BUMALIKTAD ANG SIKMURA NI Freni.Muntik na niyang maisuka ang lahat ng kinain kung hindi lang niya napigilan. Magkagayunman, masama pa rin ang pakiramdam niya.Hindi pa sapat, bumalik ang lahat ng ala-ala niya nang isang bagsakan. What the heck? Her last memory was when she was with Stephano at Catalino’s tree house. The mere remembrance of the latter made her blood boil.She was truly cursed. She became a love sick fool sa harap nito. And she was disgusted at herself. Kung ano-ano ang pinagsasabi niya sa lalaking iyon. And look at her now? Ang laki ng ipinayat niya. At hindi nakakatuwa ang kapayatan niyang ito. Para siyang mayroong sakit.“I love you.”Sandali.

NAPASINGHAP si Emanuela sa tanong ni Freni. Which means alam nito ang tungkol sa Hancia at Ebrosirka. Isang reaksyon na inaasahan niya. Hindi ito magaling magtago ng reaksyon.  The question was, saan kaya nito nalaman ang tungkol sa Hancia? For all she knew, she looked totally human. Hindi rin matalas ang pangil nito. Maybe she was part-human? Her father was a senator, at baka ang ina nito ang hindi tao. Freni really stared at her. Hmmm. May kilala nga siyang senador sa Pilipinas na palaging laman ng balita. At magkamukha ang dalawa. Si Manuel Velasco. Naalala na niya. Narinig na niya ang pangalan nito nang minsang pumunta sila sa Mansiyon ni Dovee. Nabanggit ni Stephano ang pangalan nito maging ang boyfriend nitong si Daniel na siyang suprem

"THIS IS NOT GOOD," usal ni Freni sa sarili. Bakit ba hindi siya naging maingat sa mga basong kinukuha? Ano ng mangyayari sa kanya ngayon? Will she be like those lovers out there na nakita niya kanina? Na halos maghubad na sa harap ng maraming tao? "Ayos ka lang, Freni?" tanong ni Lilac sa kanya. "Namumula ka." Kinapa nito ang noo niya. Sunod-sunod siyang humugot ng hininga. "Gusto kong magtatakbo. Ten-kilometer run. I feel achy all over, Lilac. Like I want someone to touch me all over my body. I want someone to satisfy my lust. Right now. Oh goodness. Bakit ba nahantong ang lahat sa ganito?"Sinulyapan ni Lilac ang lalaking katabi na tahimik lang na nakikinig sa kanila. "Crig, may paraan ba upang mawa

NAALIMPUNGATAN si Freni nang may dumampi sa kanyang mukha. Or nagkakamali lang siya. Parang haplos ang cheeks niya na hindi niya mawari. Slowly, she opened her eyes.  Ang unang bumulaga sa kanya ay ang kadiliman ng kwartong kinalalagyan niya. The place smelled dust and dirt, and it hugged her nose, nearly choking her. She coughed a couple of times. When she finally calmed, inilibot niya ang paningin hanggang sa may mahagip na itim na mga bagay. Ganoon na lamang ang panlalaki ng mga mata niya nang makita ang mga aninong umaaligid sa kanya kapwa namumula ang mga mata at animo gustong-gusto na siyang kainin. Napaatras siya ngunit kaunti lang dahil sa pagkakagapos niya. Sa mga kamay. And it was made of steel. 

NANLAKI ang mga mata ng babae sa sinabi niya. "Anong sabi mo?" tanong nito na animo hindi narinig ang sinabi.The mermaid heard her loud and clear. Inuutusan lang siya nitong ulitin iyon. And why not? She will give her what she wants. Madali lang naman siyang kausap. "I just said that you are a bitch. May problema ba tayo roon?" tanong niya. Rage nearly consumed her. "Ang lakas ng loob mong sabihin sa akin ang bagay na iyan?  Kung tutuusin, pwede kitang patayin sa puntong ito. Sino ka ba? Isa ka lamang mahinang tao. Ni wala  ka man lang angking kapangyarihan. At ikaw pa ang may ganang magsabi niyan? How dare you!"Nanginginig ang mga kamay ng sirena. Animo ilang sandali na lang ay sasaktan siya nito. If there was something Freni