บททั้งหมดของ I Kissed A Girl (FILIPINO) : บทที่ 21 - บทที่ 30

Erica Habang nasa biyahe pauwi sa bahay ni Pearl, hindi ko maiwasan ang hindi kabahan at makaramdam ng konting takot. Rinig na rinig ko ang malakas na pintig ng aking puso, dahil hanggang ngayon ay hindi parin maalis sa aking isipan ang sinabi nito sa kanyang sekretarya kanina. Hindi ako kumikibo habang naka tingin lamang sa labas ng bintana. Ang daming bagay ang tumatakbo sa aking isipan na hindi naman dapat. Hayy...ano ba naman ito! Saway ko sa aking sarili. Hanggang sa naramdaman ko nalang ang isang mainit na palad na lumapat sa aking kamay. Agad na napatingin ako rito at nag-angat ng paningin para tignan siya sa kanyang mukha, na nakatutok lamang ang mga mata sa kalsada. Parang tinutunaw na agad ang puso ko kahit sa mga simpleng bagay lamang na ganon. At si Pearl lamang ang bukod tanging nakakagawa sa akin 'non. Effortless niya ako kung bigyan ng kiliti sa aking tiyan, kung paano niya ako pakiligin.&n

EricaNagising ako kinabukasan na masakit ang pagitan ng aking dalawang mga hita. Para iyong may sugat sa loob, lalo na kapag pilit na iginagalaw ko ang aking katawan mula sa pag bangon sa higaan. Kaya in the end, hindi ko na lamang pinilit ang bumangon, sa halip ay nanatili na lang ako sa aking paghiga.Ngunit ang kirot na aking nararamdaman sa ibaba ay napalitan agad ng kilig nang lihim na mapasulyap ako sa aking tabi, kung saan mahimbing parin na natutulog si Pearl. Hindi ko mapigilan ang pamumula ng aking mga pisnge noong muling bumalik sa aking alaala ang mga nangyari kagabi.Para akong isang ibon na nakawala sa aking hawla, napaka sarap sa feeling ng aking nararamdaman ngayon. Sobrang napakagaan na tila ba wala na itong katapusan.Ibinigay ko kay Pearl ang bagay na pinaka iingat-ingatan kong makuha mula sa akin. Ibinigay ko ang isang bagay ng walang halong pagsisisi at natitiyak ko na hinding-hindi ko pagsisisihan sa huli, ano man ang mangyari. Dese

Pearl Nakatulala ako sa kawalan habang nagkakape rito sa veranda ng aking kuwarto. Pinagmamasdan ang bawat pag sayaw ng mga punong kahoy na makikita sa may unahan. Umaga na naman, pero hindi parin ako dinadalaw ng antok. Ilang araw na akong walang maayos na tulog dahil sa pag-aalala. Nag-aalala na baka sa pagkakataong ito ay muli na naman akong ipagtabuyan ng aking ama. Gusto ko lang naman siyang matulungan, gusto kong magpaka-anak sa kanya. Gusto kong hindi na ito mahirapan sa pagpapatakbo ng kompanya. Gusto ko lang naman na mag pahinga na siya at ipaubaya na nito ang lahat sa akin dahil kahit babae ako, hinding-hindi ko siya bibiguin. I want to be the best daughter to him, and I wish he could see that now. All I want is to have a daughter and father relationship like everyone else. Habang hindi pa huli ang lahat sa amin ni daddy, habang nabubuhay pa siya sa mundong ito. Habang mayroon pa akong pagkakataon na magawa ang

Erica Malagkit ang mga tingin na tinignan ako ni Pearl bago kami tuluyang na upo rito sa isang bakanteng lamesa, na mayroong dalawang magkaharap na upuan. Nandito kami ngayon sa restaurant ng resort ng kaibigan ni mama. Madalas akong dalhin dito ng aking mga magulang tuwing summer kaya ang ilang staff rito ay kilala na ako.  Ngayon lamang namin naisipan ni Pearl ang lumabas para kumain dahil mas inuna pa ang...alam niyo na 'yun. Medyo mahapdi pa nga ang ibabang parte ng aking katawan dahil sa ilang beses na may nangyari.  Napa pikit ako ng biglang umihip ang malamig na simoy ng hangin na tumatama sa aking balat, naka suot lamang kasi ako ngayon ng sleeveless at isang maong short-shorts. Mabuti na lamang din at walang kahit anong bakas nito ang naiwan sa aking katawan.  Masyadong nakaka relax ang paligid, dahil bukod sa napaka ganda na ng ambiance eh mayroon pang li

Erica  Kinabukasan, nagising na lamang ako ng wala na si Pearl sa aking tabi. Sinubukan ko pa itong tignan at hanapin mula sa loob ng aking banyo, pero bigo ako. Tiyak na maaga itong nagising kanina kaya hindi ko na namalayan ang pag-alis niya. Dismayadong napapahinga na lamang ako ng malalim sa aking sarili. Hindi man lamang kami nakapag usap ng maayos kagabi, tapos ngayon naman...inalisan ako ng wala man lamang paalam. Hindi na rin ako nagtagal pa sa paghiga dahil kinailangan ko na rin ang mag handa para sa pag pasok sa trabaho, tiyak na marami naman akong gagawin ngayong araw sa opisina. Kailangan ko ang mag focus at mag ipon ng maraming lakas para sa buong maghapon. Habang naliligo, hindi ko maiwasan ang hindi muling mapa isip. Alam kong nahihirapan na si Pearl, alam kong napaka bigat na ng mga pinagdadaaanan niya nitong mga nakaraang araw. Alam ko 'yun at nararamdaman ko. Pero bakit