All Chapters of Heartless: Chapter 1 - Chapter 10

Pasalampak akong humiga sa kama ko nang matapos kong magbabad sa bathtub, pagkaratig ko kanina sa apartment ko ay pasamlampak akong umupo sa sofa ko dahil sa sakit ng katawan ko. I looked at the clock that is on my bedside table. It was already 11:30 pm.   "Gosh! Who the heck is calling me at this late!" Inis kong sabi ng mag-ring ang phone ko, kaya kinuha ko iyon at isinandal ang likuran ko sa pader."Hello?" I asked while my eyes were now closed."Pumunta ka dito bukas sa bahay ah! I need your opinion about my outfit," I heard Sycanith's voice on the other line."’Yan lang? Matutulog na ako," sabi ko sa kanya at papatayin ko

A woman standing in front of me smiling at me while in her white dress, I can see a familiar face on her. It was her, my mom. But why is she leaving me behind? I wanna run to her, hug her and never let go of her hands anymore, but why can't I move? "Wemia sweetie, don't forget to use your heart every time. Your heart is the toughest of all, I'll never leave you and I'll always love you sweetie," the last words of my mom echoed and I'm here just standing and I cannot walk. WHY ARE THESE STUPID FEET NOT MOVING! No! Mom, don't go! don't leave me here, NO! My alarm rings. I open my eyes immediately and adjust my vision. I'm in bed, sweating and my heart is racing. I touched my face and I can feel a liquid

I sat on the sofa and cleared my mind. Why am I affected because of the man?  In a quiet surroundings my phone rang, so I look who is the caller. 'Wag mong sabihing bagong pasyente na naman ito. I'm already tired.Tanller"Ayo! Ate! Good evening! Sorry for the call, pagod ka po ba?" Masiglang sabi ni Tanller ng sagutin ko ang tawag."Bakit? Nawala na naman ba ang sapatos mo?" Tanong ko sa kanya. I swear to God Tanller kapag talaga nawala mo na naman ang binigay kong sapatos sa 'yo sasapatusin na talaga kita.

"Oh 'di ba! Tapos 'yong isang 'to naman ay mukhang si Taehyung ng BTS." Dada na naman ni Mark, nang sinabi kong kahawig ni Daniel Padilla kanina ang isa sa mga estudyante niya ay nagsabi pa kung sino ang mga kamukha ng iba. Sumakit tuloy ang ulo ko sa kadaldalan ni Mark. Nang dumating na ang pagkain namin ay bigla naman siyang tumigil sa pagsasalita at nilantakan na ang pagkain niya, dahilan upang matawa kami sa mga pinaggagawa niya. In my peripheral vision, I can see Tanller putting a meat on Araella's plate dahil puro gulay lang ang kinakain nito. Nagmukha itong kambing sa puro halaman ang kinakain. "Ang sweet! Oh ito toyo at suka para maging adobo na." Sabi ng isang ka team ni Tanller dahilan upang matawa kaming lahat. Napaiwas naman ng tingin si Araella sa akin nang makita niyang nakatitig ako sa kanilang dalawa. Si Tanll

Where are you? Luhence… where the hell are you? "Luhence Knight Del Fierro, ba ka mo miss?" Tanong ng nurse na nasa nurse station sabay tingin ng pangalan ni Luhence sa list nila, kaya tumango naman ako. I was searching for him since yesterday. Hindi ko nakita si Luhence sa hospital kahapon, pang apat na hospital na itong tinanong ko kung may update ba sila kay Luhence. Where on the earth is that man? "I'm sorry but we don't have a patient named Luhence Knight Del Fierro miss." Sabi ng nurse sa akin, kinuha ko ang phone ko at binura ang name ng hospital na nasa list ng memo ko. Marami pa na pangalan ng hospital ang nakalista sa memo ko, sana mahanap na kita Luhence. "I hope you find hi