Chapter 36.1  Days before the event, we both practice. Lauren really has a great voice, it's very soothing and sweet. I smiled while looking at her emotionally singing the song she choose. I've already heard this song before but I didn't really care and now that my Lauren's singing it, I wanna hear more of it.   "Mommy..."   Napalingon ako kay Lauren nang tawagin niya ang pangalan ko. Dahil sa kakatitig ko sa kaniya ay hindi ko namalayang hindi na pala siya kumakanta at nakalapit na siya sa akin.   "What is it, hm?"   Kinuha ko ang puting tuwalya sa gilid ko at pinunasan ang mukha hanggang sa leeg niya.   "My teacher told me that we should be there early in the morning," saad niya at uminom ng tubig sa pink niyang tumbler.  

Chapter 37.1  Pagkabalik namin sa gym, marami na ang mga tao at maingay na rin. Nakita kong tuwang-tuwa si Lauren dahil sa mga nakikita niya sa paligid. Napangiti rin ako at tuluyan na kaming pumunta sa mga bleachers na nasa gilid kung saan nakaupo ang mga pamilyang may kaparehong kulay ng sout naming t-shirt.   "Hi!" Rinig kong bati ni Lauren sa mga kaklase niya. Nang nagsimulang makipag-usap si Lauren sa mga kaklase niya, ngumiti naman ako sa mga magulang na kasama nila.   Matapos kong bumati sa kanila ay umupo na ako sa nasa likod na bleachers ng kinauupuan nila. Hinayaan ko naman si Lauren na umupo katabi ang mga kaklase niya.   Pinanood ko lang siya habang tuwa-tuwang kausap ang mga kaklase niya. Napapangiti ako sa tuwing tatawa siya at kumikinang ang mga mata dahil sa saya.   Nawala ang ate

Chapter 38.1  Masigabong palakpakan ang pumuno sa boung gym matapos naming kumanta ni Lauren.   Napangiti ako at gano'n din siya.   Hinawakan namin ang kamay ng isa't-isa at sabay na nag-bow sa gitna ng stage. Kinuha ko muna ang cellphone ko mula sa sound operator bago kami bumaba. Pagkababa namin, kaagad kaming dumeretso sa bleachers kung saan kami nakaupo kanina.   "Wow! Ang galing niyo naman!" Salubong ni Sheena sa amin habang pumapalakpak nang makarating na kami sa bleachers. Ngumiti naman ako at nagpasalamat.   "I love your voice, Lauren!" Masayang wika ni Aecil.   Ngumiti naman si Lauren sa kaniya.   "Thank you, Aecil."   Nabalik ang atensyon naming lahat sa stage nang magsal

Chapter 39.1  Pagkabalik ko sa kwarto ni Daddy, ang pangyayaring 'yon pa rin ang bumabagabag sa isipan ko.   Gusto kong kutusan ang sarili dahil napaka-imposibleng mangyari ng iniisip ko. Marahil ay pareho lang sila ng pabango kaya gano'n. Hindi lang naman siya ang may gano'ng pabango rito sa Pilipinas.   Wala sa sariling inilapag ko ang dalang pagkain sa isang maliit na mesa na nasa loob ng kwarto ni Daddy. Malakas akong napabuntong-hininga at napaupo sa malapit na upuan. Isinandal ko ang ulo ko sa sandalan ng upuan at pumikit ng mariin.   "Who's with Lauren?"   Ibinuka ko ang mga mata ko at kaagad na napatingin kay Daddy na ngayon ay gising na pala.   "She's with Edna," sagot ko at dahan-dahang tumayo. "How are you feeling? Bakit po kayo inatake?" 

Chapter 40.1   "Are you okay, hm?"   Pareho kaming napatingin ni Lauren kay Wyatt nang bigla na lang siyang magsalita. Nakita ko kung paano kumunot ang noo ni Lauren dahil sa pagtataka. Kumurap-kurap si Lauren habang nakatingin kay Wyatt, habang si Wyatt naman ay halos hindi na kumurap habang nakatingin kay Lauren.   Dahan-dahang lumingon si Lauren sa akin. Puno ng mga katanungan ang mga matang nakatingin sa akin. Napalunok ako at kaagad na nanlamig ang mga kamay ko. Napakuyom ako ng mahigpit sa kamao ko at napahinga ng malalim.   "Mommy?" Tawag ni Lauren sa akin.   Unti-unti kong ibinuka ang mga kamay ko mula sa pagkakakuyom at inisang hakbang ang paglapit sa kaniya. Nakita ko naman sa gilid ng mata ko ang paghakbang ni Wyatt paatras.   "Yes? M