Semua Bab The Rented Wife: Bab 271 - Bab 280

Gusto kong ibalik ang lahat sa simula. Gusto kong ayusin ang relasyon naming dalawa. Nanatili akong nakaupo sa tapat ng study table. Kagat-kagat ko ang pang-ibaba kong labi habang mahinang humihikbi. Nakapatong na ngayon sa study table ang nagkahiwa-hiwalay ng parte ng cellphone ko. Nagsisisi ako. Maling-mali na humingi ako ng tulong sa siraulong katulad ng lalaking 'yon. Malalim akong napabuntong hininga. Kasalanan ko rin, kasalanan ko rin na umasa ako na kahit papaano ay may mabuting puso naman ang Michael na 'yon. Masyado ko kasing dinala ang sarili ko sa mga naging maliit na pag-uusap namin kanina sa ibaba. Napahinga ako ng malalim. Walang kahit anong cellphone ang makakapalit dito. Ito pa kasi ang cellphone ni Daddy. Ito 'yong cellphone at huling hawak-hawak niya bago siya mamatay. Galing pa 'to kay daddy. Binigay 'to sa akin ni mommy dahil sa tuwing nakikita niya ito ay naaalala niya ang araw na nagpabago sa buhay naming lima. At ngayon, wala na 'to. Sinira na 'to ng lalaki

My mind was in chaos. I didn't know what to do and what to fulfill first. Mahal ko si Michael, pero hindi ko maikakaila na nasasaktan din ako matapos ng mga nalaman ko. Nakaupo na kami ngayon ni Michael sa lamesa namin dito sa kusina habang hinihintay si mommy na matapos sa pagluluto. Nakakapanibago ang bahay namin ngayon. Maganda na ito, may mga pintura na at marami na ring gamit. "Michael, may hindi pa pala ako naitanong sa 'yo," sabi ko bago ko siya tinignan ng diretso sa mata. Kanina pa kasi siya tahimik at parang wala sa mood na makipag usap. Nagsimula siyang ganyan matapos kong banggitin ang pangalang Enrique kanina. "We are already done with that Q and A. Let's just eat," sabi nito sa akin. Napasimangot naman ako. "Ang daya," sagot ko naman bago ako napahalukipkip. Hindi ko pa kasi naitanong kung kailan pa naging parte ng ibang mafia group sina Redenn at Tyron. "Kain na tayo!" masayang pag anunsyo ni Mommy habang dala dala ang isang malaking mangkok ng ulam. Agad naman

Gusto kong ulit-ulitin ang mga oras na magkasama kami. Lalo ang mga oras na magkasama naming dinadama ang init ng isa't isa. Nanatili ang aking mga mata kay Michael habang hinuhubad niya ang suot niyang damit. Mabilis ang kabog ng dibdib ko. Alam ko nawala na ang tama ng alak sa akin pero hindi ko makapa ang sarili ko na pigilan o ihinto kung ano man ang ginagawa namin sa mga oras na ito. Mabilis kong iniiwas sa kanya ang aking mga mata nang makita kong tumingin siya sa gawi ko. Ito ang unang beses na nakakita ako ng lalaking ginagawa ito sa harapan ko. "Look at me," sabi niya bago ko naramdaman ang kanyang kamay sa aking balakang. Hindi ko kayang tignan ang kanyang mga katawan. Nahihiya ako sa hindi ko malamang dahilan. "A-alis na ako," sabi ko bago ko kinuha ang kumot na katabi ko. Akma ko na sanang ibabalot 'yon sa aking katawan ngunit mabilis 'yong hinablot ni Michael at ibinato sa kung saan. "Na-ah. I have given you an enough time to choose earlier and yet, you teased me eve

Siguro nga masyado kong mahal si Michael kaya naman kaya kong ibigay sa kanya ang lahat, kahit kapatawaran. Tulala akong nakatingin ngayon sa labas ng bintana. Hindi ko alam kung bakit bigla akong nawala sa mood matapos nang mga narinig ko kanina. Ang maalala ang sinapit ni daddy ay patuloy na gugulo sa isipan ko hanggang sa makilala ko kung sino ang walang hiyang nakapatay sa kanya at tinakbuhan ang kanyang nagawa. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin nakakalimutan ang nangyari noong araw na 'yon. At hanggang ngayon ay hindi ko pa rin napapatawad ang sarili ko. "Are you okay?" mabilis akong napatingin sa aking likod matapos kong marinig ang boses ni Michael. Kaagad kong pinunasan ang luha kong kanina pa kusang tumutulo. "O-oo naman," sagot ko bago ako huminga ng malalim at nilingon siya. Nakita ko ang kakaibang emosyon sa kanyang mga mata. "What's the matter?" biglang tanong nito bago naglakad papalapit sa akin. Hindi naman ako kaagad nakaimik. Ni-minsan kasi wala pa akong pina

I was walking alone. I don't like to be extremely cautious on my surroundings lalo na kapag ganitong wala ako sa tamang hulog kung ano ang dapat gawin. Kasalukuyan kaming tahimik na nakaupo sa loob ng sasakyan na dala-dala nila Tyron at Redenn. Nagmamaneho si Tyron ng sasakyan habang nakaupo naman sa tabi nito si Redenn na naging maya't-maya ang naging pagsipol habang nakatingin sa labas ng sasakyan. Ako naman ay nanatili lang na nakaupo sa tabi ni Michael na hanggang ngayon ay tahimik na nakaupo sa tabi ko. Kanina pa siya walang imik. Tahimik at diretso rin siyang nakatingin sa labas ng sasakyan. Kung titignan, mukhang may malalim siyang iniisip. "Ah, Michael? Okay lang ba ang lahat?" rinig kong biglang tanong ni Tyron na focus sa pagmamaneho. Hindi naman kaagad umimik si Michael. "Kumain lang talaga kami. Walang samaan ng loob. Pfft," rinig kong rebat naman ni Redenn. Akala ko ay mag-re-react na si Michael ngunit nanatili lang siyang tahimik habang nakatingin pa rin sa labas ng