All Chapters of Her Boss Twin Babies : Chapter 21 - Chapter 30

Mahigpit ang kapit ko sa strap ng bag ko habang nakatayo sa harapan ng hospital. Parang napako ang mga paa ko sa lupa, tumatangging humakba papunta sa loob kung nasaan ang katawan ni Eugene. "Gusto mo ako nalang ang pumasok sa loob?" tanong ni Ellias na kanina pa ako inaantay matapos sa pag-iyak. Ilang minuto na kasi' nang makarating kami rito sa Hospital, at hanggang ngayon' ay narito parin kami sa labas dahil hindi ko magawang kumalma. Paano ako kakalma? Kung alam kong nasa loob ng Lugar na yan ang kaawa-awang katawan ni Eugene? Isipin ko palang na makikita ko ang walang buhay niyang katawan para na akong malalagutan ng hininga. "Huwag ka ng umiyak, sigurado akong inaantay ka na ni Eugene. Nasa loob lang ang katawan niya, kaya halika na" pangungumbinsi niya saakin, wala na akong magawa nang hilahin na niya ang braso ko papasok.Pagkapasok namin ay maraming mata ang lumipat saakin ang tingin, ang mga pastente, bantay at mga

Dis-oras na ng gabi, nasa hotel parin kami tumutuloy. Isiniksik ko ang katawan ko sa yakap ni Eugene. Pareho na kaming nakahiga, at pinag-uusapan ang balak naming pagkuha ng bagong kasambahay. "I think mas bata mas better, alam mo naman' yung dalawa energetic. Baka kapag katulad nila Nay Perla, mapagod lang sa kambal kaagad" sabi ko pa habang nilalaro ang baba niya na may maliliit ng balbas."Yeah, let's do that." sang-ayon niya, napapikit ako ng dampian niya ng halik ang noo ko. "Kailan tayo uuwi?" tanong ko at nagsimula ng umayos ng higa. Inaantok na ko."Bukas, para sa bahay nalang natin i-meet yung mga magiging bantay ng kambal." sagot niya at yumakap mula sa likuran ko. "Okay, let's do that..." inaantok na sagot ko at niyakap ang braso niyang sinakop na ang katawan ko. ~Kinaumagahan ay inantay lang naming magising ang kambal saka kami nag-asikaso para bumalik sa condo. Hindi naman kasi pwedeng dito kami t

"Is this the place?" he asked. Marahan akong tumango habang nakangiting pinagmamasdan ang paligid. Umupo kami sa waiting shed na dati ay wala naman dito.  "Malaki na pinagbago ng lugar na to. Ayang overpass na yan, lumang-luma na yan dati pero ngayon parang bagong-bago na at matingkad narin ang kulay." turo ko sa overpass na nasa harapan namin. "You used to sell things there right?"  "hm, candies at mineral water." sagot ko habang tinatanaw ang lugar kung saan na ako lumaki habang naghahanap buhay sa murang edad.  Mabilis akong naging emosyonal nang maramdaman ang pag-akbay ni Eugene sa balikat ko, silently comforting me.  "You're amazing, a brave child turn into a great woman without anyone supporting your back. It's such an honor to be with you, really... I'm amaze how you survived all by yourself in such a young age." punong-puno ng paghanga niyang sinabi yun habang pinagmamasdan ang kalyeng kinalakihan ko. 

Marami talagang nagbago sa buhay naming apat. Lalo na sa ugali ng kambal, kung dati ay Daddy ang tawag nila kay Eugene, ngayon Papa na. Si Thor lumabas narin ang kapilyuhan, si Loki naman ganon parin palala ng palala ang kakulitan. Kung mag-usap narin yung mag-aama ay parang magto-tropa. Ewan ko pa, masyado ko ata silang nabi-baby haha.May tatlo na akong alaga na pabebe."Muka niya yung mumu na nasa tv, diba bwo?" tahimik ko lang pinapakinggan si Loki. Ayang usapan nila kanina pa yan, simula nung umalis kami sa school."Yes, Loki Bwo. Kamuka niya si shadako." itinigil ko yung sasakyan sa tapat ng building ni Eugene. Balak kong dalhin don ang mga bata."Halina kayo' Sino ba yang pinag-uusapan niyo?" ibinaba ko silang dalawa at inakay papasok.Lahat ng mata ay nasaamin na ngayon, o mabuting sabihin na nasa kambal? Hindi ko sila masisisi. Ku

Para akong nabingi matapos kong marinig ang sinabi niya. Napailing ako, tinatanggi ang sinasabi ng doctora. "Pero dalawang pt ang ginamit ko. Two red lines ang lumabas. At lately iba na ang mood ko, nagsusuka rin ako sa umaga, nahihilo at may ayaw rin akong amoy."  nanginginig ang boses ko.  Frustration, Dissapointment at Lungkot ang nararamdaman ko ngayon. Ang nasa isip ko ngayon', Paano si Eugene? Malulungkot siya kapag nalaman niyang wala, madi-dissapoint siya.  Kung ano anong pinaliwanag saakin ng Doctor. Wala narin akong inintindi, nainis pa ko nung alukan niya ko ng pills para mapadali ang pagka-buntis ko. Umalis na ko sa Hospital. Nakarating ako sa building nila Uge ng naglalakad lang habang umiiyak. &nb