All Chapters of Her, Inside My Arms: Chapter 61 - Chapter 70

 Crisanta AlvaroShe’s in her room right now, doing nothing but lay in her bed all day. Wala siyang kasama ngayon sa bahay dahil may importanteng bagay daw ang mga ito na gagawin. Naiwan tuloy siyang mag-isa.Wala rin namang iniwan na gawain ang mga ito para pagkaabalahan niya sa maghapon. Natigilan siya ng marinig ang pagkalam ng sikmura niya.“May maluluto ba ako sa kusina?” Tamad siyang lumabas ng kwarto at pumunta sa kusina para maghanap ng pwedeng maluto. Pagbukas niya ng ref ay bumagsak ang balikat niya ng makita na walang laman iyon na kahit ano kung hindi tubig lang.“Anong kakainin ko ngayon?” Tinignan niya ang orasan na nasa taas na bahagi ng pader. Hindi pa naman lagpas ng tanghali kaya pwede pa  siyang kumain sa labas. Maglalakad na sana siya palabas ng muli na naman siyang matigilan dahil sa dalawang bagay. Una…“Wala akong pera,” mangiyak-ngiyak na sabi niya bago isina

  While holding her things, she climbed to where she was living. Hindi niya alam pero tahip-tahip ang kaba niya habang naakyat pataas ang elevator na sinasakyan niya.Ilang room ang nilagpasan niya bago niya narating ang mismong condo unit ni Daniel. Biglang nagbukas ang pintuan kaya bigla rin siyang tumalikod. Rinig niya ang paalam ng dalawang babae sa kung sinong tao sa loob.Nang malampasan siya noong dalawang babae ay nakita niya ang hawak ng mga itong paper bag kaya mabilis niyang tinawag. “Miss!”Tumigil ang dalawa at nilingon siya. “Bakit?” tanong noong babaeng may bitbit na paper bag.“Pwede ko ba makita ang laman ng dala niyo?” nagbabakasali na tanong niya. Alam niyang nawiwirduhan na sa kanya ang dalawa pero hinayaan pa rin siyang gawin ang gusto niya.Unang item pa lang na nakita niya ay natigilan na siya. Inisa-isa pa niya ang mga gamit para lang makita ng ayos ang laman at h

Chapter 64“You actually don’t need to bring me here. Malalaman natin lahat ng kalupitan mo sa pamilya ko sa korte,” matapang na sabi niya. Wala siyang takot na nararamdaman dahil kaharap niya ang taong gustong-gusto niyang ipakulong.“Who said I want to explain my side?” Natigilan siya. “I just want you to know that you still have a lot of things to know. Hindi lahat ng nakikita mo ay iyon na. Hindi lahat ng tao ay ipinapakita sa’yo ang totoong sila.”Tinaasan niya ito ng kilay. Kahit anong gawin o sabihin nito ay hindi niya hahayaan na mauwi siya sa malalim na pag-iisip dahil lang sa mga sinasabi nito.Ngumisi ang kausap. “Alam ko namang hindi ka maniniwala sa mga sasabihin ko.”“I’m glad you know,” sabi niya.“So it’s better for you to see than to hear.” Napatingin siya sa paligid “Not now but soon, Cris. Makikita at malalaman mo ang laha

    He doesn’t know if he’s right but he’s silently praying that she’s here. He wanted to be with her again. Mukha lang siyang okay pero ang totoo ay hindi. Sa bawat pagdinig na pinupuntahan nila ay lalong nadaragdagan ang mga iniisip niya. Isa pa ay hindi pa niya nasasabi kay Cri sang totoo. Alam ng ama niya kung ano ang iba pa niyang trabaho na maaaring gamitin nito sa kaso. But he’s not bothered with it. He’s bothered to what Cris will say. Napahilamos siya ng mukha at inis na pumasok sa kwarto. Pagpasok pa lang niya ay natigilan na siya. Pakiramdam niya ay may ibang tao na pumasok sa kwarto ng dalaga. Magmula kasi ng umalis ito ay doon na siya natutulog. Marahan siyang umakyat at nanlaki ang mata niya ng makita ang dalaga na tulog. Nasa gilid nito ang mga gamit kaya hindi niya agad nalaman. Anong ginagawa niya rito? His phone suddenly rang making him jump a little and hurriedly walked out of the room. Natatakot siya na ba

  Crisanta Alvaro Bumalik na siya sa bahay ni Miko at ngayon ang araw na tuluyan ng ipapasok sa kulungan ang ama ni Daniel. Huli niyang nakita si Daniel sa klinika at hindi na muling nagpakita. Hindi niya masyadong pinansin iyon dahil ang mahalaga ay ang pamilya niya. Ngayon pumasok sa isip niya ang nangyari sa korte. Kung saan naalala niya kung sino ang humampas sa ulo niya at may isang bagay pa siya na gustong malaman na kahit anong gawin niya ay hindi niya maalala. “Kamusta ka na?” tanong sa kanya ni Nanay Belen. Yumuko siya bago sumagot. “Okay naman,” sagot niya. “No, you’re not.” Tinignan niya ang matanda. Nakangiti ito. “May I know what’s bothering you? Maybe I can help.” Agad umusbong ang tuwa niya sa narinig. “I don’t know where’s my mother’s