Lahat ng Kabanata ng A Night With Him ( Night Series #1): Kabanata 31 - Kabanata 40

Dumating ang araw ng pag-alis ko at handa na ang lahat ng gamit na dadalhin ko patungong London. Zadiel doesn't know my plan. Hindi narin naman niya kailangang malaman pa. Dahil kapag nalaman niya pang aalis nga akong Pilipinas ay baka sundan niya lang ako. "You take care always anak." si mommy.Hindi na nila ako sasamahan sa airport. But Sevi want to come with me there. Para daw kahit doon man lang ay makita niya ako for the last time. Feeling talaga siguro ng kapatid ko hindi na ako babalik! "I will Mom. Kayo rin, mag-iingat po kayo palagi dito. Sevi huh kapag nakapag-tapos na, intindihin agad ang kompanya. Tulungan mo si daddy!"  "Syempre nga ate! Baka kung ano pang gawin mo kung hindi ko nagawa ng tama ang trabaho ko eh." busangot niyang sambit."I'm just making sure! Ayaw ko lang na pabayaan mo ang kompanya." "I know ate, ako na ang bahala doon."&nbs

Isang linggong makalipas ay dumating sina mommy dito sa London. Inanyayahan din ni daddy sina Tita Malou para pag-usapan ang kalagayan ko. Aaminin ko sa sarili ko na nahihiya ako dahil pakiramdam ko huhusgahan nila ang pagkatao ko. Baka kung anong sabihin at isipin nila lalo na kung wala naman akong napapa-kilalang nobyo ko. Tapos ganito lang din pala ang kahihitnan ko. Pinagsa-walang bahala ko nalang ang mga isipin upang hindi na ako ma-stress. Kung ano nalang ang maging reaksyon ng pamilya ko sa akin ay tatanggapin ko. Ang mahalaga ay malaman nila ang totoo. Wala narin naman akong balak magsinungaling pa.  Hindi narin naman muna ako pinagtrabaho gaya ng sabi ng doctor. Dahil nga sa maselan ang pag-bubuntis ko bawal akong mag-pagod dahil madali akong mahilo. Sa ngayon wala pa naman akong mga kinahihiligan. Tanging mabilis lang mapagod ang nararamdaman ko at madalas na pagsusuka lalo na sa umaga. I kissed Tita Malou

Huling pagtatagpo na ulit namin ni Zadiel iyong nakalipas na buwan. Hindi na nasundan pa. Siguro ay nagkataon lamang iyon at may mahalaga silang dapat daluhan dito sa London kaya sila naparito.Ayaw ko narin naman na magkaroon pa ng pagkakataon na magkita kami. Hindi ngayon.Nang dumating ang kabuwanan ko ay mas lalo akong pinaglakad-lakad nina Lola Ellen at lolo. Palaging tumatawag sa akin sina Mommy. Sinabi nila uuwi sila dito ni daddy upang masilayan nila ang una nilang apo. Lumundag naman ang puso ko sa naging plano. Kahit hindi makakasama ang kapatid ko ay naging maayos naman sa akin iyon dahil alam kong siya na ang nagiintindi sa kompanya.  Naglalakad-lakad ako sa may hardin dito na laging pinagkaka-abalahan ni lola. Hinihimas-himas ko ang malaki kong tiyan. Anytime soon ay posible na siyang lumabas. Minsan narin akong nakakaramdam ng paghihilab ng tiyan, ngunit kaunting pahinga ko lang naman ay nawawala narin agad. Sa tuwing

Nang buo na ang desisyon ko ay agad akong nagsabi kayna lola sa kung anong balak ko. Uuwi kami ng Pilipinas ng anak ko. Maganda narin siguro kung mananatili kami doon. Nangako naman ako na bibisita parin kami dito ni Zellea. Wala naman naging problema kayna lola iyon dahil sinusuportahan nila ako sa maraming bagay, kahit dito sa desisyon kong ito.Lahat ng iyon ay pinaalam ko rin kayna Mommy. Sobrang excited na sila sa plano naming pag-uwi muli sa Pilipinas. Alam ko naman na sabik din silang masilayan ulit ang kanilang apo. Hindi ko naman sila masisisi. "Handa na ba ang lahat? Wala naman naiwan si Zellea na mahahalagang bagay?" tanong ni lola habang chine-check ang gamit naming dadalhin para sa pag-uwi."Kompleto na po lola. May naiwan naman pong gamit pero mukhang hindi na kakailanganin ni Zellea doon. Mga laruan lang naman po eh.""Basta mag-iingat kayo doon ng apo ko! Wala na kami doon ng lolo mo kaya

Hinayaan ko lang na magpahinga si Zadiel sa aking condo. Hindi ko alam kung alam niya ang mga sinasabi at ginagawa niya kanina. At kung alam niyang nandirito siya sa condo ko. Mag-tatanghali palang at bakit naisipan niyang maglasing? Isa lang talaga ang naiisip ko, siguro nag-away sila ni Sheena. Hindi ako basta-basta maniniwala sa sinabi niya sa akin kanina. Kahit pakiramdam ko ay may kakaiba akong naramdaman sa sinabi niyang iyon. "Hello lola? Ano pong ginagawa ni Zellea diyan?" tinawagan ko muna sina lola dahil hindi pa ako nakakauwi ng bahay. "Okay lang naman siya dito apo, heto at naglalaro sila ng lolo mo dito. Anong oras ka ba uuwi? Ang mommy at daddy mo ay wala parin baka daw mahuli sila sa pag-uwi." "Ahm hindi ko pa po alam kung anong oras ako uuwi lola eh, pwede po bang pakibantayan nalang si Zellea hanggat wala pa po ako? At kung sakaling mauna sa akin sina Mommy at ang kapatid ko, paki-sabi po na nasa condo a