Kabanata 19"Ang tanga ko, Ma. Sobrang gago ko, Pa. Nagpaloko ako sa isang Servantes..." mahinang sabi ko habang nakaharap sa picture frame ng mga magulang ko. Malalim na ang gabi. Tanging buwan nalang ang nagbibigay sa'kin ng liwanag upang makita ko ang mukha nila sa madilim na kwarto namin. Humikbi ako, marahan lang para hindi na magising pa si Kane sa baba. Pagkauwi ko ay ito lang ang nagagawa ko; umiyak. Mabuti nalang din at wala doon si Kylie at Kane. Hindi ko alam kung anong mararamdaman nila sa oras na malaman nila na si Nikkolai ang dahilan sa pagkamatay ng mga magulang namin. Ngayon lang nagkaroon ng sense ang lahat ng mga sinabi at bawat galaw niya. Noong unang nag-inuman kami sa balkonahe, may nabanggit siyang isang aksidenteng naglagay sa kaniya sa kinauupuan niya ngayon. 'Yong pag-iwas niya sa'kin nang dinala ko siya sa puntod nila mama. Akala ko ay dahil lang 'yon kay Landon, inutusan siyang layuan ako. Halos m

Kabanata 21"Kylie, sagutin mo naman, oh..." bulong ko, paikot-ikot sa loob ng kwarto ng condo ko. I brushed my metallic gray faux hawk hair. Pinakulay ko ito last week para sa concert. I clicked my tongue. Mariin akong napapikit at malutong na napamura nang marinig ko na naman na cannot be reach. Wala na naman sigurong signal sa La Castellion dahil sa lindol. Padarag akong umupo sa aking kama, sinubukang kalmahin ang aking sarili.Naputol ang tawag kagabi. Ni hindi ko man lang natanong ang kalagayan nila. Kung nasugatan pa sila o hindi. Kung kumakain ba sila o ano. Saan sila tumutuloy ngayong maging ang bahay namin ay posibleng nagiba rin.  Hindi na ako nakatulog sa sobrang pag-aalala. Tumingin ako sa labas ng bintana. Mataas na ang sikat ng araw pero hindi pa rin nakakauwi sina Levi. Ang sabi sa text ni Yaz kagabi ay sa studio namin sa SSE na sila natulog dahil sa sobrang kalasingan. Pinindot ko ang pangalan ni Spencer sa contac

Kabanata 23"Inaasikaso na raw ni Mr. Lopez ang lahat ng mga events natin na ipo-postpone muna. He'll going to reschedule it kung puwede," balita ni Levi kinaumagahan pagkagising namin. Pabilog ang puwesto namin ngayon dito kasama ang mga kapatid ko, si Kuya Dodong at Ate Lillian na tahimik lang na nakikinig sa usapan namin at payapang kumakain ng almusal. "Sigurado na ba 'yon?" tanong ni Yago, hinihipan ang kaniyang pagkain. "Hindi pa. Baka may mga events pa rin na hindi makansela tulad nalang nung mall show natin sa Batangas." Sabay-sabay nalang kaming bumuntong hininga dahil sa narinig. Masyado talagang puno ang schedule namin para sa buwan na 'to. Hindi tulad dati na dalawang araw lang ang gig namin sa mga noon. "Edi aalis ka pa rin, Kuya?" singit ni Kylie. Nagkibit ako ng balikat. "Baka? Hindi pa naman sigurado. Atsaka nagpaalam kami na magtatagal kami ng kahit isang linggo lang di

Kabanata 25 "Maraming salamat sa tulong niyong dalawa, ha? Nawa'y pagpalain kayo ng Panginoon sa kabutihang ginawa niyo ngayong araw." Iyon ang huling natanggap namin mula sa pari bago namin siya lisanin.  Madilim na ang paligid. Tanging bituin at buwan nalang ang nagsisilbi naming liwanag. May mga iilang street lights naman na nakatayo sa bawat gilid. Ang kaso nga lang, kung hindi naman malabo ang ilaw, pumipili-pilintik naman. Tahimik rin naman ang daan at tanging iyak ng mga kuliglig lang ang maririnig sa kapaligiran. Hindi ko naman inaasahan na gagabihin kami sa pagtulong sa simbahan. Matapos kasi ang ginawa naming paglalaba, tumulong na rin kami sa mga iilang sakristan upang linisin ang loob ng simbahan. Hindi rin nakapunta ang gitarista ng choir. ng simbahan kaya nag-presinta na ako na ako nalang ang hahalili sa kaniyang ngayong araw.  Our whole day passed liked that. Nakakapagod pero worth it naman. Hindi lang naman si Father

Kabanata 27"Gano'n ba talaga si Mayor? He's a little bit grumpy..." Huminga ng malalim si Yaz matapos niyang sabihin iyon at malungkot na ngumiti. I know she's still offended of what Nikkolai said to her. Kung ako nga nagdamdam, siya pa kaya? Masakit para sa kaniya iyon dahil hindi naman talaga niya sinasadyang magkulang ang dala niya. She was just trying to give what she have, pero kagaguhan lang ang isinukli sa kaniya ni Nikkolai. "Hayaan mo na siya. Gago talaga 'yon kahit kailan kaya walang nagkakagusto sa kaniya." Ngumiti ako para kahit papaano ay mapagaan ko man lang ang loob niya. "You two were friends, right?" Tumango ako. "Is he really that bad?" Nagkibit ako ng balikat. Gusto kong sagutin 'yon ng "oo" pero ayaw ko naman na magsinungaling sa kaniya at ayaw kong mapasama pa si Nikkolai sa mata niya. "Hindi naman. Sakto lang...gaya ko, pero mas guwapo ako sa kaniya, 'di ba? Kahit na gago ako." biro ko pa