เฉินมู่หันกลับมาเห็นซู่หรูหลานกำลังจูงมือเฉินชิงเสวี่ยอยู่ ส่วนเฉินชิงเสวี่ยก็เอามืออีกข้างปิดหน้าไว้ครึ่งหนึ่ง พลางร้องไห้จนหายใจไม่ทันซู่หรูหลานเองก็น้ำตาคลอเบ้าเช่นกัน สองแม่ลูกนี่แทบจะคุกเข่าต่อหน้าคุณปู่เพื่อร้องทุกข์อยู่แล้วเชียวชายชราเห็นท่าทางของเฉินชิงเสวี่ยจึงขมวดคิ้วแล้วถาม “นี่ไปก่อเรื่องอะไรมาอีกล่ะ? หน้าดี ๆ ไปทำอะไรมาถึงได้เป็นแบบนั้น?”เฉินชิงเสวี่ยเข้าไปร้องไห้สะอึกสะอื้นต่อหน้าชายชรา ก่อนพูดด้วยความคับข้องใจ “เป็นพี่เขา...พี่เขาอิจฉาที่ซีเจ๋อมาหาหนูวันนี้ค่ะ ดังนั้นก็เลยใส่ของบางอย่างลงในสกินแคร์ของหนู จงใจทำให้หน้าของหนูเกิดอาการแพ้ ปู่คะ ปู่ดูหน้าหนูสิคะ หลานเจ็บจังเลย...”เฉินมู่กอดอกยิ้มเยาะ ที่จริงเธอคิดว่าตัวเองมองออกถึงความสามารถเปลี่ยนขาวให้เป็นดำเปลี่ยนผิดให้เป็นถูกของเฉินชิงเสวี่ยแล้วแท้ ๆ คาดไม่ถึงจริง ๆ ว่าครั้งนี้จะมีลูกไม้ใหม่ ๆ เกิดขึ้นอีกครั้งแล้วครั้งเล่า!ซู่หรูหลานเองก็ร้องไห้ “พ่อคะ เสี่ยวมู่โทษที่ฉันไม่ได้รักษารอยแผลเป็นบนใบหน้าของเธอ ฉันยอมรับ แต่ใครจะไปรู้ว่าหลายปีที่ผ่านมา ฉันพาเธอไปมาหลายโรงพยาบาลแล้ว หมอก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่ามันรักษ
Read more