pag-aaway nila nito. Hinila sya nito at hinawakan ang kamay nya nang mahigpit. Sabay silang umakyat at pumasok rin ito sa kwarto nya.    Pinaupo sya nito sa kama nya bago ito nagsalita. “I’m sorry kung hindi ko nabanggit sa’yo ang pagkakarera ko. You see, hindi kasi talaga ako sanay nang nagpapa alam eh. I’m independent.” Pagpapaliwanag nito.    Tumango si

   Hindi nya na alam kung paano sya nakapasok sa kwarto nya pero alam nyang pagkatapak nya pa lang sa labas nang kwarto ni Aled ay tumulo na ang mga luha nya na kanina pa nagbabadyang bumuhos.    Paano’ng ganoon ang nangyari? Ang akala nya ay okay na okay na sila nang asawa. Napapatawa nya na ito at napapa ngiti. Hindi na sya nito sinusungitan at hindi na rin ito nagsusuplado.    Pero malayo pala sa katotohanan ang mga naramdaman nya. Sa bibig na mismo ni Aled nagmula na binigyan lamang sya nito nang pabor. Tila ayaw tumigil sa pagbuhos ang kanyang mga luha. Patuloy lamang iyon sa paglabas. Dalawang oras na syang umiiyak at namumugto na ang kanyang mga mata ngunit tila wala pa rin iyon balak na huminto.    Kanina pa sya kinakatok nila Lisa at Aileen. Nagtatanong ang mga ito kung ano ang nangayri pero hindi sya sumasagot. Gusto nyang isipin nang mga ito na natutulog lamang sya

Umaga na nang umuwi si Sandy matapos ang pag-uusap nila ni Prince. Ikalawang araw na nang hindi nya pagpasok. Hindi na nagtanong ang guard nang pag buksan sya nito nang gate. Muli ay sinalubong sya ni Aileen at Lisa. Iniwan nya ang dala nyang bag kay Prince.    “Senyorita, bakit ngayon ka lang umuwi? Ano ho ang nangyari?” Tanong ni Aileen.    “Nag-alala ho kami. Hindi pa nga ho kami nakakatulog eh.” Si Lisa naman iyon. Halata sa mga eyebugs nang mga ito ang sinabi’ng iyon ni Lisa.    “S-sorry ha. Nag unwind lang ako. Okay na ako, don’t worry. Matulog na muna kayo, wala naman kayo masyado gagawin, diba?”    Tumango ang dalawa. Dumiretso sya sa kanyang kwarto. Naligo at nag ayos sya nang sarili. Ipinangako nya kay Prince na magiging matatag sya. Gusto nya sanang umuwi sa kanila ngunit sabi ni Pr