PALIPAT-LIPAT ng silid na pinupuntahan si Leopold. Pihado siyang hindi pa nakalalabas ng factory ang bata. At sigurado rin siya na hindi ito makalalayo sa silid kung saan nila natagpuan ang mga kasama nito.Damn it! Where the hell are you, kid?  Leopold thought at the back of his mind.Leopold turned around when he heard a sound coming from the room next from where he was standing. He immediately went in front of the room and opened the door.Saglit pa siyang nakahinga ng maluwag nang makita ang isang batang babae na nakaupo at nakasiksik sa pinakagilid na bahagi ng silid. Lalo pa itong nag sumiksik doon nang subukan niyang humakbang palapit dito.Muli siyang napayuko at napakapit sa  hamba ng pinto nang muli na namang makarinig ng pagsabog. Hindi na napigilan ng batang babae ang mapahikbi dahil sa takot.Naalala naman ni Leopold ang anak sa bata. Kagyat niya itong nilapitan at inalo. Hinimas-himas niya ang ulo nito dahilan upang magtaas

MALIWANAG ang silid kung saan nag mulat si Leopold. Naitakip pa niya ang likod ng palad sa mga mata upang makapag adjust ang paningin sa liwanag. Inilibot niya ang paningin sa paligid saka niya napagtanto na nasa medical facility siya ng Crow katabi ng kanilang headquarters. Nasilayan pa niya si Andrea na natutulog sa gawing kaliwa niya. Nakatalikod ito mula sa pinto. Para sa lalaki ay napakasarap nitong pagmasdan. Sa payapa nitong pagtulog ay kumakalma ang kalooban niya. Pakiramdam niya kailanman ay hindi siya magsasawa na pagmasdan ito. Napangiti pa siya nang maalala ang ginawa nitong pag-amin sa kaniya kagabi. Lumutang sa saya ang kaniyang puso, maging ang mga tinamo niyang pinsala ay hindi na niya nararamdaman ng mga sandaling iyon. Hinaplos niya ang mukha nito at inayos ang ilang hibla ng buhok na kumawala na mula sa pagkakatali nito. Kagyat niyang binawi ang kamay nang biglang magmulat ang dalaga. Nag iwas siya ng tingin dito at

KASALUKUYANG naglalakad papasok sa isang fine-dining restaurant sina Julie at Leopold. Kakatagpuin nila rito ang kliyente na siyang nag re-request ng assistance ng Crow. Nasa isang misyon din kasi si Jonas kasama sina Atlas at Mira. Habang si Faustus naman ang naiwan sa headquarters upang pansamantalang humalili kay Jonas. Pinagtitinginan sila ng lahat ng naroroon. Sa suot na white long-sleeves habang naka-tucked in sa denim jeans at bukas ang tatlong butones ay talaga namang hindi mapigilan ng mga kababaihan na mahumaling kay Leopold. Napakalinis at machong tingnan kasi nito sa suot. While Julie on the other hand is wearing a black cocktail dress that falls knee-length. Labas na labas ang hubog ng katawan pati na rin ang maputi at makinis nitong balat. Napaka-hot din nitong pagmasdan dahil off-shoulder ang dress nito habang nakalugay naman any mahaba at tuwid nitong buhok. Kahit sinong lalaki ang makakakita kay Julie ng mga oras na iyon ay tiyak na m

TAHIMIK ang lahat habang hinihintay ang paglabas ni Julie at ng medical team mula sa operation room. May apat na oras na rin silang nasa loob nito.“I can’t believe that she wanted Andrea to die,” komento ni Leopold na para bang hindi pa rin makapaniwala sa narinig.“What an evil step-mother. What the hell is this? Snow white and the seven dwarves? And we are the dwarves?” wika naman ni Flint.“Does her father know about this?” Faustus asked.“We’re on our way to her father when the ambushed happened. We tried to defend ourselves but when we got out of the car they were gone and we only saw Atlas covered with his blood.” Jonas replied.Tumahimik ang waiting area kung saan sila naghihintay. Madarama mula rito ang galit na nadarama ng bawat isa dahil sa sinapit ni Atlas. Tumayo si Leopold at humakbang palapit sa pinto.“Where are you going?” tanong ni Flint sa lalaki.

PAGKATAPOS bisitahin si Lia sa ospital ay nagtungo naman sina Leopold at Andrea sa isang mall upang mag grocery.Pilit na sinusupil ni Leopold ang mga ngiti dahil sa ginagawang pagkapit sa kaniya ng dalaga. Nakakapit kasi ito sa kaniyang at napaka-cute na pagmasdan. Para itong isang bata na takot na mawala.Nagtatakbo pa si Andrea sa chips section ng supermarket habang tulak-tulak ang cart. Ligayang-ligaya ito sa pamimili ng mga snacks habang naaaliw naman na pinanonood lang siya ni Leopold.“Aren’t you going to choose, babe?” tanong sa kaniya ni Andrea na pansamantala pang huminto sa pagkuha ng isang supot ng chichirya.“Nah, I’m good. Just choose whatever you want,” tugon naman niya sa dalaga.Hindi naman na ito nag abala pa na pilitin siya at kaagad na bumalik ang mga mata sa mga snacks na nasa istante.Habang abala naman ito ay inilibot din niya ang mata sa paligid. Sa hindi kalayuan ay napansin niya a