Alam kong pinangako ko na gagawin ko ang lahat para mapasaakin si Eugene pero lumipas lang ng mabilis ang tatlong taon ay wala paring pagbabago sa relasyon namin. Hindi ko alam kung wala ba siyang nararamdaman para saakin, dahil kung pagbabasehan ko ang kilos at malalambing niyang salita ay parang meron. Hindi ko alam, kahit gaano pa kami ka-sweet sa isat'-isa kung wala naman kaming label, wala rin. Siguro sa loob ng ilang taon, nasanay nalang kami sa set up naming dalawa. Maayos naman kami, pero lately parang may kakaiba akong napapansin kay Eugene. "Oh Ma'am nakapag-luto ka na po pala, pasensiya na at na-late ako." hinging paumanhin ni Nay Perla nang maabutan akong nasa kusina. "Opo, maaga rin kasi ako nagising." tipid akong ngumiti at sumimsim ng kape. Nakita ko ang tingin ni Nay Perla saakin kaya napaiwas nalang ako ng tingin sakaniya."Hindi na naman umuwi si Sir kagabi? Ayos ka lang ba Ma'am?" umiling ako at hindi ko n

Bitbit ko ang dalawang bag kong malaki na naglalaman ng gamit ko nang lumabas ako ng kwarto. Nagkatinginan pa kami nang makita ko siyang nakaupo sa Sala pero agad ring lumipat ang paningin niya sa mga bitbit ko. "You're leaving." he coldly said while looking at me, bigla siyang napangiti at nagkibit balikat."Well, it's been a years. Just close the door when you leave, thank you for your service?" diretso ang mukha niyang pagkakasabi, walang mababakas na emosyon sa mukha o maging sa tono ng boses niya.Napahigpig ang hawak ko sa bag ko at mabigat na humakbang paalis sa harap niya. Dumiretso ako sa kwarto ng kambal, pero nang makita ko sila ay naibagsak ko ang bag ko pagkasara ko palang ng pinto. Dahan-dahan akong lumapit sa kama at nakitang magkayakap silang natutulog. Napatakip ako ng bibig ko nang kumawala ang mahina kong hikbi. Nanghihina narin ang tuhod ko dahil sa halo-halong emosyon lalo pa nang mapagmasdan ko sila at maisip na iiwanan k

Pagod kong ibinagsak sa sofa ng hotel ang katawan ko. Naisip kong mahihirapan ang kambal kung tutuloy-tuloy kami sa biyahe papunta ng Siargao. Sa Siargao ko balak pumunta dahil naroon ang isa sa mga naipundar kong mga ari-arian. Hindi naman namin kailangang lumabas ng bansa para makalayo kay Eugene. All we have to do is to distant ourselves for a while. "Bwisit kang isip bata ka" mahina kong bulong habang nakatulala sa glass window , tanaw ko ang napakaraming ilaw ng sasakyan. Sapat na tanawin para makapahinga ang utak at puso ko.Sa totoo lang wala akong balak na iwan si Eugene ng matagal. Hindi ako ganoon ka-sama para ilayo sakaniya ang sarili niyang mga anak. Pipilitin ko paring ayusin ang buhay naming apat. Katulad ng ipinangako ko kay Gail, hindi ko basta-basta iiwan si Eugene. At alam ko rin sa sarili ko na hindi ko kayang malayo sakaniya, kulang ang pamilyang meron ako kung wala siya. Ewan ko ba, kung bakit ganito nalang ako ka-ta

"Sleep some more," ungot niya at hinila ang katawan ko pabalik ng higa. "Sira, iniwan ko lang saglit yung mga bata sa bahay nila Anica. Dadaan pa kami ng grocery, bitaw na" mahina kong hampas sa braso niya. Nang makaupo na ako ng maayos ay nakaramdam ako ng hapdi sa gitna ko. Napayuko ako at tahimik na ininda ang hapdi. "I'm sorry, pinanggigilan kita masyado" hingi niya ng tawad, lumingon ako sakaniya at kinirot ang tagiliran niya."May humihingi ba ng sorry na naka-ngisi?" tanong ko sakaniya, pilit niya paring itinatago ang ngisi niya, tuwang-tuwa sa sariling kalokohan."I'm serious okay, I'm really sorry. I'll help you wash up, warm water can help to ease the pain." he said at binuhat ako papunta ng banyo. Nahirapan pa akong maligo ng maayos dahil sa likot ng kamay at labi niyang kung saan-saan napupunta. Nang sa wakas ay matapos na ako ay uminom lang ako ng pain killer, kailangan ko pang mag-drive. Paglabas ko ng k

Dumating ang kaarawan ng kambal, maaga palang ay nasa kusina na ako para ihanda ang dalawang mini cake na ginawa ko para kay Thor at Loki.Nakasanayan ko ng gisingin sila sa umaga habang may hawak na mini cake kapag birthday nila, kahit kay Eugene ay ginagawa ko rin to."Ouch" daing ko ng matusok ako ng isang toothpick na nakalagay sa cake toppers.Medyo wala ako sa sarili ngayon dahil kagabi pa hindi mapalagay ang loob ko. Hindi kumu-kontak si Eugene at Ngayong araw mangayayari ang planong pag-huli sa mga budol gang na yun."Smile Laura," ngumiti ako at malalim na huminga.Hindi ko pwedeng ipahalata sa kambal na may inaalala ako. Kaarawan nila ngayon, ang Masaya sanang party na para sakanila ay naging pain para sa mga kriminal. Kaya kahit kaming tatlo lang ngayon ay pipilitin kong pasayahin sila. Binuhat ko na ang dalawang cake na nasindihan ko narin ng number 3 na kandila.