All Chapters of Pakawalan mo ako, Mr. Hill: Chapter 1281 - Chapter 1290

Nanghina ang buong katawan ni Sonya.Tinawagan niya na si Tracy. Hindi pranka si Tracy, pero hindi niya direktang pinahiwatig na ang mga salita ni Catherine ay totoo.Ibig sabihin 'nun na posibleng si Wesley talaga ang pumatay kay Ethan.Ang isa ay anak ni Sonya, habang ang isa ay kanyang biolohikal na kapatid.Namula ang mga mata ni Sonya sa kalungkutan. Nang mamatay si Ethan, nawalan ng kasaysayan ang buhay para sa kanya. Gayunpaman, ngayon kailangan niyang ipaghiganti ang anak niya.Ang paalala lang ni Catherine ang nagdulot sa kanyang na ‘wag basta bastang kumilos.‘Yon ay dahil pinagsususpetyahan ni Sonya na pinapanood na siya ni Wesley. Kaya niyang patayin si Ethan, kaya naman kaya rin siyang patayin nito.Ang pinakaimportanteng bagay ay malinaw ni Sonya ang suspetya ni Wesley tungkol sa kanya at makuha muli ang tiwala nito. Saka lang siya makakahanap ng ebidensya laban kay Wesley.Gusto niya rin malaman bakit naging sobrang nakakatakot ang kanyang kapatid.Lagi siyang n

”Anyway, ayaw ko nang itolerate ka. Masyado kang walang kwenta. Nang gusto kunin ni Shaun ang pera ko, ni wala kang naitulong. Isang piraso ka lang ng basura.”Ang ekspresyon ni Sarah ay puno ng paghamak. “Talagang hindi ka sapat para sakin. Nung una, ayaw kong papangitin ang mga bagay. Iniiwasan kita kamakailan, at akala ko magkakaroon ka ng self-awareness. Huwag mo na akong hanapin sa hinaharap.”“Naintindihan mo ba ‘yun?” Ang mukha ni President Yard ay puno ng pangungutya. “Ang isang tao ay kailangan ng self-awareness. Alis!”Matapos niyang magsalita, malakas niyang itinulak patabi si Rodney.Tulalang tumingin si Rodney kay Sarah. Ito ay tila nawala ang kanyang kaluluwa.Ito ba ang babaeng minahal niya? Paanong naging ganito ang mga bagay?Malamig na tumingin si Chester kay Sarah habang nakasibangot. “Sarah, alam mo ba na bagaman divorced si President Yard, may anak siya?”Kaharap ang titig ni Chester, nangatog si Sarah. Kahit pa, pinilit niya pa rin ang sarili niya at sinabi

Sa saglit na iyon, sumuko na talaga siya.Ang hindi nasuklian na pag-ibig na nagsimula noong kabataan niya ay tumagal ng mahigit sampung taon.Sa huli, napagtanto niya na ang tao na nahulog siya sa sobrang masama na babae.Ang buhay niya ay isang biro.Sa sumunod na ilang araw, ayaw pumunta ni Rodney kahit saan. Ayaw niya magpunta sa kompanya. Hindi siya lumabas at nanatili lang sa loob ng bahay niya ng hindi kumakain o umiinom.Pagkatapos ng tatlong araw, nagpunta siya sa bahay ng pamilyang Snow at lumuhod sa harap ng pinto.Nang 9:00 p.m. na, nagsimula na umulan ng malakas.Maraming tao ang nakaupo sa living room ng bahay ng pamilyang Snow. Gayon pa man, walang nagsasalita. Sobrang tahimik na pati ang tunog ng paglaglag ng karayom ay maririnig.“Dad…” Nag-aalala na tinignan ni Wendy si Old Master Snow.“Hinihiling mo ba na bawiin ko ang mga sinabi ko?” Tinignan siya ng masama ni Old Master Snow.“Hindi iyon ang ibig kong sabihin…” Nagbuntong hininga si Wendy. “Kahit papaano

”Sis, hindi ka nagmaneho papunta dito. Ihahatid na kita.” Sinundan ni Ryan si Freya.Emosyonal na sinabi ni Wendy, “Hindi ko inaasahan na ang relasyon nila Ryan at Freya ay magiging ganito kabuti.”“Oo.” Tumango si Nathan. “Sayang lang na buntis na si Freya. Kung hindi…”Binigyan niya si Rodney ng tingin patagilid. Nakakaramdam siya ng kaunting pagsisisi. “Hindi ko talaga maintindihan kung paano ang isang bulaklak na tulad ni Freya ay nasira mo, isang walang kwentang basura, noon.”“Second Uncle…” Nalungkot si Rodney. Dati, palagi sinasabi ni Nathan na siya ang pinakagwapo sa pamilyang Snow at hindi maraming babae ang mabuti para sa kanya. Bakit biglang kinakampihan ng lahat si Freya sa isang kisapmata?“Tama ang second uncle mo.” Ani ni Old Master Snow. “Ayon sa mga tuntunin ng pamilyang Snow, kung gusto mo bumalik sa pamilyang Snow, kailangan mo pagtiisan ang 81 na latigo.”Kinilabutan ang katawan ni Rodney.Alam niya ang instrumento ng pagdisiplina ng pamilyang Snow.Hindi l

”Sampung kilo.”Sinabi ni Catherine habang nakangiti.Naluha si Freya dahil naantig siya at niyakap niya si Catherine. “Alam mo ba na kumakain ako ng masustansya na pagkain araw-araw kamakailan lang? Ang panlasa ko ay nagiging matabang na dahil sa masustansyang pagkain. Sobrang dami mong binili na crayfish para sa akin. Ngunit buntis ako, kaya limang kilo lang ang pinakamarami na makakain ko.”Kumibot ang dulo ng bibig ni Catherine. “Gusto mo kumain ng limang kilong crayfish? Nananaginip ka siguro. Hanggang 20 na piraso lang ang pwede mo kainin. Marami akong binili dahil gusto ko magluto ng marami at magdala kala Suzie at Lucas. At saka… pupunta rin si Shaun.”“Bakit mo siya inimbita?” Naging malungkot ang ekspresyon ni Freya. “Inaapi mo ba ako dahil buntis ako at mag-isa pa rin ako? Ginagalit mo siguro ako.”“Masyado ka nag-iisip. Gusto ko lang kumuha ng ibang tao na maghuhugas ng crayfish.” Inangat ni Catherine ang crayfish at pinakita ang tiyan nito kay Freya. Ito ay marumi.“