Все главы Loving My Best Enemy : Глава 31 - Глава 40
52
Chapter 31
"Baby? Are you sure that you're okay? I told you, take a rest for a while."Palagi siyang nagtatanong sa'kin ng ganyan. I always tell him that I'm okay but he doesn't believe me. Kailangan ko raw nang sapat na pahinga araw-araw para hindi na raw ako sumpungin ng asthma ko. Simula kase pagkalabas ko ng hospital, palagi na siyang nakabuntot sa'kin. Minsan lang kami magkahiwalay kapag classes time namin."Hmmm, okay na ako. Ang ganda nga ng tulog ko eh." Nag-inat inat pa ako nang makapasok ako sa kotse niya."Kasing ganda mo. Pengeng kiss." Ngumuso pa siya pero tinulak ko ang mukha niya.Natatawa naman akong umiling sa kanya."Hindi pwede. Baka mahawa ka sa sakit ko. Mag-drive ka na lang d'yan.""Mas gusto ko pa ngang mahawaan para magkasama na tayo eh," pabiro niyang sagot.Napaisip naman ako sa sinabi niya. Kung totoo nga na nakakahawa ang sakit ko, hindi ako lalapit pa sa k
Читайте больше
Chapter 32
"Bilisan mo, Shara. We need to gave them our good luck support before the game will start."Minamadali ako ni Mau na magbihis dahil baka raw wala na kaming upuan kahit na may naka-reserve naman para sa'min sabi ni Caseth. It's the finals of their basketball tournament kaya hindi kami pwedeng um-absent. First is because they represents our school and second is that I want to cheer Caseth in his game. He's the MVP of the team, of course!"Mau, baka mainis na naman si Caseth sa suot ko. There are many students that were going to watch the tournament. He doesn't want me to wear something like this."Pinasadahan niya ang kabuuan ko. It's her decision to let me wear this black skirt above the knees and a t-shirt that has a printed name at the back. Caseth's second name, Seth. Pwede kase kaming magsuot ng kahit ano dahil wash day ngayon."Maganda naman, Shara. Besides, don't you want to surprise him abou
Читайте больше
Chapter 33
"Cahleen! Congrats, hon! Nanood kami ni Ate Casyn ng game niyo sa live."That girl, or should I say his ex-girlfriend hugged him when we entered inside their house. Mukha namang nagulat si Caseth sa presensya ni Ashley kaya mabilis niya itong itinulak para humiwalay sa kanya. Nakatingin lang kaming lahat sa kanila, even his friends and teammates. Nandito kase kami sa bahay nila Caseth para sa celebration kahit na hindi sila nanalo."Why are you here? Hindi kita inimbita rito kaya makakaalis ka na," malamig na sambit ni Caseth at hinawakan ang kamay ko para makapasok kami sa loob.Hindi naman nagpatalo si Ashley at hinawakan ang kabilang kamay ni Caseth."H-Hon, galit ka ba sa'kin? I already said sorry, right? Ginawa ko pa nga ang favorite mong strawberry cake.""Itapon mo na lang o 'di kaya'y ipakain mo sa aso. Mocha flavor cake is my favorite," sagot pa ni Caseth sa kanya at hinila ako ulit papunta sa kitc
Читайте больше
Chapter 34
"I heard that you just get out of the hospital. May sakit ka raw at halata naman dahil namumutla ka. Bakit pumasok ka pa?" Napatungo ako sa sinabi ni Mrs. Castanier habang hawak ang papel na naglalaman ng answers ko sa dalawang quiz na namiss ko kahapon sa subject niya. Jelo emailed me yesterday and send me the questionnaires of our quiz so I immediately answered it, hoping that she would still accept my papers even though it's too late. "P-Please give me a chance, M-Maam. Babawi ako, promise." Humigpit ang hawak ko sa papers ko at hindi nag-abalang mag-angat ng tingin. She put her hand on my shoulder."You don't have to worry about your grades, I got your back. Hindi kita mamadaliin sa mga namiss mong lessons sa subject ko. I understand your condition and it's okay for me."Nakahinga ako ng maluwag nang tanggapin niya ang answer sheets ko. But she told me that even if I got the perfect scores, still may minus pa rin dahil sa bahay ko lan
Читайте больше
Chapter 35
"Doc, she's sleeping for almost 3 hours. Kailan ba siya gigising? Is she really okay?"Narinig ko ang boses ni Caseth at nang kausap niyang doktor pero hindi ko muna idinilat ang mga mata ko. I could smell the aircon in the whole room and the sound of the machine near me that is unpleasant to hear. My body felt comfortable now and there's no wrong in me. Pagkatapos sumara ng pinto ay saka ako dumilat at pinagmasdan ang paligid. I'm in a hospital... Again.There was an oxygen on my mouth to help me breathe normally. May dextrose rin na nakakabit sa kamay ko kaya agad akong nataranta at pinilit na alisin 'yon. When I finally removed it, my elbow accidentally bumped into the kind of tube where it was connect and fell on the floor. Umilaw ng kulay pula ang buong kwarto at patuloy ito sa pagtunog ng emergency alert. I'm panicking and doesn't know what to do that's why I also removed the oxygen on my mouth to shout for help. This is what I'm afraid
Читайте больше
Chapter 36
"Bakit tayo nandito? Do you love flowers or you considered garden as your favorite place?"Nilibot namin pareho ang paningin sa iba't ibang sulok ng garden na 'to. It's my first time to visit the hospital's garden since I never liked to roam around when the first time I get here. But in all the place that I want to visit always is the garden. It's just that, it feel so calming and relaxing. Napakagandang pagmasdan ng mga bulaklak at syempre ang feeling na tinatapak mo 'yong mga paa sa bermuda grass.Seems like I'm in a paradise."You're right. I love gardens. Dito kase sobrang peaceful at saka amoy na amoy mo ang sariwang mga bulaklak." I closed my eyes, feeling the heat of the sun and the cold winds blowing on my hair. He held my hand and brought me somewhere."I love the sea. Mas gusto ko kaseng napapanood ang mga nagsasayawang mga alon at ramdam ko rin ang hampas nito sa mga paa ko. But do you know what's the similarities? We're standing in the sa
Читайте больше
Chapter 37
"Anak, gumising ka na! Pakiusap, nag-aalala na kaming lahat sa'yo. Hindi kami uuwi hanggat hindi ka pa gumigising."What's happening? Why am I hearing sobs beside me? Why is it like I felt there's an oxygen on my mouth again? "M-Mama... P-Papa..." Hindi ko maidilat ang mga mata ko at ang kamay ko naman ay parang namamanhid. "Oh my gosh! She's awake! Call the doctor! She needs a check up!" I heard Ate Casyn's voice echoing in the whole room. She's here? But, I thought she's working? Why am I hearing some voices? Mukhang marami silang nandito. "Lumabas muna kayong lahat para ma-check ko ang kalagayan ng pasyente. I'll call you if it's okay to see her." Another voice interrupted and I think it was the doctor. Naramdaman kong tinanggal niya ang oxygen sa bibig ko at nakakahinga naman ako ng maluwag. Tinaas niya rin ng konti ang magkabilang kamay ko at parang mabigat pa ng konti sa pakiramdam. Binuksan niya rin ang m
Читайте больше
Chapter 38
"Yay! Namiss ko ang bahay natin. 'Yong mga gamit, amoy ng sofa at mga unan, pati ang lasa ng luto ni Mama. I missed all of this!"Nilibot ko ang paningin sa buong bahay namin at napapikit na lang dahil sa saya na naramdaman ko. God! This what feels at home. I always pray to God for countless of times just to let me go home. A hospital, that place really sucks. "Baby, 'wag ka munang malikot. The doctor said that you have to rest after you get home. Umakyat ka na muna," utos sa'kin ng strikto kong boyfriend. Tumango naman ako at akmang kukunin ang bag na buhat niya nang iniwas niya ito sa'kin. He gestured me to climb upstairs first so I did. Nakasunod lang naman siya sa'kin dala ang mga gamit ko pero pagkabukas ko ng pinto ay pinauna ko na siya dahil mabigat ang dala niya."Baby, aalis ka na? Do you have something to do?" tanong ko sa kanya.He turned around to face me after putting my luggages back."Today's Friday so I'm gonna spend my t
Читайте больше
Chapter 39
"Ma, Pa, kanina pa kayo tahimik. Is there any problem? You can tell me, I'll listen."Hindi na kase ako mapakali na parang wala silang ganang kumain pareho. They were already like this even when Caseth bid goodbye to them. Maybe he didn't noticed but I did. Kilala ko ang mga magulang ko kapag may mali o may problema sila, parang hindi sila mapakali at sobrang tahimik.I swear, something's wrong with them. I could smell something fishy. "Wag mo na lang kaming pansinin, anak. Kumain ka na, wala lang 'to." Pinilit ni Papa na kumain pero alam ko namang wala talaga siyang gana. "Seriously? Ano wala lang, Pa? You two look so bothered. May hindi ba kayo sinasabi sa'kin?" nakakunot noo kong tanong sa kanila.Nagkatinginan silang dalawa pero kalaunan ay si Mama ang sumagot."Mas mabuting ang sarili mo na lang ang isipin mo, Shara. May problema nga kami pero hindi naman gano'n kalaki at maaayos din namin 'to. Hindi mo na kailangang mag-alala pa."
Читайте больше
Chapter 40
"Magsisimba tayo, Caseth. Kapag simba ang pag-uusapan, hindi ako aabsent d'yan. But I already had one absent last Sunday when I was in the hospital."He chuckled softly while combing my hair, looking at me in the mirror. I told him to come here earlier in the morning because I forgot to tell him yesterday. Gusto ko siyang isamang magsimba kaya naghahanda na kami. We're both ready even though it's just 7:00 in the morning. It's better than to be late in the second mass."Baby, saan tayo pagkatapos magsimba? I want to spend the rest of our time together. Magpapaalam naman ako kina Mama at Papa, eh."I saw him pouting in the mirror that's why I laughed a little. Ang cute niya, sobra. He even enjoyed calling my parents like that. Wala namang kaso sa'kin 'yon at ng parents ko dahil ilang beses na rin naman nilang narinig sa kanya 'yon.Nilagay ko ang hintuturo sa labi ko na para bang nag-iisip."How about sa park? The place where we had our first date? Namimis
Читайте больше
Предыдущий
123456
DMCA.com Protection Status