All Chapters of The Rented Wife: Chapter 131 - Chapter 140

Nakaupo ako ngayon dito sa loob ng sasakyan habang tulalang nag iisip. Hindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko. Namamanhid ang buo kong katawan habang nanlalamig naman ang aking mga kamay. "Renice," pagtawag sa akin ni Redenn na siyang nagmamaneho ng sasakyang lulan ko. Hindi ako kaagad lumingon sa kanyang gawi. Ayaw kong ipakita sa kanya na sobrang apektado ako sa nangyari kanina. "Ayos ka lang ba?" tanong pa niya. Hindi ako muli kumibo. Ang bigat sa dibdib. Ang sakit. "Renice?" pagtawag niya muli sa aking pangalan. "B-bakit?" nanginginig ang boses na tanong ko. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong gawin. Basta nasasaktan ako. Nasasaktan ako sa tuwing iniisip ko na may babae nga talagang kasama si Michael sa mga oras na ito. At noong mga oras na wala siya sa bahay. "Huwag mo masyadong isipin ku

"Ma'am, tama na po. Magsasara na rin ho kami," narinig kong sabi nang lalaki sa counter. Natawa naman ako bago ko siya tinignan ng masama. Kanina pa umiikot ang paningin ko, at kanina pa gustong sumuko ng katawan ko pero hanggang ngayon ay nararamdaman ko pa rin ang bigat sa dibdib ko. "Kuya, bakit gano'n? Bakit ang bilis niyong bumalik sa mga ex niyo? Paano kami?" umiiyak na tanong ko. Patuloy lang ako sa pag iyak habang ang kuya na nasa counter ay panay ang pagsasalita. Ang sakit sakit. Akala ko kapag nakainom na ako ay makakalimutan ko na ang sakit na nararamdaman ko pero hindi, mas naaalala ko lang ang lahat. "Isa pa," sabi ko bago ko pilit na itinaas ang aking kamay ngunit natigilan ako nang bigla kong naramdaman na bigla na lang may humawak sa aking braso. "Stop it," sabi niya gamot ang isang galit na boses. Agad ko

Ang narinig noon ni mommy na kausap ni Michael, malamang ang babaeng 'yon ang kausap niya. Flashback Hindi ko maintindihan ang sarili ko. Magmula nang makausap ko si Redenn at Tyron kanina ay halos hindi na mawala sa isip ko ang mga bagay na patuloy na gumugulo rito. Malalim akong napabuntong hininga. Mas nadagdagan pa ang mga katanungan ko matapos nang mga narinig ko kanina lang. Ipinikit ko ang aking mga mata. Kriminal ba sila Michael? Nalilito ako. Mas nakagulo pa sa isip ko ang sinabi nila Tyron na hindi kayang pumatay ni Michael ng tao, ngunit ng dahil sa akin ay nagagawa niya. Ilang beses niyang ginawa. "Ayos ka lang ba, anak?" mabilis akong napalingon sa tabi ko nang marinig ko ang boses ni Mommy. "Mommy," pagtawag ko sa kanya. Mabilis naman siyang ngumiti sa akin. "Ku

"Renice!" narinig kong sigaw ng isang pamilyar na boses sa akin hindi kalayuan. Kaagad ko siyang tinignan bago ako ngumiti. "Mommy!" sigaw ko pabalik bago ako tumatakbong pumunta sa kanilang gawi. Kaagad naman akong sinalubong ni mommy ng yakap ni mommy bago siya ngumiti. "Kumusta ka na, anak?" nakangiting tanong niya. Ngumiti rin ako bago ako nagsalita. "Ayos lang po ako, mommy," sagot ko naman bago ako tumingin sa dalawa kong kapatid na ngayon ay nakasunod kay mommy. Nakangiti sa akin si Reev habang wala namang emosyong pinapakita sa kanyang mukha si Ranie. "Kumusta naman kayo, mommy?" tanong ko pabalik kay mommy na ngayon ay nakangiti pa rin sa akin. "Ayos na ayos na kami, anak. Maraming salamat sa iyo," sagot nito sa akin bago niya hinawakan ang aking mukha. "Dahil sa iyo

Nakangiti lang akong nakatingin kay Mommy, Ranie, at Reev habang silang tatlo ay kinukuhaan ng litrato ang isa't isa. Wala na akong hihilingin pa dahil ang pangarap kong magandang buhay noon para sa pamilya ko ay narito na. Patuloy lang ako sa panonood sa kanila nang bigla na lamang akong may napansing lalaki na kanina pa nakatingin sa akin at pati na rin sa gawi nila mommy. Agad na napakunot ang aking noo. Hindi ko rin alam kung bakit bigla na lamang kumabog ng mabilis ang dibdib ko. Flashback Mabagal kong idinilat ang aking nanlalabong mga mata habang nakahiga ako sa isang matigas na papag. Madilim ang paligid at hindi ko alam kung nasaan nga ba ako sa mga oras na ito. Akma na sana akong uupo ngunit naramdaman ko ang pag-sakit ng aking tiyan. Kagat labi akong mabagal na umupo mula sa pagkakahiga. Napahawak pa ako sa aking ulo dahil bigla na lamang itong nanakit. At nang pakiramdam ko ay okay na ako, mabagal ko nang inilibot a