Lahat ng Kabanata ng Settled To The Bad Guy: Kabanata 31 - Kabanata 40

JEHAN’S POV “Sabi ko, paabot ng brush!” nanlaki ang mga mata ko nang makita ang gahiblang pagitan ng mga mukha namin ni Thunder. Naka-squat siya sa harapan ko at tanging lalagyan lang ng paint brush at ilang lata ng pintura ang nakapagitan sa amin. Sa lapit ng mukha niya ay naaamoy ko ang yosi na hinithit niya kanina.Today is the third day of our community service at tulad ng na-assign sa akin, nandito ako ngayon sa gilid ng daan—sa harap ng pader kung saan gagawin ang mural painting. Dalawang araw din namin itong nilinis at ngayon nga ay nagsisimula na si Thunder sa pagguhit. Naroon lang siya sa taas ng ladder kanina, paanong nandito na siya sa harapan ko?“S-sorry?” Sa lalim ng iniisip ko ay hindi ko na halos nabigyan ng pansin ang mga nasa paligid. Nasa walo kaming nandito at ang ilan sa kanila ay sinisimulan na ang pagpinta sa pader, ayon sa utos ni Thunder. Nakatitig siya sa akin kaya naman tinitigan ko

“Nanay, nasabi ko ho ba sa iyo na may pupuntahan ako ngayon?” tanong ko habang sumasandok ng pagkain sa plato. Tinanghali ako ng gising. Umaga na kasi natapos ang kwentuhan namin ni Thunder. Partida, ako pa ang naunang nakatulog sa aming dalawa kaya naman ang almusal ko ay lunch na rin.“Wala kang nabanggit sa akin. May kasama ka ba?” maging si Lali na katabi niya at nasa gilid ko ay napatingin sa akin. Maya-maya pa ay ngumiti siya nang nakakaloko.“Susunduin po ako ni Thunder mamayang 2:00 PM.”“Thunder?” Iba ang dating sa akin ng naging tanong niya. Sa halip na ‘sino si Thunder ay para bang tinatanong niya ako kung bakit si Thunder ang kasama ko. Nilingon niya si Lali na bumaling din naman sa kaniya. Nabalot ng katahimikan ang kanina ay maingay na dining. May kung ano sa mga tingin nila na para bang may gusto silang sabihin sa akin.“Huwag kang magpapagabi.”Ang akala kong alas-dos

“Bakit ngayon ka lang umuwi?” bungad na tanong sa akin ni Nanay D nang makapasok ako sa gate. Humigpit ang pagkakahawak ko sa susi na siyang inabot sa akin ni Thunder bago ako bumaba sa kotse. Susi yata iyon ng bahay niya. Hinintay ko na maisara ni Nanay Dolor ang gate at sabay kaming naglakad papasok sa bahay. Alam kong may kasalanan ako. Hindi ako nagpasabi sa kaniya na hindi ako makakauwi kagabi. “Magkasama ba kayo buong magdamag?” Muli niyang tanong. Umiling ako bilang sagot. Akala ko sapat na iyon para tantanan niya ako at hayaang pumasok sa bahay nang matiwasay, pero hindi. “Huling beses na ito, Jehan. H’wag ka ng sasama pa ulit sa Thunder na ‘yon!” “Po?” Huminto ako sa paglalakad nang marating ang salas saka siya nilingon sa likuran ko. Nahagip ng mga mata ko si Lali na papalabas sa bukas na pinto ng kusina. “Bakit naman po? Kaibigan ni Mommy si Tita Elissa. What’s wrong with being friends with his son?” Hindi siya kumibo. Sa halip ay b

“Bakit nandito sa kwarto mo ‘yong TV?” What a nonsensical question I could ever ask. Katatapos lang naming palitan ang mattress ng kama niya ng binili ko kanina. Siya ang may-ari ng bahay pero siya itong nag-a-adjust para sa akin. “Dahil walang tao sa living room?” Well, it’s a given answer. Expected ko rin na ganoon ang magiging sagot niya. Sino nga naman ang manonood doon kung siya lang mag-isa ang tao rito sa bahay niya? Inirapan ko si Thunder at tumawa naman siya nang sarkastiko. May mga binago kami sa kwarto niya tulad na lamang ng ilang mga paintings na ikinabit namin sa wall pati na rin ang ayos ng walk-in closet. “Ayusin din natin ‘yong living room,” suggestion ko. Kinuha kasi namin ang painting doon ni Gum kaya nagkaroon ng awang sa ibang bahagi ng wall sa living room. “Hindi ka pa ba napapagod?” Ang totoo niyan, pagod na rin ako. Hapon na rin kasi. Gusto ko lang na tumuloy-tuloy ang usapan namin. It felt awkward talking to hi

“Hoy, Jehan Xaimylle! Kanina ka pa, ha!? Bakit hindi mo ako pinapansin?”Magkasalubong ang mga kilay na nilingon ko si Thunder. Kanina pa niya ako ginugulo magmula nang maupo kami sa mga respective seats namin. Ilang oras na ang lumipas nang magsimula ang exams. Sa ngayon ay nakatapos na kami ng tatlo. I’m not confident with my answers. Kumpara kahapon, paniguradong babagsak ako sa lahat ng exam ko ngayong araw. Sino ba naman kasi ang makakapag-review nang maayos kung ginulat ka ng ganoong balita?We still have five minutes before the next and thankfully last exam. Pero sinayang ko lang ang limang minutong iyon sa pakikipagtitigan sa kaniya. Kusang bumalik sa wisyo ang isipan ko saka umiwas ng tingin nang marinig ang pamilyar na boses ni Ma’am Elissa sa unahan. Habang namimigay ng mga examination papers ay nilingon ko si Thunder na nakatingin pa rin sa akin.Wala akong mapansing kakaiba sa kaniya. I mean, he doesn’t felt like guilty