“Syempre na aalala ko, inalalayan pa nga kita dahil sa sobrang kalasingan mo, eh. Hindi mo naman sinabi na malakas ka palang uminom no’ng mapait na kulay violet na juice Lavi,” mahabang lintaya ko at saka inabot ang isang basong orange juice at ininom iyon.“Na lasing ako?” parang hindi makapaniwalang saad niya at itinuro niya pa ang kanyang sarili. Tumango agad ako.“Oo.” Ano ba’ng na kain nitong babaeng ‘to?“Tapos? Anong sunod mong ginawa?”“Ha? Syempre—ano nga ba? Teka, nakalimutan ko na, eh. Basta natatandaan ko na lang na naka lapat na ang likod ko sa aking kama.” Oo iyon nga, ganda rin ng tulog ko no’n. Nana ginip pa nga ako na may humalik sa ‘king noo eh.Napahawak na lang agad ako doon. Para kasing ang klaro naman ng mga kamay niyang hamaplos pa sa mukha ko. Ngayon, ang pisngi ko na naman ang hinawakan ko. Hindi ko lang talaga ma tandaan ang muk
Baca selengkapnya