Hindi nakaligtas si Khate sa mga sermon ni nanay Katy. Walang ibang ginawa si Khate kundi humingi ng tawad sa biglaang pagkawala niya.   Kahit ako, naiintindihan ko si Khate dahil pareho kami ng sitwasyon.   "Salamat sa pahahanap nitong anak ko ha," pasasalamat ni Nanay Katy sa amin habang naka ngiti.   "Asus, walang anuman 'yon Katy," pangiting sabi ni aling Sunny.   "At least, nalibot namin ang lugar dito, e

    Wala kaming ibang nagawa kundi tumawa nang malakas. Hindi naman kami baliw sadyang masaya lang talaga kami dahil sa nangyari.   "Did you expect this will happen?" tanong ni King habang nakahiga sa mga damit. Iniisip niyang snow itong hinihigaan namin. Loko.   Nakahiga pa rin kami sa isang katerbang mga damit at nakatunganga lang kami sa kalangitan. Umaandar pa rin ang truck na sinasakyan namin at wala kaming ideya kung saan ito papunta.   "No, I thought we'll die," tumawa ulit ako nang malakas.     "Alam mo, you're cute when you laugh," sabi niya at tumigil ako sa pagtawa. Cute naman talaga ako ah. No need to tell me because I know it.   "Thank you,"walang emosyong sabi ko.   Sa kabila ng lahat ng nangyari ay 'di pa rin mawala ang pagod sa aking katawan at ang gutom. This day was a crap!   "Are you comfo

CHAPTER 13       Sinundan namin ng tingin ang lalaking tumakbo papunta sa electric fence. Lumingon muna siya sa paligid bago siya tuluyang dumapa, dahan-dahang gumapang at lumusot doon.   Nakalusot na siya palabas pero nakita namin siyang nilusot niya pabalik ang kamay niya dahil naiwan ang kaniyang dalang case.   Iniunat niya ang kamay niya pero 'di niya maabot.   Ilang sandali lang ay nasagi ang kaniyang kamay sa electric fenc

"Synecdoche!" When I heard a familiar voice, I stopped crying. I tighten my grip on the books that I am holding. It is Ulap's voice. She's with her parents, aling sunny and manong Mundo. I'm happy yet sad."Ulap!" Tumakbo ako patungo sa kaniya at humandang yakapin siya pero may biglang humarang sa daan."Why are you crying, Synecdoche?" I am torn between going to Ulap's place or just stand here in front of Vani. He looks calm. Hands at the side of his pockets. Doesn’t he know what's happening?I sobbed before I open my mouth. "Bakit ito ang nadatnan ko pagbalik ko? Bakit?""You mean, seeing me?""Yes.. but..no. I mean, here, the Grass...is ..now being...""Devastated?" sabi ni Vani at tiningnan ang paligid."Yes..but no, I'd rather say 'The grass is now like a deformed rubics cube rather than being devastated. It hurts me. Why Grass? Why us? We need light here, but the light they gave us came from the burning houses. We need c

CHAPTER 17: GRASS SPELLING BEE CONTINUES Nagsimulang magtawanan at magpalakpakan ang buong tao sa Grass dahil sa presenyang ibinigay ni Ulap. Hindi namin in-expect ang intro niya, ha. Bakit naman ganon Ulap? Hindi ito pageant, spelling bee ito. Pwede ka pang Miss. Maharlika kasi ang lakas ng stage present mo. Naku, naman. Ito na nga ba ang sinasabi ko. Kumakabog pa eh.   "Anak ko iyan!" sigaw ni Manong Mundo habang sumasayaw sa baba ng stage. May hawak siyang sumbrero at inikot niya itong parang bola.   "Anak ko rin iyan!" at syempre, hindi naman nagpahuli si Aling Sunny. At nagtinginan silang dalawa, nag-apir, at sabay sabing, "Anak namin iyan, kembot pa anak, Wooh." at nahawa ang lahat sa ka