Semua Bab The Rented Wife: Bab 221 - Bab 230

Naglalakad na ako ngayon palabas ng Seth Corporation. Hindi ko alam kung paano ako mabilis na nakapunta rito. Basta alam ko masakit at mabigat ang d*bdib ko sa mga oras na ito. Patuloy pa rin ang mga alaala naming dalawa na pumapasok sa isip ko. Tuloy-tuloy, para bang walang pahinga. Kaya naman ako na mismo ang napapagod na. Flashback Nakaupo ako sa isang upuan. Nakapalibot kami sa isang malaking lamesa. Hindi ko alam kung paano nangyari ang bagay na ito, samantalang biglaan lang naman ang pagpunta namin ni Michael dito. "Maligayang kaarawan, anak!" pagbati ni mommy bago siya umupo sa aking tabi. "Salamat po, Mommy," nakangiting sabi ko bago ko siya mahigpit na niyakap. "Matapos ang nangyari dati sa daddy mo, at sa pamilya natin, 'di na natin na-ce-celebrate ang kahit kaninong birthday. Kaya masaya ako na nagkaroon ng pagkakataon na ma-celebrate natin ang araw na 'to," sabi niya sa akin. Tumango naman ako bilang pagsang-ayon. Dahil totoo naman, ni-hindi ko na nga napapansin na t

Patuloy lang ako sa paglalakad ngunit mabilis akong napatingin sa aking likod nang makahalata ako ng kakaiba. Mabilis na tumibok ang puso ko. Ganitong ganito ang kaba na naramdaman ko nang unang beses kong makita ang tunay na si Michael. Flashback Naglalakad kami ngayong dalawa ni Michael sa isang koridor papunta sa kwarto na nirentahan niya para sa aming dalawa. Pareho kaming walang kibo at walang kahit anong sinasabi sa isa't-isa. Magmula kasi nang ihatid namin sila mommy sa kwarto nila ay pareho na kaming walang kibo, kahit tinginan sa isa't isa ay hindi na namin ginawa pa. Wala na rin sina Redenn at Tyron dahil umalis na sila at nagpaalam na bababa raw muna sila ulit para pumunta sa beach club. Gusto ko sanang i-open ang mga naging pag-uusap namin kanina pero mas pinili ko na lamang na itikom pa ang bibig ko. Sa totoo lang, kanina pa ako na-a-amaze sa ganda ng apartell na 'to. Hindi ko alam kung ano ang eksatong tawag dito pero maganda rito, napaghahalataang mahal ang renta

Patuloy sa panginginig ang mga kamay ko. Alam ko kaya kong protektahan ang sarili ko. Kaya ko ring protektahan sila mommy pero ang tanong ay kung hanggang saan ko kaya? Wala akong kahit anong bagay na maaaring magamit para gawin kong weapon. Kinagat ko ang pang ibaba kong labi. At naiinis ako sa sarili ko, dahil walang ibang bagay ang tumatakbo sa isip ko kung hindi ang mga alaala namin. Kinagat ko ang pang ibaba kong labi at marahan na tumingin sa likod ko. Nakahinga naman ako ng maluwag nang makita kong wala na ang lalaki kanina. Naaalala ko no'ng mga panahong hindi pa ako gaano nagtitiwala kay Michael dahil natatakot ako sa tunay niyang intensyon. Flashback Nakaupo ako ngayon dito sa office ni Michael. Wala si Michael dito, hindi ko alam kung nasaan siya. Matapos nang nangyari kanina ay hindi ko na siya nakita pa. Kaya nga ako pumunta rito ay para makita siya. Gusto kong makausap si Michael. Gusto ko siyang makita. Napabuntong hininga ako bago ko kinuha ang cellphone kong n

Papasok na ako ng bahay nang mapansin ko na may kakaiba sa paligid. Mabilis na napakunot ang aking noo. Hindi ko rin alam kung bakit biglang tumibok ng mabilis ang aking puso. Kinagat ko naman ang pang ibaba kong labi. Akma ko na sanang bubuksan ang pinto nang biglang tumunog ang cellphone ko na nasa bulsa ng suot kong pantalon. Nanginginig ang mga kamay kong kinuha iyon. Natatakot ako na baka kung sino ito. Hanggang ngayon ay may epekto pa rin sa akin ang ginawang pag-kidnap sa akin noon. Nagdadalawang isip ako na sagutin ang tawag ngunit biglang pumasok sa alaala ko ang huling beses na nagdalawang isip ako. Flashback Tulala akong nakaupo ngayon dito sa table ko sa opisina ni Michael. Ang mga sinabi sa akin ni Redenn ay paulit ulit kong naririnig mula sa magkabila kong tenga. Hindi ko pa nakikita ang babaeng tinutukoy ni Redenn, pero may hinala ako na siya ang babaeng kausap ni Michael nitong nakaraan na narinig ko at si Mommy mismo ang nakakita. Napahinga ako ng malalim. Baki

Mabagal akong naglakad papasok sa loob ng bahay. Mabilis ang tibok ng puso ko habang pinakikiramdaman ang paligid. Pigil ko ang aking hininga habang naglalakad. Gusto ko sanang tawagin sila mommy pero natatakot ako. Akma na rin sana akong sisigaw at tatawagin ang mga kapatid ko nang bigla na lamang naglakad papalabas ng kwarto si Ranie habang nag-ce-cellphone. Para naman akong nabunutan ng tinik matapos ko siyang makita. Kung gano'n walang kung anong masamang nangyayari ngayon. Nag-iisip pa lamang ako? Napahinga ako ng malalim bago ako naupo sa sofa. Kinagat ko rin ang pang-ibaba kong labi. Paranoid na ako. Dah matapos ang lahat ng mga nangyari noong kasama ko pa si Michael ay natatakot ako. Lalo na no'ng na-kidnap ako. Flashback Nanatili kaming magkayakap ni Michael, ngunit agad akong humiwalay sa kanyang pagkakayakap nang biglang bumukas ang pinto ng kwarto kung nasaan kaming dalawa. Mabilis ding itinutok ni Michael ang hawak niyang baril sa pinto at handa na iyong paputukin an