Nang hindi pa rin kumukilos sina Leticia at Andro dahil sa pagkabigla, muling nagsalita ang ina ng huli, “Outside. Now! Huwag na ninyong hintaying ulitin ko ang sinabi ko kanina.”Andro's mother was not in the mood to joke around. Nakita niya iyon nang malapit nang umusok ang ilong nito sagalit at kulang na lang ay panlisikan siya ng mata."What are you—""Susunod na kami," putol ni Andro sa sasabihin ng ina."Don't cut me off.""Sorry, Mom. Baka kasi natatakot na ang bisita ko dahil sa iyo. Baka hindi na siya bumalik kahit kailan sa bahay."That would be impossible. Hangga't may kakarampot na pagmamahal siya sa lalaking ito, babalik at babalik pa rin siya.

“You do not have to do that,” simula ni Leticia nang magkasarilinan silang dalawa ni Andro. Nasa tabi siya nito nakaupo habang ang lalaki naman ang nagmamaneho. “Naawa ako sa mommy mo. Only child ka nila kaya dapat hindi mo siya bigyan ng sakit ng ulo.”Bumabaliktad ang sikmura niya sa amoy ng air freshener ngunit hindi na lang siya nagsalita pa tungkol doon. Nagpapasalamat na lang siya na inihatid siya ng lalaki kahit hindi naman kailangan. Ang dapat niyang gawin ay pigilan ang sariling masuka sa amoy. Mas gugustuhin pa talaga niyang ibaba ang mga bintana saka papasukin ang malamig na simoy ng hangin. Ngunit kung gagawin naman niya iyon, alikabok naman ang kaaway niya. She secretly looked at her hands.

"Ah, ah. Not that fast. Hindi ako ganyan kadali itaboy, Leticia. Gusto ko pang mag-usap tayong dalawa," imporma ni Bituin. “Hindi mo ba ako na-miss? Dahil ako? Na-miss kita lalo na si Samuel. That beautiful man na naging laman ng mga panaginip ko araw-araw,” Bituin said in a dreamy sigh. Nagsitayuan ang mga balahibo niya sa braso when she had a hunch on what the girl was thinking. Bituin’s voice was near. So much nearier at nararamdaman niya ang mainit nitong hininga sa mukha niya.  Another goosebumps. Daig pa ang highest rating ng isang horror movie. "About what? Tapos na tayong mag-usap, Bituin. Matutulog na muna ako, please. Kailangan ko ng pahinga." Ilang gabi na siyang walang gaanong tulog. Hindi niya alam ang dahilan. Stress, maybe? Mula sa pag-iisip sa mg

Hindi halatang excited si Bituin habang nasa cafeteria silang dalawa ni Leticia  kasama si Samuel. Please notice heer sarcasm. Kung ibang klase ng lalaki sana ang kaharap nila, baka matagal na itong nag-take advantage sa babae at sa iba pang nagkakagusto rito.  Pakialam mo ba? Ikaw nga mismo ang nag-confess sa lalaking gusto mo. Kaya wala kang karapatang batuhin ng bato si Bituin. Parehas lang kasi kayo ng ginawa, ani ng isang parte ng utak niya. Nagmamaldita.  Manaka-naka niya itong kinukurot minsan sa tagiliran upang hindi ito masyadong magpahalata sa feelings nito para sa lalaki, ngunit para pa rin itong kiti-kiti ng lamok. Hindi makapirmi sa silya nito kanina. There were times when Bituin would just stand and approach the ma

  “Bro, you can still change your mind,” suhestiyon ni Milo sa kaibigan niyang si Andro. Mabuti na lang at hindi gaanong  masyadong mainit sa exit ng cafeteria at hindi sila natusta sa paghihintay sa isang estudyante. Mali pala. Magiging estudyante pa lang base na rin sa narinig nilang usapan mula kina Leticia, Bituin, at Samuel.  He did not eavesdropped. Really. Sadyang malakas lang talaga ang mga boses ng mga ito. Bakit naman siya magiging interested sa usapan ng mga ito?  They did not interest Milo.  Andro remained rooted. May silong naman. Kaunti. But the reflection of the light coming from the sun still hurts like hell.  Sensing Andro would not talk, Milo continued, "Worth it ba ang babaeng iyon na pag-awayan ninyong dalawa?