Daniel Lee is a successfull businessman at the age of 28. He continue living his life to the fullest but his conscience is still hunting him thinking that he's the reason why Crisanta Alvaro, a girl who confessed her love for him, went missing and couldn't find. After so many years of looking for her, he finally found her. He helps her recover from her traumatic experience and gain confidence again. Is the one sided love confession of Cris from their past up until now can turn into real one? Or the love growing between them will shatter into pieces after knowing the truth?
View More"You choose to stay away from me tapos ipapamukha mo sa akin na parang ako ang nang-iwan sa ating dalawa? Na ikaw ang kawawa?" Walang pakialam si Cris sa mga dumaraan na tao. Tuloy lang siya sa panunumbat sa lalaking minsan niyang minahal tapos kung kailan handa na siyang kalimutan ito atsaka babalik sa buhay niya.
"Because I really am. I'm sorry I had to do that. I have no choice but to leave you to keep you safe." Pilit na inaabot nito ang kamay niya na pilit naman niyang inilalayo.
"Simula pa lang noong araw na nawala ako ay hindi na ako naging ligtas, Daniel. Kahit saan ako magtago, kahit saan ako magpunta, nahahanap nila ako. Alam mo ang pinagdaanan ko pero pinili mo pa rin na iwan ako. Bakit? Para maging ligtas ako? No Daniel! Mas lalong naging delikado ang buhay ko. Gabi-gabi akong hindi makatulog kakaisip na baka pagpikit ng mata ko ay nakuha na naman nila ako,"
Hindi alam ni Daniel ang tamang sasabihin para maniwala at pakinggan siya nito muli kaya naman niyakap niya ito ng mahigpit.
"Let go of me!" Pilit inalis ni Cris ang pagkakayakap sa kanya nito pero hindi niya magawa hanggang sa hinayaan na lang niya ito at doon siya umiyak nang umiyak.
"I love you. I love you. I love you. I'm sorry, baby." Hinaplos nito ang buhok niya. "From now on, nasa tabi mo lang ako. Hindi kita iiwan hangga't hindi natin nahuhuli ang may gawa nito sa 'yo. I promised you that,"
Crisanta and Daniel's journey finally ended here. I'm so happy to share my story and proud to myself to be enable to finish it under pressure and self motivation. I will be forever grateful to those pips who read my story. I'm still in the process of learning and improvement is still needed. I do accept constructive criticism. Thank you for those who added my story into their library. You don't know how much it means to me. To my AE, Miss Princessii and my senior editor, thank you for giving me the oppurtunity to write in this platform. You gave me the courage and motivation to explore more. To my friends, families, love, thank you for the support, advices and help so that I can finish this story. You guys play a big part in my journey. Crisanta and Daniel will now bid their goodbyes. Until next time!
“Anong plano niyong dalawa?” walang kasing lalim na boses na tanong ng ama niya sa kanilang dalawa. Kumpleto ngayon ang pamilya at kaibigan niya ngayon dito sa bahay ni Nanay Belen. Maging si Nanay Kora ay kasama nila ngayong araw.“I’ll take the responsibility. Aside from my condo, may bahay na akong pinapagawa dito near Batanggas. For the meantime, sa condo muna kami. I’m financially stable and I can provide all her needs,” mahabang litanya ni Daniel sa harap ng ama niya. Ang lahat ay nakikinig at niisa sa kanila ay walang nagawa ng ingay.“What about your family?”With his questions, parang mas lalong nadagdagan ang katahimikan sa loob ng kwarto. That’s what bugging her too, Daniel’s parents.“My mom’s fine with it. I don’t care what my father will say about this. Labas na siya sa personal na buhay ko.” Tumango-tango ang ama niya at tinignan siya.“Ikaw, &l
Tulala na lumabas ng banyo si Cris. Hawak sa kanang kamay ang tatlong pregnancy test. Aga siyang nilapitan ni Philip. “Can I see?” Wala sa sarili niyang iniabot ang tatlong PT kay Philip. “Oh fuck… Oh Jesus Christ! Buntis ka Cris. Oh my god!” Tulala lang siya sa kung saan hanggang sa pumasok si Nanay Kora at si doktora Kriza. “You done? May I see?” Iniabot ni Philip ang PT sa doktora at sinilip naman iyon ng matanda. “Congrats,buntis ka nga. Your blood test result will be out later. We just need to wait or… gusto niyo muna maglakad-lakad?” “Tatawagin ko na si Daniel,” suhestyon ni Nanay Kora. “No!” mabilis na pagigil niya sa matanda dahil pumipindot na ito sa sariling telepono. “Daniel? Siya ba ang ama ng bata? Well, mas okay sana kung narito ang ama para alam niya ang gagawin pero mukhang ayaw ni mommy, we need to respect that. Bawal maistress ang buntis kaya dapat iwasan iyon.” Ibinaba ng doktora ang tatlong PT sa isang lalagyan. “Ba
“Philip, can you accompany me?” agad na tanong niya ng sagutin ni Philip ang tawag niya. Pinagpipilitan ng matanda ang gusto nito kaya wala siyang magawa kung hindi anh sumunod. Maalam siyang magpaandar ng sasakyan pero hindi siya ganoon kagaling at ayaw niyang mapahamak sila kaya tumawag na lang siya ng mas maalam.“To where?”“Hospital. I need to be checked up. Ang sabi ko pahinga lang kailangan ko but ‘nay Kora insist. Free ka ba?” Habang kausap sa kabilang linya ang kaibigan ay inaayos na niya ang sarili sa harap ng salamin para kakaunin na lang sila pagdating nito.“Yeah, I’m on way.”“Okay, thank you. See you.” Bumaba na siya pagkatapos niya mag-ayos. Kasunod niyang bumaba ang matanda na nakaayos na rin.“Halika na.”“’Nay, hintayin po natin yung kaibigan ko. Siya po maghahatid sa atin.”“Gano’n ba? Sige.&rdquo
She’s finally there. Nakauwi na siya sa bahay nila at nag-iisa siyang nagmumuni-muni sa loob. Nakita at nakilala na niya ang caregiver na pinadala ng matanda at masaya siya na makakasundo niya ito. Mami-miss niya ang kaibigan at ang ama pero para ito sa piece of mind niya.‘Saka na niya iintindihin ang iba kapag okay na ang sarili niya. Sa ngayon, siya na muna.“Ma’am? Kanina pa kayo naglalakad diyan. Gusto mo po ba samahan kita?” Malawak siyang napangiti nang makita si Nanay Kora na may bitbit na pagkaing nasa tray.“’Nay Kora naman. Sabi ko Cris na lang ang itawag mo sa akin eh. Samahan niyo po ako rito.” Kinuha at ibinaba niya ang tray na dala nito at sabay silang naupo sa labas ng bahay.“Maikwento ko lang sa iyo iha. Matagal na akong nagbabantay ng bahay nito pero ngayon lang ako inutusan na rito na manatili. Ngayon alam ko na kung bakit.” Natawa ito ng mahina. Nagtatakang tinignan niya ito.
Habang naglalakad si Cris papunta sa bahay ni Nanay Belen ay hindi na nawala sa utak niya ang sinabi ng kaibigan.“Cris, may nangyari na sa inyo. If ever na may mabuo nga, kayong dalawa ang dapat nag-uusap at hindi sinosolo lang. Magiging magulang na kayo kaya dapat inaalagaan niyo na ang isa’t isa para sa bubuuin niyong pamilya. Kung wala naman mabubuo, okay lang sana. But he took your first and he should be responsible for it. Right?”Alam naman niya na mali ang tumakas. Ginusto niya ang nangyari pero hindi siya sigurado kung ganoon rin kay Daniel. Ni wala pa siyang naririnig na balita mula sa binata. Mapait siyang napangiti ng mapagtanto na baka nga wala itong naalala sa nangyari sa pagitan nilang dalawa.Sa panahon ngayon, iilang tao na lang ang nakaka-appreciate sa mga babaeng nagbibiga ng unang beses nila at hindi niya alam kung isa na ba roon si Daniel.Malapit na siya sa bahay ni Miko nang maaninag niya ang mamahali
Comments