All Chapters of Breathing the Last Love: Chapter 111 - Chapter 120
137 Chapters
Chapter 110
"It's not what you think, Hayes. Dito siya pinapatulog ni tito Wesley para lang mapadali kung may kailangan ako. We're not sleeping on the same bed. Sa sofa siya!"  Ngunit mukhang walang saysay ang paliwanag kong iyon dahil mas lalo lamang nag-umapaw ang galit sa mga mata niya. Umigting ang kaniyang panga.  "You could have refused him! We're having a baby, Marwa for God's sake!"  "Bakit ba pinapalaki mo ang issue ng pagtulog niya rito? Sana hindi ka nalang nagtanong! Sana hindi nalang ako sumagot." umirap ako at tumalikod nalang ngunit may pahabol pa siya!  "Sige! Kapag narinig iyan ng anak natin... na may kasama kang ibang lalaki sa kwarto bukod sa daddy niya. She will really be disappointed with you." aniya sa matabang na tono.  Kumunot ang noo ko at muli siyang hinarap. "We still don't know the gender of the baby, Hayes. Paano kung lalaki ito?" 
Read more
Chapter 111
Pagpasok na pagpasok namin sa library, hinarap ko na si Tyrell. I was stunned for a moment when I saw how despairing and forlorn his eyes were. Nahirapan akong lumunok dahil sa nasaksihan. "Tyrell–" "Alam ko na iyan." may tabang sakaniyang tono. "Siya pa rin ba, Marwa? Akala ko ba... akala ko ba maayos na? Akala ko ba lalayuan mo na siya? Paano ang kasal natin? Patapos na iyong preperasyon, Marwa." punung-puno ng hinanakit ang kaniyang himig at mas lalo akong nadurog. "Hindi ko alam..." bulong ko at napapikit. It's true. I don't know what to do anymore.  Napadilat ako nang maramdaman ang hawak niya sa aking magkabilang balikat. Tinitigan ko na lamang ang mga mata niyang kumikislap dahil sa matinding lumbay. "Sumama ka sa akin, Marwa. Ako ang mag-aalala sainyo. Magpapagaling ka at magsasama tayo." he said desperately. Nalaglag ang panga ko dahil kitang-kita ko na hindi
Read more
Chapter 112
"What? Stop sulking, Hayes." umirap ako at tinalikuran siya.  Naramdaman ko kaagad ang kaniyang pagsunod ngunit hindi ko na siya pinansin.  "I'm not sulking. Tss." dinig ko pang sinabi niya habang nakasunod sa akin.  Nagtungo ako sa kusina. Sumunod siya hanggang doon. Naabutan ko si manang Monet na umiinom ng tubig. Mabilis niyang nilapag ang baso sa sink nang makita ang nakasunod sa akin at nilisan ang kusina nang walang sinasabi.  "What do you want to eat?" supladong untag ni Hayes. Nilingon ko siya at pinanliitan ng mga mata.  "Iinom lang ako ng tubig." tugon ko ngunit inirapan niya lamang ako at supladong nag-iwas ng tingin.  "Then sit. I'll get you a glass of water." aniya at nagtungo sa fridge. Bumuntong hininga ako at hinayaan siya.  Pinanood ko siyang kunot ang noong binubuhos ang tubig sa baso.
Read more
Chapter 113
Bago pa ako makasagot ay naputol na ang linya. Naiwan akong nakakunot ang noo. Nilapag ko ang telepono kahit naguguluhan. Hinaplos ko ang buhok ko. What was that?  Bumalik ako sa pagkain. I just focused on my food, not minding Hayes who was watching me intently. Hindi ko alam kung nawiwili ba siyang panoorin ang bawat pagnguya ko. "Bakit hindi ka kumakain? Tapos ka na ba?" kunot noo kong untag sakaniya. Ngumuso siya at umiling.  "Kumain ka lang. Don't mind me. Watching you is more enjoyable than eating." kinuha niya ang pineapple juice at uminom doon.  "Bahala ka." nagkibit ako ng balikat bago sinubo ang pork cutlet. "I won't go to work today. Isang buwan akong magli-leave. If you don't want to come with me yet, then I'm staying here. I've already talked about this with your tito Wesley. He doesn't have any problem with it at all." aniya na ikinagulat ko.&n
Read more
Chapter 114
Napakapit ako sakaniyang braso at umiling. Hindi ko kayang marinig iyon. Unti-unting sinasaksak ang puso ko sa mabagal at malalim na paraan. This is too much. Why would He let this happen? Why would He let me suffer through this so much pain...    Hindi pa ba sapat ang parusang binigay Niya sa akin? Bakit kailangang humantong sa ganito? This pain is the most intense I have ever felt. I will never be able to tolerate it and survive or be able to feel that life has meaning again... wala nang halaga pa ang buhay ko ngayon.    Narinig ko ang pagbukas ng pintuan. Hindi ko iyon nilingon at nanatili lamang sa d****b ni Hayes. Siya lang ang kailangan ko ngayon. Maramdaman ko lang siya, alam kong kakayanin ko. Mahirap din para sakaniya ito. At hindi ko maiwasang sisihin ang sarili ko sa nangyari. Walang ibang dapat sisihin kundi ang sarili ko.   I'm a failure...   My little bean must be mad at me r
Read more
Special Chapter 1
I stopped my car when I reached my destination. Kinuha ko sa likod ang binili ko kanina bago tuluyang bumaba. Nag-aagaw na ang kulay kahel at itim sa kalangitan. Malamig ang haplos ng hangin sa aking balat.  Tahimik. Walang katao-tao.  Ako lang siguro ang araw-araw bumibisita rito. Noong isang araw hindi ako nakapunta, hindi ko siya nadalaw at pakiramdam ko, may malaking parte sa akin ang hindi matahimik. Hindi ako makatulog. Humingi naman ako ng tawad noong sumunod na araw. She understands. I know she does.  Kahit apat na taon na... mabigat pa rin para sa akin. At ang bigat na iyon, mananatili rito sa puso ko hangga't nabubuhay ako. Kahit gaano katagal na panahon pa ang lumipas, walang magbabago.  I heaved a deep sigh before putting the flowers beside her name. Umupo ako at natulala na lamang sa nakaukit niyang pangalan.  When I met her, I realized... th
Read more
Special Chapter 2
"Yvonna, stop. Move." hinawakan ko ang kaniyang braso at pinilit na mapatayo.  "Hayes?" iritado niyang sinabi at walang nagawa kundi ang tumayo nalang.  I looked at the girl na ngayo'y nilalapag sa mesa ang laman ng tray. Who's this? Ito ba ang sinasabi ni Sevron?  She looked so simple in her white t-shirt and dark skinny jeans. Umaalon ang kaniyang kulay tsokolateng mahabang buhok sa kaniyang likod. Sa bawat pag-galaw ng kaniyang braso ay kitang-kita ang pagliwanag ng kulay niya. Her arms were as white as a snow. Who the fuck is this girl?  Nakita ko ang pag-ahon ni Sevron mula sa pool and I know what his next move was. Bago pa siya tuluyang maka-ahon, tumayo na ako at lumapit sa babaeng may mahabang buhok. I stopped behind her at nagulat nalang ako nang bigla siyang umatras. And damn, swear to every gods and goddesses. Nalanghap ko ang mabangong amoy ng kaniyang buhok. Damn it!
Read more
Special Chapter 3
"Uy! Ano? Hindi ko siya nakita sa labas. Miss na miss ko na siya. Isang buwan na kaming hindi nagkikita, ah."  Biglang umusbong ang iritasyon ko sakaniya. Matalim ko siyang tinignan ngunit hindi niya iyon sineryoso habang patuloy kami sa paglalakad.  "Hindi ko alam. Tignan mo. Libutin mo ang mansyon at kapag nakita mo siya, iuwi mo na sainyo."  "Talaga? Pwede ko bang iuwi? Why not!" tumawa pa siya at mukhang tuwang-tuwa sa ideyang iyon.  Huminto ako at seryoso siyang tinignan. Nabura ang ngiti niya.  "Huwag iyon, Sev. Kinse anyos palang iyon. Maawa ka." babala ko sakaniya.  Nanlaki ang mga mata niya. I lazily rolled my eyes at continue walking. Nakasunod pa rin siya.  "T-tangina? You can't be serious!"  I just shrugged and went at the kitchen to get some water. Lumabas na rin si
Read more
Special Chapter 4
Ever since that party, madalas na akong makatanggap ng text mula kay Zanila. Hindi na ako nagulat pa kung paano niya nakuha ang numero ko. Tiyak mula may Ravlen. Nagrereply naman ako sakaniya ngunit hindi ganoon kadalas. Nagulat pa ako nang banggitin niyang high school palang ay kilala niya na ako. And then she mentioned that she was chubby back then. Malayong-malayo sa itsura niya ngayon. Kaya siguro hindi ko napapansin at hindi pamilyar ang mukha. She's studying in Germany and also a model. Umuuwi lang dito tuwing birthday niya.  Hindi ko inasahan ang pagbisita niya sa mansyon isang araw. Akala ko nga ay lumipad na siya pabalik ng Germany dahil isang buwan na rin kaming hindi nagkikita. Puro text lang. Hindi naman siya nagdedemand na magkita kami kahit ramdam kong gusto niya. Probably because she knows that I'm dating someone right now. Si Narzela.  "Ang daming kids sa labas. Hindi ko alam na may party pala." aniya habang nilalab
Read more
Special Chapter 5
One thing that I noticed about her is that she laughs a lot with her friends. Para bang madaling patawanin... lalo na iyong kaibigan niyang payatot na mukhang kinulang sa bakuna na madalas niyang kausap kagaya ngayon. Hindi ko alam kung natatawa ba siya sa mga sinasabi nito o sadyang katawa-tawa lang talaga ang pagmumukha.  Gusto kong hawakan pero hindi ko magawa. I can't even go near her because I'm fucking nervous. Hanggang balkonahe lang ako, nakatitig sakaniya.  I can't believe this girl can make me tremble easily just by simply breathing.  Pagod pa ako sa biyahe ngunit mas naramdaman ko lalo ang pagod nang makita ko nanaman siyang may katawanang lalaki habang palabas ng gate. Ito rin iyong nakita ko noong nakaraan na kasama niya.  Umigting ang panga ko. Marahas akong nagbuga ng hangin at napailing. Pinaharurot ko ang sasakyan pauwi ng mansyon. Hindi na talaga ako magpupunta r
Read more
PREV
1
...
91011121314
DMCA.com Protection Status