Lahat ng Kabanata ng Lover of Mine: Kabanata 11 - Kabanata 20
44 Kabanata
Chapter 10
Chapter 10 | Smile Honestly, I wasn't sure where our act of being natural would go far. Being in front of BJ was enough to intimidate me, imagine adding four you'd get a total of five... five hot yet calm men. Their manly figures occupied the free table with eight chairs. They were sitting far from each other yet stood up when they saw us nearing. "Dito ka na lang," a guy commanded another. "Sila na riyan, sa gilid ka na lang ni Jaren, Verge," Marcus told in a casual tone. Thankfully, Nemo stopped crying when Kurt lifted him up earlier. Nemo was now looking curiously at the men in front while unconsciously biting his fingertip
Magbasa pa
Chapter 11
Chapter 11 | Humiliate Ikatlong araw na ng grupo sa aming karindirya at sa loob ng mga nagdaang araw ay halos hindi na nabakante ang alinman sa mga upuan ng aming kainan. I wasn't sure if they promoted this place to gain more customers or they were just really eye catching. Most of our customers yesterday were girls, both average kind and rich-just imagine that... some really went here to just see the five. I couldn't say anything harsh about it though. Out of all people, ako ang pinakanakikinabang sa biglaang lago ng karindirya sapagkat ako ang anak ng may-ari. Tanghali nang medyo nakaluwag kami sa dami ng gawain. Wala ng niluluto pa at pinapa-ubos na lamang ang mga hinaing pagkain. Nanay Feran was the one in charge serving the foods from the counter while Verge, Jaren and Marcus delivered. Sina Cadne at Daniel naman ang tagalinis ng mga lamesa pati na rin tagahatid ng mga husagin sa kusina. Kasama ko naman si Kurt sa kusina upang maghugas ng
Magbasa pa
Chapter 12
Chapter 12 | Wait This was the longest working day we ever experienced. Typically, we'd close the store by six or seven of the evening but tonight, the clock struck at ten, almost eleven, when we decided to clean and leave. Bitbit ang huling itim na plastic trash bag, tamad akong naglakad palabas ng kusina upang itapon ito sa tamang basurahan sa labas. Tahimik na ang lugar, umuwi na rin ang mga kalalakihan at tanging kami na lamang ni Kurt ang naiwan sa gabing ito. Rinig mula sa yerong bubong ang bawat ritimong gawa ng ulan na mas nagpasimangot sa akin. "Bakit ngayon ka pa bumuhos?" aking reklamo na tila ba naiintindihan ako ng ulan. I groaned as I was nearing the front door but
Magbasa pa
Chapter 13
Chapter 13 | VulnerableEarlier this morning, I received a text from Kurt. He informed me that he already arrived in our store and that the research boys were there with him as well.The weather cooperated today as if the sky didn't cry last night. The sun was up the moment I prepared myself. I kept on checking my outfit in front of the human sized mirror. There was nothing special or different on my clothes, but I couldn't help but to feel anxious.Wala namang surprising sa suot ko, plain rust orange t-shirt lang na naka-tuck in sa aking high waist maong shorts, then a pair of black FILA shoes to complete my look. Siguro naman hindi na ako mababastos sa ganito, 'no?For the last time, I checked myself in front of the mirror. I persua
Magbasa pa
Chapter 14
Chapter 14 | Difficult "Para namang hindi mo ako kaibigan, Ian!" Kung may option lang talaga akong hindi makinig kay Kurt ay matagal ko na iyong ni-activate. Kahapon pa niya ako kinukulit na magkwento tungkol sa "bonding" daw namin ni Marcus dahil parang bigla kaming naging close pagdating sa karinderya. Sinabi ko naman sa kanyang tiningnan lang namin 'yong bahay at kumain kami sabay ng breakfast pero hindi ko na ibinahagi pa ang parteng niyakap ko siya. Hindi naman lahat ng bagay ay kailangan kong sabihin kay Kurt pero napaka-persistent niya lang talaga as a chismosa. "Nakwento ko na sa 'yo, ha? Iyon lang naman ang nangyari," iritado kong sabi.
Magbasa pa
Chapter 15
Chapter 15 | Boyfriend Tulad lamang ng nakaraang araw ang kaganapan ngayong Sabado. Sinimulan namin ang araw sa pagbubukas ng karinderya at pag-aayos ng mga lamesa. Bumalik na sa trabaho si Nay Feran kaya siya ang nagluto ng mga paninda habang kami naman ni Kurt ang naghanda ng mga plato. Pansin ko nga sa research boys ay para bang nasanay na sila rito sa amin. Hindi ko na kailangan pang sabihan sila oras-oras sa mga dapat gawin, mabilis silang natuto at naka-adapt sa sistema namin kaya naman ay walang hirap din sila sa kanilang ginagawa. Masaya rin silang kasama lalo na tuwing break time at kumakain kaming lahat ng sabay. Marami kaming nakuhang impormasyon tungkol sa kanilang kurso at mga kwentong umiikot sa kanilang buhay kaya n
Magbasa pa
Chapter 16
Chapter 16 | Consider"Anong gagawin ko ngayon, Kurt?""Malay ko sa 'yo!""Putangina, seryoso kasi!""Ako ba ang nagpabuhat at na-picture-an? Hindi naman?"I frustratingly groaned that my throat almost got scratched. Sumakto pang kumirot muli ang isang parte ng aking ulo dulot ng hangover kaya pabagsak akong umupo sa gilid ng kama.Kanina pa ako gising, nakapag-almusal at nakaligo na rin nang nalaman ko mula kay Kurt na ako na ang usapan sa unibersidad.Maraming friends si Kurt sa Facebook na batch mate namin kaya kahit sobrang layo ng post ay napadpad sa news feed niya. Hiniling k
Magbasa pa
Chapter 17
Chapter 17 | CarEveryone was confused as fuck. They obviously wanted answers from both of us but they were probably too anxious to ask either one of us.Their eyes kept looking at me and then back to Marcus. I wasn't sure if Marcus already told them what we talked about... but maybe he didn't.The day went awkwardly and the silence every time Marcus and I would cross paths was overly dramatic. Their fake coughs and deep sighs made me uncomfortable too.The thing that Marcus told me about her mother and childhood kept repeating inside my head like a boomerang. I asked myself if my decision was really selfish to offend him that much.I knew he had feelings for me, but he also said to
Magbasa pa
Chapter 18
Chapter 18 | KnowI almost forgot to text my father because Kurt got me frustrated to the core. My fingers were shaking as I typed a short message to my father saying that we were now close to Kurt's house.I couldn't exactly describe my feelings, I was nervous about whatever Kurt planned to do.Pinagkatiwalaan ko si Kurt sa lahat ng mga sikreto ko pero hindi ko kayang pagkatiwalaan ang mga ideya niyang ganito. Sa ngisi niya pa lang ay halata ko ng may masamang balak 'tong kaibigan ko.Sa dami ng taong pwede niyang paki-usapan na sunduin kami ay bakit si Marcus pa? Halata mo talagang sinadya kahit saan mo tingnan... at ito namang si Marcus, akala ko ba'y pang-business lang iyong numerong niya kay Kurt?
Magbasa pa
Chapter 19
Chapter 19 | Fear"Naks, blooming," halakhak ni Kurt nang nakita niya akong bumaba mula sa ikalawang palapag ng kanilang upahan.Pinilit kong magseryoso ngunit nakatakas pa rin ang aking ngiti.Tulad ng mga nagdaang araw ay sabay kami ni Kurt pumunta sa karinderya. Maliwanag na ang langit hudyat ng panibagong araw. Hindi ko nga lang mawari kung bakit tila ba mas magaan na ang aking loob kaninang paggising na kahit pa siguro tuksuhin ako ni Kurt buong magdamag ay hindi ako maiinis."We?" tukso pa niya at siniko ang kaliwa kong braso, "hindi ka pa nagkukwento sa 'kin tungkol sa nangyari kahapon.""Tulad ng sinabi mo, mag-usap kami, kaya nag-usap kami.""Sus, Ian! Sa tagal kitang kai
Magbasa pa
PREV
12345
DMCA.com Protection Status