"Uy! Ano? Hindi ko siya nakita sa labas. Miss na miss ko na siya. Isang buwan na kaming hindi nagkikita, ah."
Biglang umusbong ang iritasyon ko sakaniya. Matalim ko siyang tinignan ngunit hindi niya iyon sineryoso habang patuloy kami sa paglalakad.
"Hindi ko alam. Tignan mo. Libutin mo ang mansyon at kapag nakita mo siya, iuwi mo na sainyo."
"Talaga? Pwede ko bang iuwi? Why not!" tumawa pa siya at mukhang tuwang-tuwa sa ideyang iyon.
Huminto ako at seryoso siyang tinignan. Nabura ang ngiti niya.
"Huwag iyon, Sev. Kinse anyos palang iyon. Maawa ka." babala ko sakaniya.
Nanlaki ang mga mata niya. I lazily rolled my eyes at continue walking. Nakasunod pa rin siya.
"T-tangina? You can't be serious!"
I just shrugged and went at the kitchen to get some water. Lumabas na rin si
Ever since that party, madalas na akong makatanggap ng text mula kay Zanila. Hindi na ako nagulat pa kung paano niya nakuha ang numero ko. Tiyak mula may Ravlen. Nagrereply naman ako sakaniya ngunit hindi ganoon kadalas. Nagulat pa ako nang banggitin niyang high school palang ay kilala niya na ako. And then she mentioned that she was chubby back then. Malayong-malayo sa itsura niya ngayon. Kaya siguro hindi ko napapansin at hindi pamilyar ang mukha. She's studying in Germany and also a model. Umuuwi lang dito tuwing birthday niya.Hindi ko inasahan ang pagbisita niya sa mansyon isang araw. Akala ko nga ay lumipad na siya pabalik ng Germany dahil isang buwan na rin kaming hindi nagkikita. Puro text lang. Hindi naman siya nagdedemand na magkita kami kahit ramdam kong gusto niya. Probably because she knows that I'm dating someone right now. Si Narzela."Ang daming kids sa labas. Hindi ko alam na may party pala." aniya habang nilalab
One thing that I noticed about her is that she laughs a lot with her friends. Para bang madaling patawanin... lalo na iyong kaibigan niyang payatot na mukhang kinulang sa bakuna na madalas niyang kausap kagaya ngayon. Hindi ko alam kung natatawa ba siya sa mga sinasabi nito o sadyang katawa-tawa lang talaga ang pagmumukha.Gusto kong hawakan pero hindi ko magawa. I can't even go near her because I'm fucking nervous. Hanggang balkonahe lang ako, nakatitig sakaniya.I can't believe this girl can make me tremble easily just by simply breathing.Pagod pa ako sa biyahe ngunit mas naramdaman ko lalo ang pagod nang makita ko nanaman siyang may katawanang lalaki habang palabas ng gate. Ito rin iyong nakita ko noong nakaraan na kasama niya.Umigting ang panga ko. Marahas akong nagbuga ng hangin at napailing. Pinaharurot ko ang sasakyan pauwi ng mansyon. Hindi na talaga ako magpupunta r
"When do you usually go here?" I asked her when I saw at the dining area. Alam ko naman ang sagot sa tanong ko. Malamang! Tuwing may feeding program! I just want to... I don't know. Have a conversation with her? Fuck it. I was so nervous.I hate that she looked really scared of me. Come on, baby. You shouldn't be. I've got the hots for you ever since that day.Hindi ko mapigilan matulala sakaniyang mukha. I want to hug her. I fucking miss her so much kahit na hindi kami kailanman nagkaroon ng maayos na interaksyon. Kahit na hanggang titig lang ako noon sakaniya.Eighteen na ba? Baka naman pwede na?"K-kapag may feeding program..." her voice was so sweet. Tumindig ang balahibo ko sakaniyang boses."Kapag lang may mga ganitong feeding program? Isang beses lang iyon sa isang buwan.""Uh... oo."Damn it, Hayes. T
"Do you go out with your friends at night?" tanong ko nang magkausap kami sa telepono.Ilang sandali siyang natahimik. Bawat segundo, lumalala ang kaba ko."Uh, h-hindi. Bakit?"Pumikit ako at napailing. Fuck! She's lying. Damn it. I can't belive she's capable of doing this."Anong oras ka natutulog?" I asked coldly.Natahimik nanaman siya sa kabilang linya. Mas lumakas lang ang hinala ko."Uh, m-mga alas dies. M-minsan umaabot din ng eleven or twelve.""Lumalabas ka ba minsan at umaabot ng madaling araw without telling me?" hindi ko na napigilan pa."H-huh? Hindi, Hayes. Sa bahay lang ako buong gabi. Hindi ako lumalabas. A-at lalong hindi ako umaabot ng madaling araw.""Talaga ba, Marwa?" mapait kong sinabi.I was so cold to her. Sina
Pero tangina... akala ko maayos kami pero biglang gusto niyang makipag-hiwalay! Hindi ko iyon matanggap. Kahit kailan hindi iyon magiging katanggap-tanggap para sa akin. Hinayaan ko siyang magkaroon ng oras para sa sarili ngunit hindi ako kailanman nakipag-hiwalay. But when I saw her kissing some stupid guy in that club, I felt betrayed and devastated.Iyong matinding galit ko na dahan-dahang nagiging lason sa puso ko at ramdam ko ang hapdi.Pero kaunting haplos niya lang, handa nanaman akong sambahin siya ulit. I will never forget our first special night. Sobrang swerte ko. Ang mga malambing na halik niya ay gantimpala para sa akin. Nang gabing iyon, sinigurado ko nang hindi na siya makakawala pa.But the video that I've seen...Doon ko natanto na baka... baka hindi ko pa siya ganoon kilala. That I was just probably blinded by her innocent beauty. That she's nothing but a whore. Se
"Tell me, why did you do that..." bawat bigkas ko sa mga salita ay mahapdi sa aking lalamunan. Paulit-ulit na naglalaro sa utak ko ang laman ng video."W-walang ibig sabihin iyong video, Hayes. Hindi ko ginustong mangyari iyon. Pakinggan mo ako..."Mariin akong napapikit. What a goddamn liar! Hindi ginusto! Ano pa bang papaliwanag niya?"Bullshit! Madali lang para sa'yo na itanggi ang totoong nangyari. You could even say na lasing ka, 'di ba? Ano? Lasing ka nga?""Hindi mo ako naiintindihan. Hindi ko iyon magagawa sa'yo. Hindi kita niloloko, Hayes! Kahit kailan hindi ko iyon kayang gawin." she was crying, gasping for air. Hindi na ako naaapektuhan sa mga luha niya ngayon. Wala akong maramdaman kundi galit. Tanging galit lamang.Agresibo kong hinaplos ang buhok ko. I probably looked pathetic here in front of her."Are you pl
Pero para akong tutang natakot lumapit noong nakita ko siyang kasama ang lalaking iyon. Palabas sila sa isang restaurant. Masaya. Masayang-masaya sila na para bang ayos lang ang lahat. She was wearing a white trench coat. Parehas sila ng suot. Umakbay iyong lalaki sa balikat niya at hinalikan ang kaniyang buhok bago iyon hinaplos.Nanginig ako at tuluyang napatraas bago pa mapadpad ang tingin nila sa banda ko.Nanatili ako ng limang buwan sa New York. Wala akong ginawa kundi ang sundan siya. She was enrolled in a university at doon pinagpatuloy ang pag-aaral. Tuwing gabi, umaalis siya at nagmomodelo. Isang gabi, naglakas loob akong lapitan siya.Kahit sandali lang. Kahit haplos lang sakaniya. Pwedeng-pwede na.Kitang-kita ko ang sindak sakaniyang mukha habang tulala sa akin. Hindi ko mahabol ang paghinga ko. Sobrang lakas at marahas ang tibok ng aking puso. God knows how hard I fucking tried to
Gusto niyang intindihan ko pero walang sapat na rason upang tanggapin ko ang desisyon niyang iyon. Tangina... hanggang sa huli, ang lalaki pa rin pala na iyon ang gugustuhin niyang makasama."Maraming salamat sa pagpapaunlak mo na makausap ka, Mr. Verulendez." seryosong bungad sa akin ni Sir Wesley. I had an important meeting to attend to but I canceled it just to face him. He's our family lawyer and I think he deserves some of my time. And... he's Marwa's relative.Tipid akong ngumiti at tumango. Pinanood ko ang kaniyang pag-higop sa kape na inihanda ng aking sekretarya."Alam ko ang tungkol sa inyo ng anak ko, Mr. Verulendez." aniya na nagpakaba sa akin ng husto.What does he mean?Nanatili lamang akong nakatitig sa kaniya, nag-aabang ng susunod niyang sasabihin."She's pregnant. I know you know that." nag-taas siya ng kilay.Tumi