เธอแหงนมองไปบนฟ้า แล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ “เหมือนหาเหาใส่หัวเลย”เห็นแบบนั้นจางหยางก็หัวเราะลั่น “เลิกบ่นได้แล้ว! เฉินมู่ขอให้เรามาช่วย เราก็ช่วยเถอะ”คนทั้งหมดช่วยกันรวบรวมเอกสารของเฉิงหยวนอย่างขมักเขม้น แต่แล้วขณะที่กำลังเดินข้ามสนามหญ้ากลางมหาวิทยาลัย ฝีเท้าของเฉิงหยวนก็หยุดลง “เกิดอะไรขึ้นเหรอ?” เฉินมู่ถามเฉิงหยวนชี้ไปที่คู่หนุ่มสามกลางสนามหญ้าตรงหน้า “นั่นพวกเขา”สภาพแวดล้อมของมหาวิทยาลัยปินไห่นับได้ว่ายอดเยี่ยมกว่ามหาวิทยาลัยอื่นในแถบนี้ ไม่เพียงแต่เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญของเมืองปินไห่ แต่คู่บ่าวสาวหลายคู่ยังเลือกที่นี่เพื่อถ่ายภาพพรีเวดดิ้งอีกด้วยตอนนี้กลางสนามหญ้ามีคู่บ่าวสาวคู่หนึ่งในชุดแต่งงาน กำลังยืนโพสต์ท่าถ่ายรูปสุดโรแมนติกตามคำแนะนำของช่างภาพอยู่เฉิงหยวนแสยะยิ้ม “นั่นแฟนฉัน… ฉันหมายถึงแฟนเก่าฉัน โหย่วเฟิงอี้กับคุณหนูคนนั้น ซุยซินยี่”เธอก้มหัวพร้อมยกยิ้มบาง “ที่แท้พวกเขาก็กำลังจะแต่งงานกัน”ทั้ง ๆ ที่เธอพูดด้วยใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้ม แต่น้ำเสียงกลับสั่นเครือเฉินมู่ยื่นไปจับมือเฉิงหยวนไว้ แล้วบีบมือให้กำลังใจ “เฉิงหยวน อนาคตของคุณจะต้องดีกว่านี้”เฉิงหยวน

พูดจบเฉินมู่ก็จูงมือเฉิงหยวนออกจากที่นั่น ซุยซินยี่ได้แต่ยืนกระทืบเท้าอย่างอารมณ์เสีย แล้วตะคอกใส่หน้าเฟิงอี้ด้วยความโมโหว “นี่คุณจะไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ เห็นอยู่ว่าฉันถูกรังแกแท้ ๆ”เฟิงอี้ก้มหน้าลง คนอย่างเขาไม่ได้มีแบล็คกราวน์อะไรเลย แค่ได้แต่งเข้าตระกูลของซินยี่ เขาจะมีสิทธิ์พูดอะไรได้พอเห็นท่าทางลนลานของซินยี่ เฉินชิงเสวี่ยก็ถามด้วยความกังวลใจ “ทำไมพี่สาวของฉันถึงไปรู้จักผู้หญิงเลวทรามแบบนั้น? เธอไม่รู้เหรอว่าเฉิงหยวนคือมือที่สามที่ใคร ๆ ต่างก็พูดถึง?”ลู่ซีเจ๋อหายใจเข้า “เธอจะไม่รู้ได้ยังไล่ะ? ในเมื่อข่าวว่อนเน็ตขนาดนั้น ตระกูลเธอก็ยังรู้จักกับตระกูลซุย เธอแค่กำลังทำตัวด้อยค่าเท่านั้นแหละ”เขารู้อยู่เต็มอกว่าคนแบบเฉินมู่ไม่ได้มีเจตนาดี เธอแสร้งทำตัวเป็นคนสูงศักดิ์ ทว่าแท้จริงแล้วคบหาแต่คนแปลก ๆเฉินซิงเสวี่ยทำทีพูดอย่างสำนึกผิด “พี่สาวยังโกรธเรื่องของเราอยู่แน่ ๆ ฉันหวังแค่ว่า เธอจะไม่ทำลายความสุขของซินยี่ ไม่งั้นชาตินี้ฉันคงอยู่ไม่สุขแน่”ลู่ซีเจ๋อกอดเธอไว้แล้ว พลางเอ่ยอย่างปลอบโยน “อย่ากังวลเลย เรื่องของตระกูลซุยไม่ใช่เรื่องที่ผู้หญิงสองคนนั้นจะเข้าไปยุ่งเกี่ยวได้”อีกด้า

“เฉิงหยวนไม่ได้มีปัญหาเรื่องเงิน คุณยายไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ” เฉินมู่กล่าวยิ้ม ๆ เฉิงหยวนมองเฉินมู่อย่างซาบซึ้ง เฉินมู่จึงเอ่ยต่อ “ฉันจะจัดการเรื่องโรงพยาบาลเอง ส่วนคุณก็ไปเก็บของที่จำเป็นมานะ”“โอเค” เฉิงหยวนพยักหน้าเฉินมู่เดินออกจากห้องผู้ป่วย แล้วโทรหาโอวจินเพื่อเล่าเหตุการณ์เบื้องต้นให้ฟังเธอพูดว่า “ฉันจะสำรองจ่ายค่ารักษาพยาบาลของคุณยายให้ก่อน รบกวนคุณช่วยจัดการเรื่องห้องผู้ป่วยด้วยนะ”โอวจินตอบกลับมาอึ้ง ๆ “อย่าเชียวนะ ถ้าหยุนเซียวรู้เรื่องที่คุณสำรองจ่ายไปก่อน เขาเอาผมตายแน่ ๆ”เฉินมู่ “...”หลังจัดการเรื่องออกจากโรงพยาบาล เฉินมู่ก็เดินกลับมายังห้องผู้ป่วย ด้านคุณยายของเฉิงหยวนได้นั่งรอบนรถเข็นเรียบร้อยแล้ว ส่วนตัวเธอเองก็สะพายกระเป๋าใบเล็กใบใหญ่รออยู่ในห้องเฉินมู่ส่งเอกสารทั้งหมดคืนให้เธอ พลันเอ่ย “ไปกันเถอะ!”ทว่าเฉิงหยวนกลับดึงเฉินมู่มาที่มุมห้องแล้วถามขึ้นทันที “เราจะไปไหนกันเหรอ? อำนาจตระกูลซุยค้ำฟ้าขนาดนั้น ถ้าหล่อนโกรธขึ้นมาจริง ๆ ฉันกลัวว่าคงไม่มีโรงพยาบาลไหนรับยายเข้าเป็นผู้ป่วยหรอก”เฉินมู่ยิ้มเล็กน้อย “ฉันมีเพื่อนทำงานในโรงพยาบาลเอกชน เราย้ายไปที่นั่นได้ ฉั

เฉินมู่พยักหน้า “คุณเข้าใจถูกแล้ว ดังนั้นยิ่งยั่วให้เธอโกรธจนไร้สติมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งดีกับเรา”พูดจบเฉินมู่ก็มองไปทางเฉิงหยวนด้วยความกังวล “แต่นี่หมายความว่าคุณจะต้องเจอกับการโจมตีจากโลกโซเชียลอีกครั้ง คุณ…”ดวงตาของเฉิงหยวนเปล่งประกายราวกับดวงดาว เธอยิ้มและกล่าวว่า “ฉันไม่กลัว ครั้งนี้ฉันจะไม่แพ้เธออีก!”เฉินมู่หยักหน้า แล้วพาเฉิงหยวนกลับบ้านบนถนนที่ใกล้เข้าสู่ฤดูหนาว ผู้คนสัญจรกันไม่มากนักเฉิงหยวนวิ่งตามเฉินมู่ พลันถาม “แล้วฉันต้องขายความน่าเวทนาไหม?”“ฉันจะได้กลับไปซ้อมก่อน แม้ว่าฉันเป็นนักแสดงที่มีพรสวรรค์ แต่ฉันไม่ได้เล่นละครมานานมากแล้ว สนิมเริ่มเกาะแล้วล่ะ”“ฉันต้องร้องไห้ขนาดไหนจึงจะดูน่าสงสาร ต้องร้องไห้แบบน่าทะนุถนอม หรือร้องไห้โฮ? แล้วถ้าร้องไห้โฮจะดูปลอมไปหรือเปล่า?”เฉินมู่ตอบเสียงเรียบ “ไม่ต้องพยายามหรอก ตอนนี้คุณก็ดูน่าเวทนาพออยู่แล้ว”เฉิงหยวน “...”ดาราสาววิ่งตามเฉินมู่ไปอีกครั้ง “คุณพูดถูก สภาพฉันตอนนี้น่าเวทนามากอยู่แล้ว”ทั้งสองเดินไปตามตรอกเก่า ๆ บนถนนหยวนชาง ไม่นานเฉินมู่ก็พูดขึ้นว่า “คุณยังต้องอยู่ที่นี่ไปอีกสักพัก แต่ถ้าเรื่องเกิดรุนแรงขึ้นเมื่อไหร่

เฉินหยวนพยักหน้ารับ “ถูกแล้วล่ะ! ใบหน้าที่พ่อแม่ให้มา และสวยแบบธรรมชาติของฉัน ถ้าเธอทำอะไรลงไป คงจ่ายไม่ไหวหรอก ไม่เหมือนใบหน้าพลาสติกแบบเธอ ถ้าเป็นอะไรไปก็ยังพอซ่อมแซมได้!”เฉินมู่ได้ยินดังนั้นก็กลั้นขำไม่ไหวซุนซินยี่โมโหจนเลือดขึ้นหน้า พร้อมกัดฟันกรอด ๆ จ้องไปที่เฉิงหยวนราวกับจะถลกหนังเธอออก! “เฉิงหยวน เธอตายแน่! คอยดูเถอะ! ฉันจะไม่ปล่อยเธอไว้แน่นอน!” เฉิงหยวนจ้องตากลับอย่างท้าทาย “ฉันจะคอยดู ถ้าฉันยังไม่ตาย ก็เท่ากับเธอไม่แน่จริง!”“กรี๊ดดดดด!!!” ซุยซินยี่เถียงต่อไปไม่ไหว จนได้แต่กรีดร้องออกมา“ออกไป! ออกไป! ออกไปให้หมด!!” พอได้ยินเสียงกรีดร้อง ฉินมู่กับเฉิงหยวนจึงหันหลังเดินออกไป แต่แล้วความคิดหนึ่งก็แว๊บเข้ามาในหัวเฉิงหยวน เธอนึกถึงคำพูดของเฉินมู่ที่บอกว่ามาเพื่อประกาศสงครามกับซุยซินยี่เกี่ยวกับเรื่องสามปีก่อนและแล้วเธอก็หันหลัง ตะโกนกลับไปอีกครั้ง “ซุยซินยี่ ไม่ว่ายังไงเธอก็คือมือที่สาม แม้ชาวเน็ตต่างพากันด่าฉัน แต่ความจริงก็คือเธอต่างหากที่เป็นมือที่สาม! ฉันจะบอกให้คนทั้งโลกรู้ว่าฉันโดนใส่ร้าย!”ซุยซินยี่ปิดประตูลงดัง “ปัง” เฉิงหยวนจึงสงบลงได้เธอยืนหายใจเข้าออกลึ