“You’re awake.”Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata para makapag-adjust sa liwanag ng paligid. Tanging ang ilaw lang sa labas ang nagbibigay ng liwanag sa kinaroroonan namin. Gabi na yata. Ilang minuto pa akong nanatiling nakahiga sa matigas at makitid na higaan habang inaalala ang mga pangyayari bago ako mawalan ng malay. Bumangon ako nang mag-sink in sa utak ko ang lahat.“Vhan!” pagtawag ko sa pangalan niya. Nakita ko siyang nakaupo sa dulo ng wooden bench—sa bandang paanan—kung saan ako nakahiga. Sa unahan siya nakatingin. Iginala ko ng tingin ang paligid. Base sa mga locker na nakahilera sa unahan at tunog ng mga motorsiklo sa labas ay unti-unti akong naging pamilyar sa lugar. Dinala niya ako sa motocross camp.“Bakit tayo nandito? Vhan, ano ‘to?”“May gusto lang akong malaman.” Tumayo siya sa kinauupuan niya at humarap sa akin. Kinuha niya sa bulsa ng jeans ang cellphon

THIRD PERSON’S POV:“What the hell?” usal ni Blythe matapos marinig ang pagiging emotional ng lalaking kaharap niya. Sa isiping may nangyayaring paranormal sa bahay ng kinikilala niyang pinsan ay muli siyang sumulyap sa pinto.“Namamalikmata lang siguro ako. There’s no way that she’s pranking me.” Nilingon ni Blythe si Thunder saka ito tinaasan ng kilay. Muling nagpatuloy sa pagkain ng paborito niyang Chicken Curry si Thunder.“Anyways, okay lang ba if I stay here until weekend? Maliban kasi sa ‘yo and sa parents ko, wala ng ibang nakakaalam ng pag-uwi ko rito sa Pilipinas,” bakas ang American accent sa boses na saad ni Blythe. Napaghahalataang lumaki sa ibang bansa.Umangat ng ulo si Thunder upang harapin siya. Ang maputi at blonde-haired na babaeng naabutan ni Jehan sa bahay ni Thunder ay walang iba kung ‘di ang second cousin nilang si Blythe Zamora. Anak ito ng kai

“Apo, nandito ka na pala. Kumain ka na ba?” bati sa akin ni Lolo pagkatapos kong kumatok nang tatlong beses sa nakabukas pang pinto ng kaniyang kwarto.Hindi ko siya naabutan sa dining at nakasabay sa dinner nang dumating ako sa bahay niya mula sa motocross camp. May mga gamot daw kasi siyang kailangang inumin on time. Si Nanay Rosing na lang at ang iba pang kasambahay ang nakasabay ko sa pagkain. Kaya naman pagkatapos kumain at mag-ayos ng sarili ay agad ko siyang pinuntahan sa kwarto niya.Ngumiti ako nang pilit bago nilakihan ang awang ng pintuan at saka humakbang papasok. Maingat na bumangon si Lolo mula sa pagkakahiga niya sa kama. Mabilis kong isinara ang pinto para sana alalayan siya sa pagbangon pero huli na ako. Umupo na ako sa gilid ng kama niya sa bandang kanan.“Kumain na ho ako,” sagot ko sa naging tanong niya.“I’m sorry… I’m sorry for causing all these chaos,” ani niya sa mababang tinig

“Jehan, I’ll leave your ate Blythe to you. She’s stubborn and talkative so please bare with her annoying attitude. Please help her also to adapt with the environment.” Tatango at ngingiti-ngiti lang ako kay tito Marco habang nagsasalita siya. Nilingon ko si ate Blythe sa tabi niya at nakakapipit sa braso niya.It’s been a couple of weeks since lolo’s funeral. Ilang beses ng pabalik-balik dito sa bahay ni lolo si tito para kumbinsihin si ate na umuwi na. Malapit na kasing magbukas ang second semester at may tatlong sem pang dapat pasukan si ate Blythe. Pero kabaliktaran ng sadya ni tito ang nangyari. Siya kasi ang nakumbinsi ni ate na sa school ko na lang magpatuloy ng pag-aaral.“Dad, I’m older than her! Why are you telling her to take care of me?”“Your older yet you think more childish than her.”“Whatever, dad! Anyways, did you and tita Mariz talked?” Maging ako ay naintriga

JEHAN’S POV“We’re married since kids. There’s no way that we can make our marriage void, Jehan. Unless, you want a divorce or annulment.”“How about finding the judge who signed the marriage certificate? Baka pwede niyang mapawalang-bisa ‘yong kasal—”“That judge was lolo’s friend and as far as I know he died two years ago.”Pabadog akong sumandal sa backboard ng kinauupuan kong seat sa loob ng umuusad na kotse ni Thunder. Nilingon ko si Thunder na nakapako sa daan ang mga mata. Paminsan-minsan siyang s********p sa boba milktea na hawak ng kabila niyang kamay. Isang linggo na rin halos ang lumipas nang malaman ko ang tungkol sa pagiging kasal naming dalawa.Nakakapanghina lang na si Lolo pala ang nag-arranged sa aming dalawa.“If you’re against this settlement, feel free to choose any of the two options that I had mentioned.”Darating daw ngayon ang abogado ni lolo kasama si tito Marco at pinapapunta kaming dalawa. Maaga pa akong tumatawag sa kaniya para sana ipaalam ang tungkol doon