Ilang araw ng hindi mapakali si Esmeralda at ilang araw na rin ang nagdaan pagkatapos niyang mabasa ang aklat ni Lakan na nagpamulat nang husto sa kaisipan niya. Gabi-gabi niyang napapanaginipan ang nilalaman niyon. Ginagambala siya ng iba’t ibang mga isipin na hindi niya dapat bigyan ng atensyon. Mas may importante pa siyang dapat isipin at iyon ay ang mas lalong dumadalas na pagbisita ni Senyor Ferdinand sa mansiyon. Hindi rin lumagpas sa tenga niya ang usapan na namagitan rito at sa ama niya tungkol sa pag-iisip ng dalawa ng petsa para sa kasal. Itutuloy ng ama niya ang pagbebenta ng sariling anak sa Kastila na iyon. Hindi naman iyon literal na pagbebenta talaga. Para kay Esmeralda, parang ganoon din naman ang mangyayari. Hindi siya pinapakinggan ng ama sa gusto niyang mangyari. Nagsimula na rin niyang sinasabi ang mga pagtutol niya. Hindi

 Pakiramdam ni Leticia ay magkakaroon siya ng heart attack. Halos hindi na siya makahinga sa sobrang bilis ng pintig ng kanyang puso na kasinlakas ng tambol sa tuwing may parada ng mga politikong tatakbo sa nalalapit na halalan. Sobrang lamig na ng mga kamay niya na animo nakatira na siya sa tuktok ng Mount Everest kung saan marami na ring mga mountaineers ang bigong makabalik sa baba. Para na ring ipinako sa krus ang mga paa niya.Naaalala niya tuloy noong elementary pupil pa siya. Noong minsang mag-oral recitation ang guro nila sa Grade Four. Isa-isang nakalagay ang mga pangalan nilang lahat sa isang index card at ang sinumang maswerteng mabubunot nito ay ang siyang sasagot sa mala-board exam na tanong na ito. At least iyon ang point of view ng ten years old na siya. Halos makalimutan na ni Leticia ang huminga habang hinihintay ang bagong d

Napapitlag si Andro nang bigla na lang sumulpot sa kung saan sina Samuel at Leticia. Nanlaki ang mga mata nito at nilibot ang tingin. She understood him. Bigla na lang kasi silang nag-appear sa paningin nito na hindi naman isang normal na gawain. Kasalukuyan kasi itong nakasampa sa duyan sa poarch ng bahay nito samantalang nakatingin sa malayo. May malalim na iniisip. Malaki na rin ang mga eyebags ng lalaki. Wala na namang gaanong tulog. After this, babalik na sa normal ang lahat. “Leticia? You brought someone with you.”"Sorry if we barge in like this, Andro. May importante lang kaming itatanong sa inyo. Can we sit beside you?""Sino siya? Boyfriend mo? At paano pala basta-basta ka na lang lumil

Napapitlag si Andro nang bigla na lang sumulpot sa harapan niya si Milo. Nagsalubong ang dalawang kilay nito at may bahid ng pag-aalala ang mukha para sa kanya. Ilang minuto ng nawala sina Leticia, subalit hindi pa rin niya magawang makakilos. Hindi ba siya namalikmata noong panahong iyon? Leticia and Samuel were gone twice in front of his eyes? She did in fact was a time traveler. "Ayos ka lang, Bro?" nag-aalalang tanong sa kanya ng kaibigan. "Yeah. I-I guess so?" nagdadalawang isip niyang sabi.  That felt surreal. Nanghihina siyang napaupo sa kanyang duyan. Tumabi na rin sa kanya si Milo nang kumuha ito ng silya. "May nangyari ba? Para ka

“My sense of smell is not working today,” pahayag ni Samuel. “We may be a werewolf but we are not literary dogs,” depensa ng lalaki kay Leticia.Napalabi siya. “Wala naman akong masamang intensyon sa sinabi ko. Para kasing may kakaibang amoy ang lugar na ito. Na para bang may nabubulok na hindi ko mawari.”Samuel sniffed the air. By looking at him, she was reminded of a dog. Hindi na lang niya ipinahalata ang curiosity dahil baka ma-offend niya ang lalaki. “It seemed like you are telling the truth. May malansang amoy rin akong nalalanghap. And it’s making my nose irritated. I hate the stench.”Napansin nga rin niya. Muling bumalik ang tingin niya sa bahay na bato. Hindi naman siguro napabayaan ang bahay? O baka