Kabanata 32

Nagmulat ako ng mga mata na nasa hindi pamilyar na lugar. Wala akong ibang nakitang kulay kundi puti. Na sa pagkaka-alam ko ay nasa ospital ako. Hindi pa man lang ako nakakakilos ay boses agad ni lola ang narinig ko.

"Apo oh god! You're finally awake!" 

Nang akma akong uupo ay agad naman niya akong pinigilan.

"No apo! Just stay and don't move. Baka kung mapaano ka pa." nalilito akong tumingin sa kanya at tiningnan si lolo na papalapit sa akin.

"Makinig ka nalang sa lola mo apo, para rin sa'yo yan." 

"Bakit po lo? Ano po bang nangyari." 

"We don't know apo, hintayin nalang natin ang doctor upang malaman natin kung anong kalagayan mo."

Wala naman akong ideya kung bakit bigla nalang ako nawalan ng malay. Sa pagkaka-alam ko talaga ay wala akong nakain na hindi maganda at hindi rin ako nakakaramdam ng kung ano. Ngayon lang ito nangyari.