Lahat ng Kabanata ng Loving My Best Enemy : Kabanata 11 - Kabanata 20

"All the students, line up by section. I'm going to discuss about the instructions to make it all clear."Nagsitayuan kaming lahat nang pumito si coah Landiman at pumila sa respective sections namin. There were some gossips about our activities and all of them look so excited. Ako rin naman eh, it's my first time kaya. "As what I've said earlier. We will be having some activities for two consecutive days. Every morning, we're going to fix ourselves to prepare for some outdoor activities like hiking, volleyball, pulling a rope, and so on. After lunch, we're going to have some contests like Ms. Q&A, cooking desserts or whatsoever, guessing game, and many more. In the evening, we're just going to do only one activity. It's finding a treasure and rules will be discussed later. So is everything settled already?" tanong ni coach kaya nagsitanguan kaming lahat. "Yes, sir."Tumango si coach at pumalakpak."Good. Pwede niyo nang i-grupo ang sarili n

"Are you guys ready for our last game?" They all nodded in response, looking so excited. Kung sila halos tumalon sa saya ako hindi. I'm so freaking nervous about this activity. Takot ako masyado sa sobrang dilim lalo na't nasa kagubatan ang laro. And what scares me the most is that we're going to play this game together. It means all the sections were grouped altogether. Kaasar! "Are you sure that you can do it, Shara? Kung hindi pwede namang sabihan ko si coach Landiman na exempted ka dahil alam mo na. You might be in danger."Ngumiti ako ng pilit kay Mau at hinawakan ang kamay niya."Nah. It's okay. Kaya ko ang sarili ko. Madali lang naman siguro 'to matatapos kaya titiisin ko na lang.""Hmmm, sigurado ka ah."Ipinaliwanag ni coach ang mga kailangan naming gagawin sa laro. Each group will be given a map to guide us whenever we get lost. Dapat din isa-isa kaming may dalang flashlight para kung sakaling mahiwalay kami sa grupo ay may mag

"Anak! Shara may naghahanap sa'yo sa labas! Bilisan mo d'yan!" I'm not yet done magsipilyo kaya hinayaan ko lang sa bibig ko ang toothbrush at hinanap si Mama. Shocks! Ang aga pa tapos nagsisigaw na siya. Nakakahiya sa mga neighbors namin. "Ma naman! Hindi pa ako tapos di---What are you doing here?!" Tinanggal ko ang toothbrush sa bibig ko dahil sa gulat na makita siya rito. Dumating si Mama galing sa kusina dala ang isang tray ng ensaymada. Pinanlakihan niya ako ng mata senyales na asikasuhin ko raw ang bisita ko kahit na hindi ko naman 'yan inimbitahan dito. She even smiled at him and offered to eat. Hindi naman siguro siya nakikipag-plastikan sa kanya 'di ba? "Ah, Shara. 'Yong bula na nasa bibig mo, tumutulo na."Napahawak ako sa bibig ko at agad na tumakbo papunta sa CR. Naghilamos ako at tinitigan ang repleksyon ko sa salamin. Ano bang kailangan niya rito?! Hindi pa rin ba siya nadala sa ginawa ko kahapon?!

"Sure ka? Limang pagkain lang talaga ang ibebenta natin?"Kanina pa siya tanong ng tanong sa'kin kung hindi ko ba raw dadagdagan ang pagkain na ibebenta sa Food booth namin. Sa susunod na araw na ang Intramural kaya ngayon free kami para paghandaan ang araw na 'yon. That's why we're both here in the grocery store to buy some ingredients for the foods that we're going to cook. "Magkakasya ba ang pera natin? Sigurado ka bang maraming bibili sa booth natin? What if masayang lang ang mga lulutuin natin?" sunod-sunod kong tanong sa kanya. Hinampas niya naman ako."Wag ka ngang nega, Shara. Kapag ayaw may dahilan. Kapag gusto may paraan. Just think positive, we can do it."It's not that wala akong tiwala sa kanya. Kinakabahan lang kase talaga ako at hindi ko maiwasan 'yon. Though, it's not new for me to serve food for my costumers pero pa rin kase 'tong gagawin namin eh. Kami nang dalawa ang magluluto at kami pa rin ang magbebenta. "Mau,

"Mau! I can't do this! Alam mo namang hindi ako pwedeng mapagod, 'di ba?"I shook my head because of disapproval. Ilang beses na akong tumanggi pero parang wala lang naman sa kanya. Hindi naman sapilitan ang pagsali sa mga games na 'to pero si Mau kase eh!"Shara, may grades 'to at saka hindi naman mahirap talaga. Si Jelo naman ang partner mo kaya 'wag kang mag-alala."Anak ng tilapia naman oh! Paanong hindi ako mag-aalala eh ang mga larong 'to pang Senior High students lang naman pala. It was the said surprise of our principal na akala namin para sa Junior High students. Ang sabi pa, its is for us to enjoy this day so that this will be one of our best unforgettable memories ever.Kaso nga lang bakit sa ganitong game pa ako sinali?! Kung saan partners pa rin ang girls at boys na talaga namang kinaiinisan ko sa lahat. I don't even understand this game. Nakatali ang sintas ng sapatos ko sa sintas ng sapatos